မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ အရွတိုက္၏အေရွ႔ေတာင္ဘက္အစြန္းထိပ္ႏွင့္ ေဘာ္နီယိုေခၚ ကာလီမာ တန္ကြ်န္း၏ ေျမာက္ဘက္တြင္တည္ရွိၿပီး၊ မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ေျမာက္ဘက္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ႏွင့္ ေတာင္ ဘက္ျခမ္းတြင္ အင္ဒိုးနီးရွားႏိုင္ငံတို႔ႏွင့္ ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္ခ်င္းကပ္လွ်က္တည္ရွိပါသည္။ ႏိုင္ငံ၏အက်ယ္ အ၀န္းမွာ စတုရန္းမိုင္ (၁၂၇၃၁၆) က်ယ္၀န္းၿပီး။ႏိုင္ငံ၏ၿမိဳ႔ေတာ္မွာ “ကြာလာလမ္ပူ”ျဖစ္ၿပီး ၁၉၉၂ ခုႏွ စ္ဇူလိုင္လတြင္ ေကာက္ခံထားသည့္မွတ္းတမ္းမ်ားအရ လူဦးေရမွာ ၂၂.၂သန္းရွိပါသည္။
မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ခံသမိုင္းရာဇ၀င္မွာ တရုပ္ႏြယ္မ်ားမွဆင္းသက္လာၾကျခင္း ျဖစ္ေၾက ာင့္ေလ့လာေတြ႔ရွိရပါသည္။ B.C,1500,2000 .ခန္႔တြင္ တရုပ္ျပည္၊ယူနန္ျပည္နယ္အတြင္းမွ မြန္ဂိုႏြယ္ ဖြားတရုပ္မ်ားသည္ မေလးကြ်န္းဆြယ္ရွိ ကြ်န္းစုမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိအေျခခ်ခဲ့သည္မွ မေလးႏိုင္ငံသည္စ တင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုမိန္ဂိုတရုပ္မ်ားသည္ မေလးကြ်န္းစြယ္ကို မလကၠာၿမိဳ႕ျပတည္ေထာင္၍ အုပ္ ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည့္၊ ထိုသို႔မလကၠာၿမိဳကျပတည္ေထာင္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည့္ ဘုရင္တို႔အားလည္း မလ ကၠာဘုရင္မ်ားဟု ေခၚဆိုခဲ့ၾက၏။ ထိုအခ်ိန္ကာလကို မေလးကြ်န္းစြယ္ကို မေလးရွားႏိုင္ငံဟု အမည္ မတြင္္းေသးေခ်၊ “မလႅာယုႏိုင္ငံေတာ္”ဟုသာ အမည္တြင္ခဲ့ေလ၏။
မလႅာယုႏိုင္ငံေခၚ မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ B.C, 309, ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ ပရိနိဗၺာန္စံလြန္ေတာ္မူၿပီးႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀)အၾကာ တတိယဂၤါယနာတင္ၿပီးခ်ိန္မွ စတင္၍ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ထိုမေလးကြ်န္းစြယ္ကိုလည္း သု၀ဏၰဘူမိေဒသတြင္ပါ၀င္ေၾကာင္းကို ပညာရွင္တို႔က ယူဆၾကပါသည္။ တိက်ခိုင္လံုေသာသမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ သာသနာႏွစ္ (၉၀၀) ႏွင္ (၁၀၀၀)အတြင္း ခရစ္ႏွစ္၄-ရာစုႏွင့္ ၅-ရာစုတြင္း အိႏၵိယ၌အသံုးျပဳေသာသကၠတဘာသာျဖင့္ေရးထိုး သည့္ေသာဗုဒၶဘာသာက်မ္းစာေက်ာက္ခ်ပ္မ်ားစြာတို႔ကို မေလးရွားႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ေတြ႔ရွိရပါသည္။
ထို႔အျပင္ အဘိဓမၼာက်မ္းမွ ဂါထာေတာ္ သံုးပုဒ္အား ေရးထိုးထားသည့္ ရႊံ႔အုတ္ခ်ပ္ကိုလည္း ေတြ႔ရွိရၿပီး၊ အုတ္ေက်ာင္းတိုက္၃-တိုက္ႏွင့္ ေစတီေတာ္ (၅)ဆူကို ဘုရင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားႀကီးမႈ၍ ျပည္သူ၊ျပည္သား၊ဒကာ၊ဒကာမအမ်ားစုေပါင္းကာလႈဒါန္းတည္ေဆာက္ထားခဲ့ၾကေၾကာင္း ေရးထိုး ထားသည့္ ကမၺည္းေမာ္ကြန္းကိုလည္းေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါသည္။ နခြန္ရွရီဓမၼရာဇ္ ေခၚ နခြန္ရွရီ တမၼရတ္ ဘြဲ႔ေတာ္ရွိသည့္ ေစတီေတာ္ႀကီးကိုလည္းေတြပရွိရသျဖင့္ ခရစ္ႏွစ္(၅)ရာစုခန္႕ကပင္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ေရာက္ရွိျပန္႔ပြားေနၿပီး ေနလိုလလိုထြန္းပခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရေပသည္။
ေရွ႔အေခၚသီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံ ယခုအင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံသည္ ခရစ္ႏွစ္(၇)ရာစုတြင္ ဗုဒၶဘာသာ ထြန္း လင္းအားေကာင္းသည့္ ဗုဒၶႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ မေလးရွားကြ်န္းစြယ္မ်ားသို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျပန္႔ ပြား ေအာင္ ေထာက္ပန္႔ခဲ့၏။ တရုပ္သုေတသီရဟန္းေတာ္ အီခ်င္း၏ (၇)ရာစုကုန္ခါနီး သြားေရာက္ခဲ့သည့္ သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံခရီးသြားမွတ္တမ္းတြင္ “သီရိ၀ိဇယ (ခ) အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္လြန္စြာ ထြန္းကားေနၿပီး ေရေျမဆက္စပ္လ်ွက္ရွိသည့္ မလႅာယုကြ်န္း (ခ) မေလးရွားႏိုင္ငံစေသာ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ လည္း ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျဖန္႔ေ၀ေပးေနၿပီး” ေထရ၀ါဒကိုအဓိကထားလက္ခံက်င့္သံုေနၿပီး မဟာယာန ၀ါဒအနည္းငယ္ရွိေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။
မလႅာယုကြ်န္းေခၚ မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ မူဆလင္တို႔အတင္းအဓမၼဘာသာေရး မတိုက္ခိုက္ မသိမ္းပိုက္မွီအခ်ိန္မ်ားတြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ထြန္းကားျပန္႔ပြားမႈမွာလြန္စြာအားေကာင္းေလ၏။ မလႅာယုဘုရင္ကိုယ္တိုင္ပင္ ၀ိနည္းေတာ္ကိုနားလည္တတ္ကြ်မ္းလို၍ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ့ျခင္း ကိုေထာက္ရႈ၍ မေလးတြင္ ဘုရင္ႏွင့္ ျပည္သူ၊ျပည္သားတို႔၏ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အား ၾကည္ညိဳ ေထာက္ပန္႔မႈကို သိရွိနားလည္ခန္႔မွန္းႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ပုဂံျပည္ေခၚ ျမန္မာႏွင့္ မလႅာယုကြ်န္းေခၚ မေလးရွားႏိုင္ငံ တို႔အၾကားဘာသာေရးဆက္ႏႊယ္မႈမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။
