ရွဴးဖိနပ္တစ္ရံ ၊ မ်က္မွန္တစ္လက္ ၊ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ သူတို႔ေနရာ ။

သည္တစ္ခါေတာ့ ၊ ဘေလာ့ၾကြလာ မိတ္သဟာမ်ားအတြက္ ၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဖြယ္ရာ တစ္ခုႏွစ္ခုေလာက္ တင္ျပပါမယ္ ။ အထူးအျခားကိစၥမ်ား မဟုတ္ပါ ။ က်ေနာ္တို႔ ကမၻာေက်ာ္ သမတၾကီး ေဂ်ာ့ဒဘလ်ဴဘုရွ္ အီရတ္မွာ ရွဴးဖိနပ္ျဖင့္ပစ္ေပါက္ ဂုဏ္ျပဳခံရျခင္းကိစၥ ၊ ေနာက္ မဟတၳမ ဂႏၵီၾကီးရဲ့ မ်က္မွန္ေလလံကိစၥႏွင့္ သမၼတ အီဗရာဟင္လင္ကြန္းတို႔၏ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အမွတ္တရ ပစၥည္းမ်ားအေၾကာင္းကို တင္ျပပါမယ္ ။

ဘာသာေရးႏွင့္မပတ္သက္ေပမယ့္ စဥ္းစားဖြယ္ရာမ်ား ရွိေနလို႔ အတူတူ စဥ္းစားၾကရင္း အကြာအဟကို ရွာၾကည့္ ၾကရေအာင္လို႔ပါ ၊ အပ်င္းေျပေပါ့ ခင္ဗ်ာ ။

၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာ ဘကၠဒတ္ သတင္းစာရွင္းပြဲ တစ္ခုမွာ( Al-Baghdadia television network) မွ သတင္းေထာက္ Muntazer al-Zaidi ဟာ ၊ ကမၻာ့ပုလိပ္ျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္သမတၾကီး ေဂ်ာ့ဒဘလ်ဴဘုရွ္ကို ရွဴးဖိနပ္ျဖင့္ ပစ္ေပါက္ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ ပါတယ္ ။ ေဇဒီဟာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အီရတ္ႏွင့္ အစၥလာမ္ ကမၻာက ( အခ်ိဳ႕ေသာ) မူဆလင္မ်ား အတြက္ သူရဲေကာင္း ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ မၾကာမီမွာပဲ သူ႔ရဲ့ရွဴးဖိနပ္ကို ၾကမ္းခင္းေစ်း ေဒၚလာ ၃၀၀ႏွင့္ ေလလံတင္ ခ်ေရာင္း ပါတယ္ ။ ေဆာ္ဒီက အျငိမ္းစား ေက်ာင္းဆရာ Mohamed Makhafa (60) က ေဒၚလာ ၁၀သန္း ေစ်းေပး လိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္ ယခင္ အာဏာရွင္ ဆက္ဒမ္ဟူစိန္ ရုပ္တုထားရွိခဲ့တဲ့ ရင္ျပင္မွာ အမွတ္တရ ရွဴးဖိနပ္ ရုပ္တုကို ထုလုပ္ လိုက္ၾကပါတယ္ ။ ဒါေတြဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ ၊ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ကိစၥဟုတ္ပါသလား ။ အဲဒီရွဴးဖိနပ္မွာ ဘာအပို တန္ဘိုးေတြမ်ား ပါေနလို႔လဲ ။

၁၀ ေဒၚလာေတာင္ တန္ဖိုးမရွိတဲ့ သူ႔ဖိနပ္ကို ဘာအရူးထျပီး ေဒၚလာ ၁၀ သန္းေပးရသလဲ ။ ဘယ္ဘုရားသခင္ ၊ ဘယ္အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ့ ဘယ္နတ္သိၾကားရဲ့ အကူအညီကိုမွ် မယူဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သဘာဝက်က်စဥ္းစားျပီး အေျဖေပးၾကပါ ။ ကိုယ့္အေျဖကိုယ္မွတ္ထားပါ ။ က်ေနာ္ေျဖၾကည့္ပါမယ္ ။ တိုက္ဆိုင္ရင္လည္း တိုက္ဆိုင္မယ္ ။ မတိုက္ဆိုင္ရင္လည္း မတိုက္ဆိုင္ဘူးေပါ့ခင္ဗ်ာ ။ မတိုင္ဆိုင္ရင္ေတာ့ တန္ဘိုးထားပံုျခင္းမတူတဲ့ ကြာဟမႈလို႔ပဲ မွတ္ထားလိုက္ေပ့ါ ခင္ဗ်ာ ။