A.D,11. ရာစုခန္႔တြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္မွ သီဟိုဠ္တြင္ပရိယတၱိပညာမ်ားသင္ၾကားခဲ့သည့္ “အရွင္ဆပၸဒမေထရ္”သည္ (၁၀)၀ါအရတြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္သို႔ျပည္လည္ၾကြခ်ီေတာ္မူလာၿပီး သီဟိုဠ္ မွ “အရွင္သီ၀လိ၊အရွင္တာမလိႏၵ၊အရွင္အာနႏၵာ၊ အရွင္ရာဟုလာ”ဟူေသာမေထရ္ေလးပါးကို ပုဂံေန ျပည္ေတာ္သို႔ပင့္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္၊ ေနာက္တြင္အရွင္ရာဟုလာသည္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္မွ မလႅာယုကြ်န္း မေလးရွားသို႔ၾကြေရာက္ၿပီး ၀ိနည္းတရားေတာ္ကိုတတ္သိနားလည္ရန္ ဆႏၵျပင္းျပေနေသာ မလႅာယု ဘုရင္အား ခုဒၵသိကၡာ၀ိနည္းက်မ္းကို အဖြင့္ဋီကာက်မ္းႏွင့္တကြသင္ေပးခဲ့၏။ ထိုမလႅာယုဘုရင္သည္ ၀ိနည္းက်မ္းေတာ္သင္ေပးသည့္ မိမိဆရာအရွင္ရာဟုလာအား ပတၱျမားသပိတ္ေတာ္ကိုလႈဒါန္ေလ၏။ ထိုမလႅာယုဘုရင္၀ိနည္းေတာ္သိၾကားေနခ်ိန္တြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္တြင္ နရပတိစည္သူမင္းႀကီး ထီးနန္းစံေတာ္မူေနခ်ိန္သာသနာေတာ္ႏွစ္(၁၇၀၀)ခန္႔တြင္ျဖစ္ပါသည္။
A.D,15 ရာစုေႏွာင္းပိုင္းတြင္အာရတ္ႏြယ္ဖြား မူဆလင္တို႔သည္ ကုန္သြယ္ျခင္းအေၾကာင္းျပ ခ်က္ျဖင့္ ထိုမလႅာယုကြ်န္းႏွင့္ သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းသို႔၀င္ေရာက္လာၾကၿပီး၊အစပိုင္တြင္ မူဆ လင္တို႔သည္ ေဒသခံဗုဒၶဘာသာတို႔အား အေလွ်ာ့ေပါင္းသင္းကာ သေဘာထားျပည့္သေရာင္ အေယာ င္ေဆာင္၍ ဗုဒၶဘာသာဘုရင္ႏွင့္ ဘုရင္ႏွင့္နီးစပ္သူမ်ားအား ေပါင္းသင္း၍ ၄င္းတို႔မ်က္ႏွာရေအာင္ အား ထုတ္ၾကၿပီး၊ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ၄င္းတို႔အရာေရာက္လာၾကသည့္အခါ ဗုဒၶဘာသာတို႔အား ေသြးခြဲျခင္း၊ ေသြးထိုးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္၍၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုကုန္သည္မ်ားမွ မူဆလင္တို႔အား အလံုးအရင္းျဖင့္ေခၚ ယူ၍ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံ(အင္ဒို) ႏွင့္ မလႅာယုကြ်န္းဂမေလး)တို႔ကို စစ္တိုက္သိမ္းပိုက္လိုက္ၾက၏။ သတိလက္လြတ္ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာတို႔မွာ မူဆလင္ တို႔၏ ဓါးဖ်ား၀ယ္ မရႈမလွအသတ္ခံၾကရ၏။
ေဒသခံဗုဒၶဘာသာသမီးမ်ိဳတို႔အား မူဆလင္တေယာက္လွ်င္ အနည္းဆံုးေလးေယာက္ယူ၍ မူဆလင္ဦးေရးမ်ားပြားေစရန္သားေဖာက္ျခင္းမ်ားကိုျပဳလုပ္ၾက၏။ မူဆလင္ဦးေရမ်ားျပားလာေသာအ ခါ အာဏာပိုင္ဘုရင္မွာလည္း မူဆလင္ဘုရင္ျဖစ္လာကာ ေနာက္ဆံုး မလႅာယုကြ်န္းတြင္ ဗုဒၶသာသနာ ေတာ္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးပါးျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
ယေန႔မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ဗုဒၶဘာသာရပ္တည္ႏိုင္ရန္အတြက္ အဓိက က်ားကန္ေပးထား သည္ မွာတရုပ္ႏြယ္ဖြားမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။မေလးအစိုးရသည္ ေရွ႔ေဟာင္းဗုဒၶဘာသာအေဆာက္အဦးတို႔အား အစေဖ်ာက္ခ်င္ၾက၏၊သို႔ေသာ္တရုပ္တို႔မွ ကမၻာယဥ္းေက်းမႈထိန္းသိမ္းေရး အဖြဲစသည္တုိ႔ႏွင့္ ပူေပါင္း ကာ မေလးတို႔မဖ်က္ဆီးႏိုင္ေအာင္ လူအား၊ေငြအားတို႔ျဖင့္ အကာအကြယ္ေပးထားၾကပါသည္။ တရုပ္တို႔သည္ဗုဒၶေန႕ ကဆုန္လျပည္႕(ေမလ)ႏွင့္ ၀ါဆိုလျပည္႔ေန႔တို႔ကို ရံုပိတ္ရက္မ်ားအျဖစ္သတ္ မွတ္ထားၾကၿပီး ညအခါတြင္ ေရာင္စံုမီးပန္းမ်ားထြန္းညွိ၍ ဘုရားအပူေဇာ္ခံ လွည့္လည္ေလ့ရွိၾကပါ သည္။
မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ (State Religion) အျဖစ္ အစၥလာမ္ဘာသာကိုသတ္မွတ္ထားသည္။ မွတ္တမ္းမ်ားအရ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သူ ၃၂% ရာခိုင္ႏႈန္းရွိသည္ဟု ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း ထိုအ ထဲတြင္တာအိုး၊ကြန္ျဖဴရွပ္စသည့္တို႔ကိုပါ ဗုဒၶဘာသာထဲထည့္သြင္းထားျခင္းျဖစ္၏။ အမွန္တကယ္ ဗုဒၶဘာသာမွာည ၁၇.၃% ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိ၏။ မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ တခ်ိန္တခါက ဗုဒၶသာသနာေတာ္ မည္မွ်ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္းကို မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ၀ိေသသအထူးျပဳနာမည္ျဖစ္သည့္ “ဗုဒၶဘာသာ ေစတီ ေတာ္မ်ားႏွင့္ မူဆလင္ဗလီမ်ား ေပါမ်ားေသာႏိုင္ငံ (The Land of Mosques and Pagoga ) “ကိုေထာက္ရႈ၍သိႏိုင္ေပသည္။ (ဗလီမ်ားသည္ ေနာက္မွသာတည္ေဆာက္ျခင္းသာျဖစ္)
မူဆလင္တို႔၏ အစၥလာမ္ဘာသာခ်ဲ႔ထြင္ျခင္းမွာ “ဘာသာတရား၏အဆံုးအမ၊ အစၥလာမ္၀ါဒ မ်ားကို ေဟာေျပာျခင္းျဖင့္ ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္းမဟုတ္ပဲ ဘာသာတရားတခုႏွင့္ မည္သို႔မွမသက္ဆိုင္သည့္ ခ်ဲ႔ ထြင္ျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ ခ်ဲပထြင္းၾကျခင္းျဖစ္၏။” မူဆလင္တို႔သည္ စစ္တိုက္၍၄င္း၊ မယားေျမာက္မ်ားစြာယူၿပီး သားေဖာက္၍၄င္း၊အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားတိုးပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိပါသည္။ ယခုလိုဒီမိုကေရစီ ေခတ္ကာလတြင္မူ ေရွ႔ကကဲ့သို႔မူဆလင္တို႔သည္ စစ္တိုက္၍ ဘာသာျပန္႔ပြားေအာင္လုပ္ေဆာင္ ၍မရေ တာ့ေခ်၊ ( အယ္(လ္)ကိုက္ဒါး ကဲ့သို႔ေသာမူဆလင္တို႔ကား ၄င္းမူ၀ါဒကိုပဲဆက္လက္က်င့္သံုးေနဆဲျဖစ္) ထို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီကိုခုတံုးလုပ္၍ အစၥလာမ္ဘာသာတိုးပြားေအာင္လုပ္ေဆာင္လာၾကပါတယ္။ သားေဖာက္သာသနာျပဳနည္းကိုကားယခုထက္တိုင္က်င့္သံုးလွ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
မူဆလင္တို႔သည္ ေခတ္ကာလမေကာင္းသည့္အခါ ရိုးရိုးကုတ္ကုတ္ေန၍ ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ မ်ားႏွင့္ မဏာသင့္ေအာင္ေပါင္းသင္းၿပီး ေခတ္ကာလေကာင္းသည့္အခါတြင္မူ အခြင့္အေရးကိုဦးဆံုး ယူတတ္ၾကပါသည္။ ကမၻာ့သမိုင္းကိုအသာထားလို႔ ျမန္မာ့သမိုင္းေလာက္ကိုပင္ ေလ့လာၾကည့္မည္ဆို ပါက မူဆလင္တို႔၏ သေဘာကိုေကာင္းစြာရိပ္မိလာၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရး မရမီက မူဆလင္တို႔သည္ နယ္ခ်ဲ႔တို႔ႏွင့္ သင့္ျမတ္ေအာင္ေပါင္း၍ အိမ္ရွင္ျမန္မာတို႔အား ဒုကၡေပးခဲ့ ၾကၿပီး ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးရသည့္အခါတြင္လည္း ၄င္းတို႔မွ ဦးစြာအခြင့္အေရးယူခဲ့ၾကေပသည္။ ျမန္မာျပည္သည္ ၁၉၄၈-ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ-၄-ရက္ေန႔တြင္ လြတ္လပ္ေရးရ၏ လြတ္လပ္ေရးရ၍ ရက္ပိုင္း မွ်သာရွိတဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ မူဆလင္နယ္ခ်ဲ႔ ဘဂၤါလီ “မူဂ်ာဟစ္”သူပုန္တို႔သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္အား သိမ္းပိုက္ရန္ ဂ်ီဟတ္စစ္ပြဲဆင္ႏြဲကာ အခြင့္အေရးလက္တဆံုးယူခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ လြတ္လပ္ ေရးအား အကာအကြယ္ယူအသံုးခ်ခဲ့ၾကေလ၏။
စစ္အာဏာရွင္ေခတ္တြင္လည္း မူဆလင္တို႔သည္ ထိုအာဏာရွင္မ်ားႏွင့္ေပါင္း၍ ျမန္မာတိုင္း ရင္းသား၊တိုင္းရင္သူမ်ားအား စိတ္တိုင္းက်ေစာ္ကားအႏိုင္က်င့္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုသို႔အႏိုင္က်င့္ခံ တိုင္း ရင္းသားတို႔မွာ အာဏာရွင္မ်ားအားသြားေရာက္တိုင္ၾကားပါကလည္း မူဆလင္ေငြေၾကး ၾသဇာခံျဖစ္ ေနသည့္ အာဏာပိုင္တို႔မွာ မည္သည့္အေရးယူမႈမွ်မလုပ္သျဖင့္ ျမန္မာတို႔မွာ ကုလားေစာ္ကား အႏိုင္ က်င့္သမွ် အံ့က်ိတ္ခံခဲ့ရရွာပါသည္။
ယခုမ်က္ေမွာက္အခ်ိန္တြင္မူလည္းအားလံုးသိၾကသည့္အတိုင္း ခရစ္ႏွစ္(၂၀၁၀)တြင္ ေရြးေ ကာက္ပြျပဳလုပ္၍ (၂၀၁၁)ခုႏွစ္တြင္ ဒီမိုကေရစီအနည္းငယ္ပံုေပၚ၍ ရုပ္လံုးေပၚလာသည့္ (၂၀၁၂)တြင္ ၄င္းမူဆလင္တို႔သည္ ဒီမိုကေရစီအားခုတံုးလုပ္ အခြင့္အေရးယူ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နယ္ေျမ၊ဘာသာ၊ သာသနာ၊လူမ်ိဳးတို႔အား ေစာ္ကားက်ဴးေက်ာ္ၾကေလ၏။ ယခုတႀကိမ္တြင္မူ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ထက္ပို ၍ဆိုး ၀ါးေလ၏ ၊၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကိုသာ ဂ်ီဟတ္လုပ္ရန္စက်ဴေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့ ရာ၊ ယခုမူ တႏိုင္ငံ လံုးအတိုင္းအတိုင္ျဖင့္ ျပည္တြင္း၊ျပည္ပ အခ်ိတ္အဆက္မိမိျဖင့္ က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားလာၾကသည္ ကိုေတြ႔ျမင္ရေပသည္။ထိုသို႔တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတိုင္ျဖင့္ ရန္စက်ဴေက်ာ္ရဲၾကသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အာဏာရအဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ အတိုင္းအခံ အဖြဲ႔အစည္းအၾကား အျမတ္ထုတ္အျပစ္ပံုခ်မႈမ်ား သည္လည္း တခုအပါအ၀င္ျဖစ္၏။
ျပႆနာျဖစ္ျခင္း၏ဇစ္ျမစ္အေၾကာင္းရင္းတိုင္းမွာ အိမ္ရွင္ဗုဒၶဘာသာမ်ားမွ ရန္စျခင္းေၾကာင့္မ ဟုတ္ပဲ၊ ဧည့္သည္မူဆလင္မ်ား၏ အကြက္က်က်စီစဥ္ျပႆနာရွာရန္စမႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ထိုသို႔ မူဆလင္မ်ားမွရန္စသည့္အခါတြင္ အတိုက္အခံမ်ားမွ မသိသေယာင္ေနတတ္ၾကေပမဲ့လည္း၊ အႏိုင္ က်င့္ ေစာ္ကားခံရသည့္ အမိတိုင္းရင္းသားမ်ားမွ ျပန္လည္ခုခံကာကြယ္ၾကသည့္အခါမွ အသံ ထြက္ လာၾက သည္မွာလည္း တႀကိမ္မကေတာ့ျခင္းေၾကာင့္ တိုက္ဆိုင္မႈမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်၊ ထိုသို႕အတိုက္ အခံမ်ား၏ ခုခံကာကြယ္ေျပာဆိုမႈမ်ားသည္လည္း မူဆလင္တို႔၏ရန္စေစာ္ကားမႈကို အျပစ္မရွိသကဲ့ သို႔ျဖစ္ၿပီး၊မူဆ လင္တို႔အား ရန္စႏိုင္ေစရန္ အခြင့္အေရးေပးေနသကဲ့သို႔ျဖစ္ေစပါသည္။ဒီအခ်က္ကို အတိုက္အခံမ်ား အေနျဖင့္ ေကာင္းစြာနားလည္သေဘာက္ထားဖို႔လိုပါသည္။ သမိုင္းတရားခံအမ်ိဳး သားေရး သစၥာ ေဖာ က္၊သူခိုးဓါးရိုးကမ္းမျဖစ္ေစရန္ ႏွစ္ဖက္လံုးက အထူးသတိထား ဆင္ျခင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ေရးႏွင့္ပတ္သက္လာလွ်င္ တဖြဲ႔တဖြဲ႔အျပစ္ပံုခ်၊ေခ်ာက္တြန္းကာမေနၾကပဲ ႏိုင္ငံေတာ္၏ လံုၿခံဳးေရးႏွင့္၊ အမ်ိဳးဘာသာ၊သာသနာေတာ္ အရွည္ခန္႔ တည္တံ့ေရးအတြက္ လက္တြဲညီညာစြာေဆာင္ရြက္သင့္ ၾကပါသည္။
အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႕သည္ “ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာကို မူဆလင္ေတြကမတရားေသာနည္းျဖင့္ ၀ါမ်ိဳသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ အေျခအျမစ္မရွိပါဘူး၊ အစိုးရိမ္လြန္ေနၾကတာပါ”ဟု သမိုင္းကိုမေလ့လာၾကပဲ ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ၾကားေနေတြ႔ေနရပါသည္။ တခ်ိန္တခါကဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး မ်ားျဖစ္ ၾကတဲ့၊အာဖဂန္နစၥတန္၊ပါကစၥတန္၊အီရတ္၊အီရန္၊ဆီးဒီယား၊ေဂ်ာ္ဒန္၊အင္ဒိုနီးရွားမေလးရွား၊မေလးရွားႏွင့္ ကရွိမီးယားေဒသတို႔ကို မူဆလင္တို႔အတင္းအဓမၼ၀ါးမ်ိဳျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္မွာ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား ႏွင့္ အေဆာက္အဦးေဟာင္းတို႔ကိုက သက္ေသခံလွ်က္ရွိပါသည္။ထိုသို႔မူဆလင္မ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာ ကို၀ါးမ်ိဳခဲ့သည္မွာ အစၥလာမ္၀ါဒကို ထိုသမိုင္းသက္ေသမ်ားကို မေလ့လာၾကပဲ တတ္သိနား လည္အရွ ည္ေတြးသူတို႔၏ သတိေပးစကားကို မနာခံ၊မလိုက္နာသူတို႔သာ အသိတရားကင္း စံုလံုးကန္းမ်ားသာ ျဖစ္၏။