ေဇဒီကို ေထာက္ခံသူမ်ားအတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ေသာ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္ ။ သူဟာ သူရဲေကာင္း ။ (က်ေနာ့္စဥ္းစားခ်က္။) ဒါေပမယ့္ သူဟာ ခပ္ည့ံညံ့သူရဲေကာင္းပါ ။

ေနာက္ ၊ အိႏၵိယ ေခါင္းေဆာင္ မဟတၳမ ဂႏၵီၾကီးရဲ့ မ်က္မွန္ႏွင့္ သူေနာက္ဆံုးထမင္းစားခဲ့တဲ့ ေၾကးဇလံု ၊ အိတ္ေဆာင္ နာရီ ၊ ညွပ္ဖိနပ္ (glasses, pocket watch and sandals) စသည္ တို႔ကို မေန႔တေန႔ (မတ္၆ ၊ ဝါရွင္တန္) ကပဲ ေလလံေရာင္းလိုက္တဲ့ကိစၥ ။ ဒါကိုလည္း ရူးသြတ္မႈ တစ္ခုလို႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ ဆိုႏိုင္မလား ။ ၾကမ္းခင္းေစ်း ေပါင္ ႏွစ္ေသာင္းႏွင့္ သံုးေသာင္းၾကားသတ္မွတ္ထားတာပါ ။ သူ႕ထက္ေကာင္းတဲ့ ပစၥည္း အသစ္ေတြ ဝယ္ရင္ေတာင္ ေပါင္ ၁၀၀ မတန္တဲ့ ပစၥည္းေတြပါ ။ အိႏၵိယမ်ိဳးခ်စ္ တစ္ဦးက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၈သိန္းႏွင့္ မတန္တဆ ေစ်းေပးဝယ္ယူ လိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္ သူက အိႏၵိယအစိုးရကို ျပန္ေပးမယ္လို႔ ေၾကျငာလိုက္ပါသတဲ့ ။

ခင္ဗ်ားတို႔ ၊ က်ေနာ္တို႔ လက္ခံခ်င္လက္ခံ လက္မခံခ်င္ေန ။ ဒါေတြဟာ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အမွန္တရားေတြဗ် ။ ပံုျပင္မဟုတ္ဘူး ။ ေဇဒီရဲ့ ရွဴးဖိနပ္ ေဒၚလာ ၁၀သန္းမတန္ဘူး ။ မဟတၳမ ဂႏၵီၾကီးရဲ့ ေၾကးဇလံုႏွင့္ ပစၥည္း အစုပ္ေတြ ေဒၚလာ ၁၈သိန္း မတန္ဘူး ။ ဒီလို မေရာင္းရဘူး ၊ မဝယ္ရဘူး ၊ အရူးေတြပဲဆိုျပီး လုပ္လို႔မရတဲ့ အျဖစ္ေတြေလဗ်ာ ။

ေနာက္ ၊ အေမရိကန္ရဲ့ ၁၆ ေယာက္ေျမာက္ သမၼတ အီဗရာဟင္လင္ကြန္း ။ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ အေမရိကန္ကို ျပန္ေပါင္းေစခဲ့သူ ။ က်ြန္စနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့တဲ့လူ ။ တစ္သက္လံုး ေဆြစဥ္္မ်ိဳးဆက္ လြတ္ရက္မရွိ ၊ က်ြန္ျဖစ္ေန ခဲ့ၾကတဲ့ က်ြန္ေတြဘက္ကေနျပီး စဥ္းစားသာၾကည့္ ဘယ္ေလာက္ ေက်းဇူးတင္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့အျဖစ္လဲ ဆိုတာ ။