တခ်ိန္တခါက ကမၻာမွာ ၁၀-ပံုပံုလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာသည္ ၈-ပံုနီးပါးခန္႔ရွိခဲ့ၿပီး၊ ယခုမူေျပာင္းျပန္ ျဖစ္၍သြားေခ်၏။ ထိုသို႔ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံမ်ား၀ါးမ်ိဳခံရျခင္းမွာ မူဆလင္ဘာသာ၏ဘာသာတရားကို သေဘာက်ႀကိဳက္ႏွစ္သက္၍ ဘာသာေျပာင္းျခင္းေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ၊ အတင္းအဓမၼတိမ္းသြင္း ျခင္းေ ၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ မူဆလင္မ်ားသည္ ခရစ္ယာန္ႏိုင္ငံတို႔အားမ၀ါးမ်ိဳႏိုင္ပဲ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံမ်ားကိုသာ ၀ါးမ်ိဳႏိုင္ၾကသည္မွာလည္း ဗုဒၶဘာသာတို႔၏ ခႏၱီတရားႏွင့္ ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းကို မကြဲျပားျခင္း၊ ဗုဒၶတရား ေတာ္ႏွင့္အညီ အခ်င္းခ်င္းစည္းလံုးတိုင္ပင္ညီညႊတ္စြာ ဣႆာ၊မစၦရိယကင္းကင္းျဖင့္ မေနခဲ့ၾက၍ မူဆလင္တို႔၏ အလြယ္တကူ ေသြးခြဲ၀ါမ်ိဳးျခင္းကိုခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္လည္း မူဆလင္တို႔သည္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတို႔အားနည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ေစာ္ကား အႏိုင္က်င့္ေနသည္မွာလည္း ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းလိုလိုပင္ျဖစ္၏။ မူဆလင္တို႔သည္ အမိျမန္မာျပည္အား ၀ါမ်ိဳရန္အတြက္အကြက္က်က်၊ အစီအစဥ္တက်လုပ္ေဆာင္ေနသည္မွာ ေသျခာေလ့လာၾကည့္သူ တိုင္းသိျမင္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။မူဆလင္တို႔သည္ အၾကမ္းဖက္ျခင္း၊တိုင္းရင္သူတို႔အား သိမ္းပိုက္ ယူျခင္းျဖင့္၀ါးမ်ိဳေနရံုမကပဲ၊ အတြင္းကလႈိက္စား၍ ၀ါးမ်ိဳးေနၿပီျဖစ္သည္။
အာဏာရွိပါတီမ်ား၊ ပါ၀ါရွိ ပါတီမ်ားတို႔အားအတြင္းလူအျဖစ္ပူကပ္၍ ေသြးခြဲေနၾကေပ၏။ သစ္ပင္တပင္တြင္ သစ္ရြက္သစ္ကိုင္း မ်ားတြင္က်ေရာက္ေနေသာ ပိုးပြားမ်ားကို အလြယ္တကူႏိွမ္ႏွင္းလို႔ရေပမဲ့လည္း ၊ အတြင္းအျမစ္ပိုင္း လူမျမင္ႏိုင္ရာေနရာတြင္ ပိုးက်ေနပါက သတိမထားၾကမိေတာ့ပဲ ေနာက္ဆံုး အပင္ဗုန္းဗုန္းလဲမွသာ သတိထားမိၾကေလ့ရွိပါသည္။ ထိုအတူမူဆလင္တို႔သည္ ယခုအခါ အတြင္းအျမစ္မ်ားမွ တြယ္ကပ္ လွ်က္ ၀ါးမ်ိဳဖ်က္ဆီးေနၾကေလၿပီ၊ ထိုအျမစ္ကိုဖ်က္ဆီးေနျခင္းသည္ အကိုင္း၊အရြက္ထက္ပို၍ အႏၱရာယ္မ်ားသလို၊ေတြ႔ျမင္ရန္၊ႏႈိမ္ႏွင္းရန္လည္း မ်ားစြာခက္ခဲလွပါသည့္၊ထို႔ေၾကာင့္ အဖ်က္ပိုးမ်ား အားမေကာင္းခင္ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ ျပတ္ျပတ္သားသား ေပါင္းစုအားျဖင့္အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ရွင္းလင္းဖယ္ရွားသင့္လွပါသည္။
(အမ်ိဳးဘာသာ၊သာသနာေတာ္အက်ိဳး၊သည္ပိုးႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ)
ဓမၼ၀ီရ အရွင္ေတဇနိယ
ဗုဒၶဂယာ၊အိႏၵိယ
www.ashintejaniya.com
Friday, December 13, 2013
မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ သမိုင္း
Friday, November 22, 2013
ဗုဒၶ၏ မိန္႔ခြန္းသံ ႏွင့္ တမန္ေတာ္မ်ဒ္ မိုဟာမက္(ဆြ) ေျပာစကား ဘယ္လိုကြာသလဲ
“ဗုဒၶ” သည္ ကမာၻေပၚ႐ွိ မည္သည့္ ဘာသာ အယူ၀ါဒ ထူေထာင္ ဖြဲ႔စည္းသူမွ် မျပဳလုပ္၀ံ့၊ မျပဳလုပ္ႏိုင္ေသာ“ထူးျခားအံ့ဖြယ္ ကမာၻေက်ာ္ မိန္႔ခြန္းတစ္ရပ္”ကို ရဲ၀ံ့ ျပတ္သားစြာ ေဟာၾကားခဲ့ ပါသည္။
အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ ေကာသလတိုင္း၊ ေကသမုတၱိ႐ြာသား၊ ကာလာမ လူမ်ိဳးတို႔ကို ေဟာၾကားေသာ “ကာလာမသုတၱန္” သည္ “အမွန္တရားကို ႐ွာေဖြသူ တစ္ဦးထံသို႔ ဗုဒၶ၏ လက္ေဆာင္ လမ္းၫႊန္ခ်က္” တရားတို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
ဤ သုတၱန္တရားေတာ္မွ ဗုဒၶ၏ မိန္႔ခြန္းသံသည္ အေတြးအျမင္ မႈန္၀ါးေနသူကို အလင္းေရာင္ျခည္ ရေစေသာ “မီး႐ႈးတန္ေဆာင္ပမာ” ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာေရး ထံုးတမ္းစဥ္လာ ၾကားတြင္ ေတြေ၀ေငးေမာ ေနသူမ်ားကို သစၥာတရား လမ္းမွန္ဆီသို႔ တက္တက္ၾကြၾကြ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ေအာင္ လမ္းဖြင့္ ေပးလိုက္ေသာ ၾကည္လင္ ခ်ိဳျမသည့္ “ဓမၼေခါင္းေလာင္းသံ”လည္း ျဖစ္ေပသည္။
ဗုဒၶ ၏ ထို မိန္႔ဆိုခ်က္မွာ……
“အို….ကာလာမလူမ်ိဳး အမ်ိဳးေကာင္းသားတို႔…၊ သင္တို႔သည္ လက္ခံက်င့္သံုး အပ္ေသာ အမွန္တရား ဓမၼတို႔ကို ဤ အခ်က္ (၁၀) ခ်က္ျဖင့္ ဆင္ျခင္စိစစ္၍ ဆံုးျဖတ္ အားထုတ္ၾက ကုန္ေလာ့…။
(၁) ဤတရားေတာ္သည္ မိ႐ိုးဖလာ ေ႐ွးအစဥ္အဆက္က ေျပာၾကား သိမွတ္ လာခဲ႔တာပဲလို႔ “ေ႐ွးစကား” ျဖစ္႐ံုနဲ႔လည္း အယူ၀ါဒတစ္ခုကို လက္မခံလိုက္ပါ နဲ႔ဦး။
(၂) ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ က်င့္သံုးလာခဲ႔တဲ႔ “ဓေလ့ထံုးစံ” ျဖစ္႐ံုနဲ႔ပဲ အားလံုးကို အမွန္ျဖစ္တယ္ လို႔ ယူဆၿပီး လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၃) လူအမ်ားက ေျပာေနၾကတာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ လူသိထင္႐ွား “နာမည္ ေက်ာ္ၾကား႐ံု” နဲ႔ မစံုစမ္း မဆင္ျခင္ဘဲ အဲဒီ အယူ၀ါဒကို လက္မခံလိုက္ ပါနဲ႔ဦး။