သည္လိုဟာမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ အျမဲတမ္း သတိရသင့္ ေက်းဇူးတင္သင့္ ေအာက္ေမ့သင့္ တဲ့ သူဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ျငင္းမလား ။

သည္လို သည္လို ေက်းဇူးမ်ားတဲ့လူမ်ိဳးေတြ ၊ သမိုင္းမွာ က်န္ရစ္ေစဖို႔ ၊ သင့္တင့္တဲ့ေနရာေပးလိုက္တာ အမွားျဖစ္မလား ။ ဘယ္သူက သူတို႔ကို သတိမရရဘူး ။ အေလးမထားရဘူးဆိုျပီး ။ ဂုဏ္မျပဳရဘူး ဆုိျပီး အမိန္႔ေပး တားဆီးလို႔ သင့္ပါ့မလား ။ တားဆီးခဲ့မယ္ဆိုလ်င္ေရာ တရားမ်ွတရာေရာက္ပါ့မလား ။ က်ေနာ္တို႔ လူလို ရိုးရိုးေလး စဥ္းစားၾကရ ေအာင္ပါ ။ ၄င္းတို႔အား အမွတ္ရသူ ေလးစားသူ ဂုဏ္ျပုသူမ်ားကို ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္က်ခံေစ ။ သို႔မဟုတ္ ေသဒဏ္ က်ခံေစ ။ သို႔မဟုတ္ ျပင္းစြာေသာ အျပစ္ဒဏ္က်ခံေစဆိုတာမ်ိဳး လုပ္သင့္ပါ့မလား ၊ တားဆီးလို႔ သင့္ပါ့မလား ။

လူေတြဟာ လူသားဆန္ရပါ့မယ္ ။ လူလိုေတြးျပီး လူသားခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈ ရွိၾကမယ္ဆိုလ်င္ ၊ ဒီကမၻာ ဒီေလာကၾကီးဟာ တကယ့္ေပ်ာ္စရာ ကမၻာၾကီးျဖစ္ေနမွာပါ ။
သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ လူလိုေတြးလို႔ လူလိုသိတဲ့ လူသားေတြေၾကာင့္ ၊ ေလာကကို အက်ိဳးျပဳတဲ့သူမ်ား သမိုင္းမွာ ေနရာမွန္ရခဲ့ၾကတာပါ ။

အထက္က နမူနာထုတ္ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ မြန္တဇာ အယ္လ္ ေဇဒီ ၊ မဟတၳမဂႏၵီ ၊ အီဗရာဟင္လင္ကြန္းတို႔ဟာ လူေသေပမယ့္ သမိုင္းမေသတဲ့ သူမ်ားအျဖစ္ အမွတ္ရေနၾကမွာပါ ။ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အတိုင္းအတာအထိ သူတို႔ကို ခ်စ္တဲ့ သူတို႔ရဲ့ပရိတ္သတ္မ်ားရဲ့ ေလးစားမႈ ၊ ဂုဏ္ျပဳမႈကို ရရွိေနၾကမွာပါ ။

မြန္တဇာ အယ္လ္ေဇဒီ ရဲ့ ၁၀ ေဒၚလာမတန္တဲ့ ရွဴးဖိနပ္တစ္ရံဟာလည္း ၁၀သန္းတန္ အဖိုးထိုက္ရတနာျဖစ္ခဲ့သလို ၊ ေၾကးဇလံု အေဟာင္းတစ္လံုး ၊ မ်က္မွန္အစုတ္တစ္လက္ ၊ အိတ္ေဆာင္နာရီ အပ်က္ တစ္တြဲတို႔ဟာလည္း ေဒၚလာ ၁၅သိန္းတန္ ရတနာအစစ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ ။ ထိုနည္းတူစြာ အီဗရာဟင္လင္ကြန္း အစစ္ မဟုတ္ေသာ လင္ကြန္း အတု ေက်ာက္ရုပ္ဟာလည္း ၊ အေမရိကန္ဝါရွင္တန္ဒီစီ ျမိဳ႔ေေတာ္ရဲ့ အခ်က္အျခာေနရာ ခမ္းမေဆာင္တစ္ခု အတြင္း ခန္႔ခန္႔ျငားျငား ငြားငြားစြင့္စြင့္ ေနရာယူလို႔ေနပါျပီ ။ ၾကက္သေရအေပါင္း ခေညာင္းလို႔ေနျပီလို႔ဆိုရမွာပါ ။

သတိရလိုသူတို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သတိရၾကပါေစ ။ ဂုဏ္ျပဳလိုသူတို႔ ေလးေလးစာစား ဂုဏ္ျပဳၾကပါေစ ။ တန္ဘိုးထားလိုသူတို႔ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ တန္ဘိုးထားၾကပါေစ ။ ျမတ္ႏိုးလိုသူတို႔ ယုယုယယ ျမတ္ႏိုးၾကပါေစ ။

စာဖတ္သူမိတ္ေဆြ ေက်နပ္မႈရွိပါရဲ့လား ။ သူတို႔ထိုက္လို႔ သူတို႔ေနရာ ရေနၾကတာပါ ၊ ဒါဟာ မသင့္ေတာ္တဲ့ ကိစၥလို႔ ျမင္ရင္ေတာ့ ျမင္တဲ့သူရဲ့ စံလႊဲ အမွားလို႔သာ ဆိုရေတာ့မွာပါ ။ လူလိုမသိေသာအမွား ။ အဆင့္အတန္းမရွိေသာ အမွား ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားကင္းမဲ့ေသာအမွားမ်ား လို႔သာ ဆိုရေတာ့မွာပါ ။ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ သေဘာတူပါရဲ့လား ။
=====
ေနာက္ ၊ ဆက္စပ္ျပီး စိတ္ထဲ ေပၚလာလို႔ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးခ်င္တာေလးရွိပါတယ္ ။ ေရွးသေရာအခါက တစ္ခုေသာ ကမၻာေျမမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လူသားမ်ားအတြက္ ၊ တစ္ေယာက္ေသာ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ ဆရာၾကီး တစ္ဦး ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ။ မဟတၳမ ဂႏၵီကဲ့သို႔ အၾကမ္းမဖက္ လက္နက္မကိုင္တဲ့ တကယ့္ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဆရာ သမားၾကီးပါ ။ သူမသိတာ မရွိလို႔ေတာင္ နာမည္ၾကီးခဲ့တဲ့ ဆရာၾကီးပါ ။ အဲသည္ ဆရာၾကီးရဲ့ အဆံုးအမ အယူအဆမ်ား ယေန႔တိုင္ ေလ့လာ သင္ယူ လို႔မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ခမ္းခမ္းနားနား ရွိေနဆဲပါ ။ ေလာကရဲ့ အမွန္တရား အရွိတရားကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္သူလို႔ ဆိုၾကေလရဲ့ဗ်ာ ။ သက်သံုး ဘာသာစကားႏွင့္ဆို ၊ ဗုဒၶလို႔ အဓိပၸါယ္ရပါသတဲ့ ။

လက္ေတြ႕မပါေသာ အဆံုးအမမ်ားမဟုတ္ ၊ ယခုလုပ္ၾကည့္ ယခု(အက်ိဳးကို)သိေစရမည္ ဟု ရဲရဲေတာက္ အာမခံထားေသာ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္ ။ မည္သူ႔ကိုမွ် အျပစ္ဒဏ္ေပးသူလည္း မဟုတ္သလို ။ လက္နက္ျပ ျခိမ္းေျခာက္ အေၾကာက္တရားသြင္းျပီး ျဖီးျဖန္းအုပ္ခ်ဳပ္တာလည္း ၾကိဳက္သူမဟုတ္ပါ ။ ေမတၱာတရားႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထာဝရ ဦးထိပ္ထားတဲ့ ဆရာၾကီးပါ ။