(၄) “ေ႐ွးေဟာင္း စာေပက်မ္းဂန္” ေတြထဲမွာ ေရးထားတာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း အလြယ္ တကူ လက္မခံ လိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၅) မိမိဥာဏ္႐ွိသမွ် ေတြးေခၚ ႀကံဆထားတဲ႔ “အယူအဆ” ကိုလည္းပဲ မွန္လွၿပီ လို႔ မသတ္မွတ္ လိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၆) အဲဒီတရား အယူအဆဟာျဖင့္ ေထာက္ပံ့ အမွီျပဳအပ္တဲ႔ “နည္းနာ နိႆယ” ေတြ၊ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ႐ွိေနတာဘဲ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း အလြယ္ တကူ လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၇) မိမိဘာသာ “ေတြးေခၚႀကံစည္ ဆင္ျခင္ၿပီး” ဟုတ္လွၿပီ လို႔ သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္႐ံုနဲ႔လဲ မွန္လွၿပီ လို႔ မယူဆ လိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၈) ဒီတရား အယူအဆေတြ ဟာျဖင့္ မိမိစဥ္းစား ေတြးေတာ ထားတာေတြနဲ႔“တူညီတာပဲ” ဟု ဆို႐ံုမွ်နဲ႔ လည္း အမွန္ေတြဘဲ လို႔ လက္မခံလိုက္ ပါနဲ႔ဦး။
(၉) အမ်ားက “ေလးစား႐ိုေသ အပ္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး” ရဲ႕ ေျပာတဲ့ စကားပဲ ဆိုၿပီး ေတာ့လည္း မဆင္မျခင္ပဲ မယံုၾကည္ လိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၁၀) ငါတို႔ ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္ခ်စ္ခင္တဲ႔ “ငါတို႔ဆရာသမား” ေျပာၾကားတဲ့ စကားပဲ ဆိုၿပီေတာ့လည္း အၿပီးသတ္ လက္ခံ ယံုၾကည္မႈကို မျပဳလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
“ကာလာမ လူမ်ိဳးတို႔……
သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ ဦးစြာဆင္ျခင္ သံုးသပ္ကာ…..
ဤတရားတို႔ကား.. မေကာင္းမႈ တရားတို႔ေပတည္း။
ဤတရားတို႔ကား.. အက်ိဳးမဲ႔ အျပစ္ကိုသာ ျဖစ္ေစေသာ တရားတို႔တည္း။
ဤတရားတို႔ကား.. ပညာ႐ွိတို႔ ကဲ႔ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔တည္း။
ဤတရားတို႔ကား.. ဆင္းရဲ ဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း မဟုတ္ေသာ တရားတို႕ေပတည္း……ဟု ေ႐ွာင္႐ွား ပယ္စြန္႔သင့္သည္ တို႔ကုိ စြန္႔ပစ္ကာ လက္ငင္း အက်ိဳးေက်းဇူး အမွန္တကယ္ ျပဳႏိုင္ေသာ တရားတို႔ကိုသာ လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးၿပီးမွ ယံုၾကည္ လက္ခံၾကပါ….ဟု ပြင့္လင္းစြာ မိန္႔ၾကားခဲ႔ ပါသည္။
“ဘာသာအယူ၀ါဒ ဂိုဏ္းဂဏ ထူေထာင္သူတို႔သည္…
ငါ့ကိုသာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ၾကရမည္။
ငါေျပာသည့္ အတိုင္းသာ ျပဳလုပ္ၾကရမည္။
ငါ့ကို မယံုၾကည္လွ်င္ အျပစ္႐ွိသည္။ ငရဲ သို႔က်ေရာက္ေစရမည္။”… ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ ေဟာေျပာ၍ လူစုေနခ်ိန္တြင္……”
“ဗုဒၶ” က…
“ငါေျပာတာကိုလည္း ရမ္းၿပီး မယံုလိုက္ပါနဲ႔ဦး။ ဆင္းရဲဒုကၡ ၿငိမ္းေအးၿပီး ခ်မ္းသာသုခကို ျဖစ္ေစတဲ႔ …. သစၥာ(၄)ပါး၊ မဂၢင္(၈)ပါး.. တရားဓမၼကို ဦးစြာ က်င့္သံုးၿပီး ကိုယ္တိုင္ ပစၥဳပၸန္မွာ လက္ေတြ႕ သဘာ၀က်က် အက်ိဳးခံစားရမွ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ လက္ခံၾကပါ”…ဟု.. ေဟာၾကားရဲျခင္းသည္…
ဓမၼ၏ ျမင့္ျမတ္မွန္ကန္ေသာ.. ဂုဏ္ေတာ္ တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ၿပီး၊ ကမာၻေပၚ႐ွိ ဘာသာအယူ၀ါဒ မ်ိဳးစံုတို႔ အတြက္ “အံ့ၾသ တုန္လႈပ္ဖြယ္ မိန္႔ခြန္းေတာ္ တစ္ရပ္ ” ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
Credit to:
“ဓမၼရသ စာစုမ်ား” အမွတ္(၂)၊ (စာ-၁၄)
Friday, March 29, 2013
မွိဳင္းတိုက္ျပီးေသြးခြဲေနတဲ့ (ေနာက္ကြယ္က) သူေတြကို အေရးယူႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားရမယ္
အင္တာဗ်ဴး
ဦး၀ီရသူႏွင့္ေတြ႕ဆုံျခင္း
ဧရာ၀တီ| March 29, 2013
မြတ္စလင္ဆန္႕က်င္ေရး ေဟာေျပာမႈမ်ားျဖင့္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလာျပီး လတ္တေလာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ သေကၤတအျဖစ္ ၉၆၉ ကုိ အမွတ္တံဆိပ္ကုိ သတ္မွတ္ေရး ဦးေဆာင္ေဟာေျပာေနသည့္ မႏၱေလး၊ မစုိးရိမ္ေက်ာင္းတုိက္မွ သက္ေတာ္ ၄၅ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ ဦး၀ီရသူသည္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ား ျဖစ္ပြားေစေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ား ျဖန္႕သည္ဟုဆိုကာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ အဖမ္းခံခဲ့ရျပီး ေထာင္ဒဏ္ ၂၅ ႏွစ္ အျပစ္ေပးခံခဲ့ရသည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလတြင္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ ျမစ္ၾကီးနား အက်ဥ္းေထာင္မွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာျပီး မတ္လတြင္ အက်ဥ္းက်ႏိုင္ငံေရး ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး ဆႏၵျပပြဲ၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ အစၥလမ္မစ္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအသင္း ဆန္႕က်င္ေရးဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ လက္ရွိျဖစ္ပြားေနေသာ ဘာသာေရးပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ဧရာ၀တီ အထူး အႀကီးတန္း သတင္းေထာက္ သာလြန္ေဇာင္းထက္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါသည္။
ေမး။ ။ မိတီၳလာပဋိပကၡမွာ ေသဆုံးမႈက ၄၂ ဦးထိရွိလာၿပီလို႔ အစုိးရက တရား၀င္သတင္းထုတ္ျပန္တယ္။ အရွင္ဘုရားကလည္း မိတီၳလာကုိ သြားေရာက္ၿပီး တားျမစ္ခဲ့တာေတြလုပ္ခဲ့ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္အထိ အေသအေပ်ာက္ေတြ မ်ားလာရတယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။အေသအဆုံးမ်ားတာက ဒုတိယေန႔(မတ္ ၂၁) ပိတ္မိေနတဲ့ မြတ္စလင္ေတြ၊ အဲဒီအေၾကာင္းေျပာရရင္ေတာ့ ျဖစ္ၿပီးလို႔ မီးေတြဘာေတြရႈိ႕ၾကတဲ့အခါမွာ ေရွာင္တိမ္းေနတဲ့ မြတ္စလင္ေတြ၊ အဲဒီမြတ္စလင္ေတြက ေက်ာင္းသားေတြမ်ားတယ္။ အာရဗီစာသင္ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြမ်ားတယ္။ အရပ္သားေတြလည္း ပါတယ္။ သူတို႔တေတြကို ရယက ဖြက္ေပးထားတယ္။ လုံၿခဳံေရးလည္း ခ်ေပးထားတယ္။ ေနာက္တေန႔ မနက္ ၄ နာရီ လုံၿခဳံေရးေတြ ရုပ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ပုန္းေအာင္းေနတဲ့ မြတ္စလင္ေတြ ေသြးၾကြသြားၿပီးေတာ့ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ေၾကြးေအာ္တယ္။ က်န္တဲ့သူေတြက သံၿပဳိင္ေအာ္ၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ၿမိဳ႕လူထုက မြတ္စလင္ေတြ ဒီမွာရွိတယ္ဆုိၿပီးေတာ့ သိသြားၾကတယ္။ သိသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လာ၀ုိင္းၾကတယ္။ ၀ုိင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔က ေဘးပတ္လည္လည္မွာဆုိရင္ ဒီဘက္ေဘးမွာဆုိရင္ ဗလီရွိတယ္။ ညာဘက္မွာဆုိရင္ မီးေလာင္ျပင္ရွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္တည့္တည့္မွာဆုိရင္ ကုန္းျမင့္ႀကီးရွိတယ္။ သူတို႔က မေျပးသာေတာ့ဘူး။ အဲဒီမွာ ၀ုိင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ မြတ္စလင္ထဲက တေယာက္က ေလးခြနဲ႔ သံဃာတပါးကို ပစ္တယ္။ အဲဒီမွာ ဗမာလူအုပ္က ေသြးၾကြလာတယ္။ ဗမာလူအုပ္ နီးသထက္နီးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ အက္ဆစ္ထုပ္ေတြ ဘာေတြပစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ တုိက္ခို္က္မရွိတာဘူး။ ဗမာလူအုပ္ကလည္း ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။ သူတို႕ေတြကလည္း ထြက္မလာဘဲ ဟုိဟာနဲ႔ ဒီဟာနဲ႔ ပစ္တယ္ ဒါပါပဲ။ အဲဒီေန႔ မိတီၳလာကို ဦးဇင္းေရာက္ေနတာ။ ဦးဇင္းက ၂၀ ရက္ေန႔ ညကတည္းက ေရာက္ေနတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးဇင္းေရာ၊ ေရႊည၀ါေရာ၊ မင္းကုိႏုိင္တုိ႔ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ။ အဲလိုျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေယာက္ ၂၀ ေလာက္က ဗမာလူအုပ္ႀကီးကို အေသခံၿပီးထြက္တုိက္တယ္။ အဲဒီမွာ က်ဆုံးၾကတယ္။ တေနရာတည္းကို ၉ ေလာင္း၊ ၁၀ ေလာင္း၊ ၁၁ ေလာင္းေလာက္က်တယ္။ အဲဒီလို တုိက္ခုိက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လုံၿခဳံေရးေတြက က်န္တဲ့သူေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ကယ္တင္သြားတယ္။ အဲဒါ အက်အဆုံး အမ်ားဆုံးပဲ။ တေနရာတည္းမွာ။ က်န္တာေတြကေတာ့ အျပန္အလွန္မီးရိႈ႕က်တယ္။ ဟုိေနရာ တေယာက္က်၊ ဒီေနရာ တေယာက္က်။ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္ကေတာ့ အဲဒီေနရာမွာပဲက်တာ။
ေမး။ ။ ကုလသမဂၢ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ဗီေဂ်နမ္ဘီးယားနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာ သတင္းဌာနေတြက မိတီၳလာ အဓိကရုဏ္းက စနစ္တက် စီစဥ္ထားတဲ့ ရက္စက္တဲ့ လူသတ္အၾကမ္းဖက္မႈႀကီးလို႔ ေရးသားေနၾကပါတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အျမင္ေလးသိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ပထမေန႔နဲ႔ ဒုတိယေန႔မွာ ဘယ္သူမွ စနစ္တက်မရွိပါဘူးဗ်ာ။ တကယ္တန္းစနစ္တက်ရွိတာက ပထမေန႔မွာ ကုလားရပ္ကြက္ထဲမွာရွိတဲ့ မြတ္စလင္ေတြကမွ စနစ္တက်ရွိတာ။ သူတို႔က တုတ္ေတြ၊ ဒုတ္ေတြ၊ ဓါးေတြလက္နက္ေတြ အကုန္ကုိင္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ဗမာမွန္သမွ်ကုိ အကုန္ခုတ္တာ။ သံဃာတပါးအသတ္ခံရတယ္ ၾကားတဲ့အခါမွာ ဗမာလူအုပ္ႀကီးက ကုလားရပ္ကြက္ထဲကို တုိး၀င္သြားတာ။ တကယ္တန္းက်ေတာ့ သူတုိ႔မွာ ဘာလက္နက္မွ မရွိဘူး။ ၁၀ ေယာက္မွာ ၁ ေယာက္ပဲ တုတ္ပါတယ္။ အဲဒီတုတ္ကလည္း အိမ္ဖ်က္ဆီးထားတဲ့ေနရာကေန ပါလာတဲ့တုတ္။ အဲဒါပဲ။ ကုိယ္က တုတ္ပဲ ပါတယ္။ ဘာလက္နက္မွ မပါဘူး။ ဟုိကလူေတြက ဓားေတြနဲ႔ ဆီးခုတ္တယ္ဆိုေတာ့ အတုန္းအရုန္း က်တယ္ဗ်။ ၂ ေယာက္ေသၿပီးေတာ့ ၁၆ ေယာက္ေလာက္ ဒဏ္ရာရတယ္။ ဓားခုတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ တကယ့္ျပင္းထန္တဲ့ဒဏ္ရာေပါ့။ အဲဒီလိုစီစဥ္ထားတာက မြတ္စလင္ရပ္ကြက္ထဲကျဖစ္တယ္။ ဒုတိယေန႔ကလည္း ဘယ္သူမွ မစီစဥ္ဘူး။ အသံေၾကာင့္ ဖားေသျဖစ္သြားတာ။
ေမး။ ။ အခု ႏုိင္ငံတကာသတင္းဌာနေတြက ၉၆၉ နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ အစြန္းေရာက္ေတြဆုိၿပီး ေရးလာၾကတာေတြ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒါ ဆရာေတာ္အေနနဲ႔ ၉၆၉ အဓိပၸာယ္ကို နည္းနည္းေလး သိေအာင္ရွင္းျပေပးပါလား။
ေျဖ။ ။ ရွင္းျပလို႕ရပါတယ္။ ပထမအစ ဂဏန္း ၉ က ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါးရည္ရြယ္တယ္။ ဒုတိယ ဂဏန္း ၆ က တရားဂုဏ္ေတာ္ ၆ ပါးကုိ ေျပာတာ။ တတိယ ဂဏန္း ၉ က သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ ၉ ပါးကို ရည္ရြယ္တာ။ ဘုရားတရားသံဃာ ရတနာ ၃ ပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဟုိးအရင္တုန္းက ဗုဒၶံသရံဏံ၊ အရဟံတုိ႔ ဓမၼစၾကာတို႔ စသည္ျဖင့္ အဲဒါေတြက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕သေကၤတျဖစ္သလုိ ၉၆၉ က ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ သေကၤတျဖစ္တယ္။ ၉၆၉ ကုိ မဆီမဆုိင္ဆြဲထည့္တာကေတာ့ တရားခံရွာမရလို႔ ေတြ႕ရာျမင္ရာလူကုိ ထုေထာင္းရုိက္ႏွက္ၿပီးေတာ့ တရားခံလုပ္သလိုမ်ဳိးေပါ့ေနာ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ၉၆၉ က မိတီၳလာမွာ တရြက္မွ မေရာက္ဘူးဗ်။ ဘယ္သူမွလည္း လာမျဖန္႔ဘူး။ ဦးဇင္းတရားေဟာတုန္းက အဲဒီမွာ စေတကာေတြ ၂၅ ေလာက္ ျဖန္႔ခဲ့တယ္။ အဲဒီစေတကာကလည္း Save Our Future အဲဒါေလးပါပဲ။ အဲဒါကို မဆီမဆုိင္ ၉၆၉ ကို တရားခံ လုပ္ေနတာႀကီးက တျခားစီပါဗ်ာ။ တကယ္တန္းေတာ့ ဘုရားတရားသံဃာ ဂုဏ္ေတာ္ေတြပါ။ တကယ္အျပစ္ကင္းပါတယ္။