ဒါေၾကာင့္ သူ႔အဆံုးအမမ်ားကို လိုက္နာက်င့္သံုးျခင္းအားျဖင့္ လက္ေတြ႕သိျမင္ခံစားရသူ တပည့္သားေျမးမ်ား သိန္းသန္းေထာင္ေပါင္း အလီလီ ရွိခဲ့ပါျပီေကာ ခင္ဗ်ာ ။ သို႔ေပမယ့္ ယခုအခါမွာ ဆရာၾကီး မရွိေတာ့ပါ ။ ဘယ္ေတာ့ေသာ အခါမွ် ျပန္လည္ ဆံုေတြ႕ခြင့္မရွိေတာ့ေသာ ခြဲခြါျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ ခြဲခြါသြားခဲ့ပါျပီ ။ တရားစီရင္ရန္လည္း ျပန္လာေတာ့မည္မဟုတ္ပါ ။ ျဖစ္ျခင္း ၊ ေခတၱတည္ေနျခင္း ၊ ပ်က္စီးျခင္း ၊ အသစ္တဖန္ျပန္ျဖစ္ျခင္း ဟူေသာ အဆံုးမရွိသည့္ စည္းဝါးမွန္ျဖစ္စဥ္အတိုင္း မရပ္မနား တရစပ္ သြားေနေသာ ဤေလာကမွ အျပီးအပိုင္ ထြက္ခြါသြားခဲ့ပါျပီ ။ ရွင္ျပန္ထေျမာက္မည့္သူမ်ား စာရင္းမွလည္း ဆရာၾကိီး၏ အမည္ ကို ထာဝရ ပါယ္ဖ်က္သြားပါျပီ ။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ခန္႔ပင္ရွိခဲ့ပါျပီ ေကာခင္ဗ်ာ ။

သို႔ႏွင့္တိုင္ ၊ ဆရာအဆူဆူတို႔၏ ဥေသွ်ာင္ ျဖစ္ေသာ ဆရာၾကီးကို ေလးစားေသာ ၊ တန္ဘိုးထားေသာ ၊ ျမတ္ႏိုးေသာအားျဖင့္ ၊ အစဥ္သတိတရ ရွိေနၾကေစရန္ စိတ္ ရည္သန္လ်က္၊ ဆရာၾကီး၏ တပည့္သားေျမးမ်ားက -
- ဆရာၾကီး၏ ပံုသ႑ာန္ကို ပန္းခ်ီ ပန္းပုအစရွိေသာ ပန္းအတတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္ျခယ္မႈန္း၍ ရုပ္ပြါးေတာ္ ၊ ပံုေတာ္ဟု တစ္ ဖံု ၊
- ဆရာၾကီး၏ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကို သိမ္းဆည္း သုိမွီးျမွဳပ္ႏွံ၍ ေစတီယေခၚ အုတ္ဂူလို တစ္မ်ိဳး ၊
- ဆရာၾကီး၏ ခႏၶာမွ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာ အရိုးေတာ္ ဓါတ္ေတာ္စသည္တို႔ကို သိုမွီးကာ ဗိမာန္လို တစ္သြယ္ ၊
- ဆရာၾကီးအား ေအာက္ေမ့ ရည္စူး၍ အထိမ္းအမွတ္သ႑ာန္လို တစ္နည္း ၊

ထို (၄) သြယ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ေလးေလးစားစား ၊ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၊ ဂုဏ္ျပဳ ဦးခိုက္ကာ အေလးျပဳလ်က္ ရွိေနၾကပါသည္ ။

ေလးစားဂုဏ္ျပဳသင့္သူကို ဂုဏ္ျပဳျခင္း ၊ ဦးခိုက္ျခင္း ၊ အရိုအေသေပးျခင္း သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္ ။ သို႔ဦးခိုက္အေလးျပဳျခင္းအတြက္္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတာင္းဆိုခ်က္ အလ်ဥ္းမရွိသလို ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ထိတ္လန္႔ျခင္းတို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုသို႔ ဦးညြတ္ၾကျခင္းလည္း မဟုတ္ပါေပ ။ ဆရာၾကီး၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို ေလးစား တန္ဖိုးထားေသာ အားျဖင့္ ၊ အေလးျပဳျခင္းသေဘာသာ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဆရာၾကီးသည္ ငါမရွိေတာ့သည့္အခါ ငါ့အားအမွတ္တရ ရုပ္တုျပဳလုပ္ ကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု မိန္႔မွာခ်က္ အလ်ဥ္းမရွိခဲ့ပါ ။ သြန္သင္ မွာၾကားခ်က္မ်ား ကို ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ စိစစ္ျပီး ၊ မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆ ေသာ လံု႔လဝီရိယျဖင့္ ၊ မိမိကိုယ္ကို မိမိအားကိုး စနစ္ျဖင့္၊ လက္ေတြ႕ က်င့္ၾကံၾကဖို႔ကိုသာ မိန္႔ၾကားခဲ့ပါသည္ ။