ေမး။ ။ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီးမွာ မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ ဗလီေတြ၊ ေနအိမ္ေတြနဲ႔ ေစ်းဆုိင္ေတြ အဖ်က္ဆီးခံရတယ္။ ႀကဳိ႕ပင္ေကာက္က အဖ်က္ဆီးခံရတဲ့ ေနအိမ္နဲ႔ ကားေတြေပၚမွာ ၉၆၉ ဆုိတဲ့ အမွတ္တံဆိပ္ကို မင္အစိမ္းနဲ႔ ေရးတာေတြရွိေနပါတယ္။ ဆရာေတာ္အေနနဲ႔ ဗလီေတြကုိ ဖ်က္ဆီးေနတာေတြ၊ ဖ်က္ဆီးထားတဲ့အေပၚမွာ ၉၆၉ ေရးထုိးသြားတာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လိုမွတ္ခ်က္ျပဳခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ဒကာႀကီး ပဲခူးတုိင္းျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဦးဇင္းက ၿမိဳ႕ခံေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းအရာကို ဘာမွ မသိရဘူး။ ဦးဇင္းတို႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ေနရာေတြမွာေတာ့ ဦးဇင္းမူ၀ါဒ၊ လမ္းစဥ္အတုိင္း အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘာျပသနာမွမျဖစ္ဘူး။ ဦးဇင္း အခု အမႈေတြ အမ်ားႀကီးကိုင္တြယ္ထားတယ္ေပါ့။ မြတ္စလင္နဲ႔ ဗမာေတြနဲ႔ ျဖစ္တဲ့အမႈေတြ။ မုဒိမ္းမႈေတြ၊ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ၄ တန္းေက်ာင္းသူ၊ ၇ တန္းေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသူေတြကုိ ျပဳက်င့္တဲ့ အမႈေတြမ်ားတယ္။ ေနာက္ ကာယကံအေလ်ာက္ ထုိးႀကိတ္ေစာ္ကားတဲ့ အမႈေတြမ်ား၊ ဘာသာ သာသနာကုိေစာ္ကားတဲ့အမႈေတြ မ်ားတယ္။ ေနာက္ဆုံးဗ်ာ ရဟန္းသံဃာကို ပက္ပက္စက္စက္ မုိက္မုိက္ရုိင္းရုိင္း ဆဲတဲ့အမႈေတာင္ပါတယ္။ တရားမ၀င္ ဗလီေတြပါတယ္။ က်ဴးေက်ာ္ ဗလီေတြပါတယ္။ မြတ္စလင္သခ်ဳိင္းေတြပါတယ္။ ဒီအမႈေတြအားလုံးကုိ ဦးဇင္းဆီမွာ ၅၀ ေက်ာ္ လက္ခံထားၿပီးေတာ့ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ ေျဖရွင္းၿပီးေတာ့ အႀကံဥာဏ္ေပးရတာေပါင္းရင္ ၁၀၀ ေက်ာ္ရွိေနၿပီ။ သိတာအကုန္လုံးကို ဦးဇင္းက ဥပေဒေဘာင္ထဲကေန ေျဖရွင္းဖို႔ဆုိၿပီးေတာ့ ဆုံးမ ၾသ၀ါဒေပးတဲ့အတြက္ ဦးဇင္းထက္ ႀကီးတဲ့ သံဃာေတြေရာ၊ လူေတြေရာ ဦးဇင္းစကား နားေထာင္ၾကတယ္။ ဥပေဒေဘာင္ထဲက ေျဖရွင္းတဲ့အတြက္ ဘာျပသနာမွ မရွိဘူး။ ဦးဇင္းတို႔နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အသိုင္းအ၀ုိင္းမွာ တကယ္ ၉၆၉ ဆုိတာ အၾကမ္းမဖက္ဘူး။
ေမး။ ။ေနျပည္ေတာ္ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ၉၆၉ အမွတ္တံဆိပ္က ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ တရား၀င္သေကၤတအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားတာမရွိပါဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ အေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အျမင္ေလးသိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ဟုတ္ပါတယ္။ ဦးဇင္းတို႔ သိသေလာက္ မွတ္သေလာက္ တတ္သေလာက္ပဲ လိုက္လံျဖန္႔ျဖဴးေနၾကတာေလ။ ဒါႀကီးကို တရား၀င္မွတ္ပုံတင္ၿပီးေတာ့ ျဖန္႔ျဖဴးေနတာမဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဥပမာဆုိၾကပါစို႕၊ ဒီဟာကို ျပင္ဆင္တဲ့သူက ျပင္ဆင္တယ္။ လွဴဒါန္းတဲ့သူက လွဴဒါန္းတယ္။ လိုက္ျဖန္႔တဲ့သူက လိုက္ျဖန္႔တယ္။ အစုိးရဆီမွာ တရား၀င္မွတ္ပုံတင္ၿပီးေတာ့ ဒါေတြကုိ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားတာမဟုတ္ဘူး။
ေမး။ ။ဆရာေတာ္ရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရး ေပါ့ေပါ့မေတြးနဲ႔ ဆိုတဲ့ တရားေဟာေျပာမႈမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ မင္းကုိႏုိင္က ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ဘူး။ NLD က ခြပ္ေဒါင္းမဟုတ္ဘူး။ မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ မြတ္ေဒါင္းလို႔ ဆုိထားပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လုိ႕ ရွင္းျပေပးပါ ဘုရား။
ေျဖ။ ။ဦးဇင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ တေလွ်ာက္လုံးေထာက္ခံခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရခုိင္အေရးျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တကယ္တန္းက်ေတာ့ ဘာမွ အားမကုိးေလာက္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုႏႈတ္ဆိတ္သြားသလဲဆုိတာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နားေရာက္ေနတဲ့သူေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ယူဆတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ NLD ရုံးေတြမွာ ရုံးထုိင္တာက မြတ္စလင္ေတြမ်ားတယ္။ သူတို႕တေတြေၾကာင့္ ဗမာေတြက NLD ရုံးကုိသြားၿပီးေတာ့ လွည့္ျပန္လာရတယ္။ အခ်ဳိ႕ၿမိဳ႕ေတြမွာဆုိလိုရွိရင္ မြတ္စလင္အိမ္ကုိငွားၿပီး ရုံးဖြင့္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ၿပီး အာဇာနည္ေန႔လိုမ်ဳိးေတာင္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အထိမ္းအမွတ္ ေန႔မ်ဳိးမွာ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ အိမ္ရွင္က တားျမစ္လုိ႔ ဆြမ္းမကပ္ရဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လုိ႔ ခြပ္ေဒါင္းက ခြပ္ေဒါင္းအသြင္မေဆာင္ဘဲ မြတ္ေဒါင္းအသြင္ေဆာင္လာၿပီလုိ႔ ဦးဇင္းေဟာတာေလ။