အမွန္အတိုင္းကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ ဆရာၾကီးကို ၊ ေလးစား ျမတ္နိုး ၊ တန္ဖိုးထားေသာအားျဖင့္ ၊ ဆရာၾကီးအား ရည္စူးျပီး အရိုအေသေပးျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဆရာၾကီး၏ တပည့္မ်ားျဖစ္ၾကကုန္ေသာ သက်တို႔သည္ အထိမ္းအမွတ္ ရုပ္တုကို အားကိုးအားထားျပဳျခင္း(ကိုးကြယ္ျခင္း) လည္း အလ်ဥ္း(လံုးဝ) မဟုတ္ပါေပ ။

အေၾကာင္းမသိလ်င္ ေဒၚလာ ၁၀ ပင္ ၊ တန္ေၾကးမရွိေသာ ဖိနပ္စုတ္ တစ္ရံသည္ ၊ လက္ေတြ႕တြင္ ေဒၚလာ ၁၀သန္းတန္ ဖိနပ္ျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္ ။ မတန္ပါ ၊ မဟုတ္ပါဟု တားျမစ္ ခြင့္ ၊ ျငင္းဆိုခြင့္မရွိသလို ။ အေၾကာင္းသိသူမ်ားက တေလးစား ဂါရဝျပဳေလ့ရွိေသာ အမွတ္တရ ပစၥည္းတို႕ကို အရိုအေသမျပဳရ ၊ တန္ဖိုးမထားရ ။ အေလးျပဳသူ ရန္သူ ဟု သေဘာထား၍ သင့္ေတာ္ပါမည္လားခင္ဗ်ာ ။ လူလိုစဥ္းစားၾကည့္ၾကပါကုန္ ။

ရုပ္တု မကိုးကြယ္ရဟု တားျမစ္ရန္သင့္ေတာ္ပါမည္လား ။ သူ႕အေၾကာင္းကိုလည္းမသိ ၊ သိေအာင္လည္းမေလ့လာ ၊ ေလ့လာဖို႔လည္း အားမေပး ။ သူ႔အေၾကာင္းသိဖို႔လည္းမလိုဟုဆိုကာ ၊ ကိုယ္မေလးစားႏိုင္လ်င္ အသာေလးျငိမ္ျငိမ္ေနလိုက္ျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ ။
=====
အတင္းအဓမၼ အမိန္႔အာဏာျဖင့္ ေလးစားခိုင္း၍ ၊ ယံုၾကည္ခိုင္း ၊ ကိုးကြယ္ခိုင္း၍ ရႏိုင္ေကာင္းေသာ ကိစၥမဟုတ္သလို ၊ ယံုၾကည္ေလးစားမႈရွိေနသည့္ကိစၥကို အဓမၼတားျမစ္ပိတ္ပင္၍ မရစေကာင္း ဆိုသည္ ကိုလည္း သတိျပဳၾကေစလိုပါေၾကာင္း ။
=====
ကိုယ့္ရုပ္တု ကိုယ္ထုကာ ကိုးကြယ္၍ ရေကာင္းေသာ အရာလည္းမဟုတ္ပါ ။
လီနင္ရုပ္တု ၊ မာကိုးစ္ရုပ္တု နွင့္ ဆက္ဒမ္ဟူစိန္ရုပ္တုစသည္ တို႔က ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ သာဓက ျပခဲ့ျပီးျဖစ္ပါသည္ ။

အေတြးရွင္းၾကပါေစ ။

ေလးစားလ်က္-
Senior Allah