မင္းကုိႏုိင္တုိ႔ ၈၈ အဖြဲ႕ ကို ဦးဇင္းက ဒုတိယအင္အားအႀကီးဆုံးအဖြဲ႕ဆုိၿပီးေတာ့ တအားအားကုိးတယ္။ အနာဂတ္အတြက္ အမ်ားႀကီးေမွ်ာ္လင့္ထားတာ။ ဒါေပမယ့္သူတို႔လည္း ရခုိင္အေရး အခင္းမွာ ျပည္သူလူထု ေျပာပေလာက္ေအာင္ အားကုိးစရာမရွိဘူး။ အဖြဲ႕အစည္းတရပ္အေနနဲ႔ ျပည္သူ႕ဘက္ ရပ္တည္တာမ်ဳိးမရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ လူပုဂၢဳိလ္အေနနဲ႔ တဦးတေယာက္ ထေျပာတယ္။ ရခုိင္ဒုကၡသည္ေတြကူညီၿပီး အျပန္မွာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္တယ္။ ဒါပဲ။ ေၾကညာခ်က္တရပ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ရုိဟင္ဂ်ာက တုိင္းရင္းသားမဟုတ္ပါဘူးတို႔၊ အခုလို ဘဂၤလီေတြက ရခုိင္ေတြ အတုံးအရုံးသတ္ျဖတ္ေနတာကို လုံး၀ ရႈတ္ခ်ပါတယ္ဆိုတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးေတြ မေတြ႕ရဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ဓမၼနဲ႔ အဓမၼမွာ အၿမဲတမ္း ဓမၼဘက္က ရပ္တည္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ မင္းကုိႏုိင္က ပထမ ရခုိင္အေရးအခင္းမွာ တကယ္တန္းက်ေတာ့ ဓမၼဘက္မွာ ရပ္တည္တာ မေတြ႕ရေတာ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒါကုိ ထည့္ေဟာတာ။
ေမး။ ။ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေဟာေျပာခ်က္ေတြမွာ အစၥလမ္ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ၇၈၆ အမွတ္တံဆိပ္ေရးထားတဲ့ ဆုိင္ေတြမွာ အားမေပးရဘူးလုိ႔ ပါေနေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔ လူမ်ဳိးေရး ခြဲျခားမႈေတြျဖစ္ၿပီး လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ၾကားမွာ မယုံၾကည္မႈေတြ၊ မုန္းတီးမႈေတြ မျဖစ္ေစႏုိင္ဘူးလားဘုရား။
ေျဖ။ ။ေအာ္ ဒကာႀကီးရဲ႕။ အဲဒါက ဗမာနည္းမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ မြတ္စလင္နည္းေလ။ မြတ္စလင္ေတြ အဲဒီအတုိင္း က်င့္သုံးတာ။ ဒကာႀကီး ၿမိဳ႕ထဲလွည့္ၾကည့္ေလ မြတ္စလင္ေတြက ဗမာဆုိင္ အားေပးတာ ဘယ္ႏွေယာက္ရွိသတုန္း။ သူတို႕က သူတို႕ဆုိင္ေတြကုိ အားေပးရင္ ဦးဇင္းတို႔ကလည္း ဦးဇင္းတို႔ ဆုိင္ကုိ အားေပးရမွာေပါ့။ ဆုိေတာ့ ဦးဇင္းဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ဆုိင္ေတြသာ ဦးဇင္းတို႔အားေပးရင္ ဒီလုိေစာ္ကားခံရတာ ေတြ မရွိႏုိင္ဘူးေလ။ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း ျပသနာျဖစ္တယ္ ဒီေလာက္ေတာ့ မပုိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အမ်ဳိးသားေရး ျပသနာအဆင့္မေရာက္ႏုိင္ဘူး။ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းဆိုင္ မ၀ယ္ဘဲ ေရႊဆုိင္ မြတ္စလင္ဆုိင္ကို သြားေတာ့ အေစာ္ကားခံရတာေပါ့။ အခုလုိ ေစာ္ကားခံရေတာ့ အမ်ဳိးသားေရးျပသနာအဆင့္ေရာက္သြားတာေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ေစ်း၀ယ္တာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႕ ေသြးခြဲရာမေရာက္ပါဘူး။ ကုိယ့္လူကာကြယ္ရာေတာင္ ေရာက္တယ္။ ကုိယ့္လူမ်ဳိးကုိ ကုိယ္ျပန္ကာကြယ္ရာေရာက္တယ္။
ေမး။ ။အခု ပဋိပကၡေတြ ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈႀကီးလာေတာ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြၾကားမွာ စုိးရိမ္မႈေတြ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မႈေတြျဖစ္ လာေနၿပီ။ ဒါေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္သင့္တယ္လုိ႔ ဆရာေတာ္အႀကံျပဳခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။က်ဳပ္ အၿမဲတမ္းအႀကံျပဳေနတယ္။ ေထာင္ကထြက္ကတည္းက မြတ္စလင္အသုိင္းအ၀ုိင္းကို အႀကံျပဳေနတယ္။ အခုလည္း အႀကံျပဳေနတယ္။ မေန႔ညကလည္း အႀကံျပဳေနတယ္။ ဦးဇင္းတို႔ေတြက ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ေျဖရွင္းမွျဖစ္ေတာ့မယ္။ မြတ္စလင္ေတြကလည္း ၿမိဳ႕ရြာေတြမွာ ရပ္မိ၊ ရပ္ဖအသင္းဖြဲ႕ပါ။ ဗမာေတြကလည္း ကုိယ့္ၿမိဳ႕ကုိယ့္ရြာမွာ ရပ္မိရပ္ဖ အသင္းဖြဲ႕ပါ။ အဲဒီအဖြဲ႕ ၂ ဖြဲ႕က ျပသနာျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္လူကုိယ္ ထိေရာက္စြာအေရးယူရမယ္။ အဲဒီလို ကုိယ့္လူကုိယ္ ထိေရာက္စြာ အေရးယူတဲ့အခ်ိန္မွာ တဖက္လူက အင္အားသုံး ၿဖဳိခြင္းသလိုမ်ဳိး လုပ္ခဲ့လို႔ရွိရင္ ကုိယ့္လူကပဲ ၿဖဳိးခြင္းလို႔မရေအာင္ ေရွ႕မွာ မားမားရပ္တည္ၿပီးေျဖရွင္းပါ။ အဲဒီပုံစံလိုမ်ဳိးနဲ႔သြားမယ္ဆုိရင္ တကမၻာလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းမွာပါ။
ေမး။ ။ သမၼတအေနနဲ႔ မေန႔က မိတီၳလာပဋိပကၡနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျပာတဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာ မြန္ျမတ္တဲ့ ကုိးကြယ္ယုံ ၾကည္မႈကုိ ခုတုံးလုပ္ၿပီး အလြဲသုံးတဲ့ အယူသီး အစြန္းေရာက္လုပ္ရပ္ေတြ၊ မတူညီတဲ့ ဘာသာတရားေတြၾကားမွာ အမုန္းတရားတုိးပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္မႈေတြကုိ တည္ဆဲဥပေဒနဲ႔ ထိထိေရာက္ ေရာက္ အေရးယူမယ္လုိ႔ ေျပာထားတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ဆရာေတာ္အျမင္ေလးသိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။အဲဒါအေရးယူရမယ္။ ေပၚေပၚတင္တင္လုပ္တဲ့သူကို အေရးယူတာထက္၊ ေနာက္ကြယ္ကေန ေသြးထုိးၿပီးေတာ့ သပ္လွ်ဳိေနတဲ့သူေတြကုိ အေရးယူတာက ပုိၿပီးထိေရာက္တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္- ေမာ္လ၀ီ ဆရာေတြေပါ့။ သူတို႔ေတြက ကေလးေလးေတြကို စာသင္ေပးတယ္။ သူတို႔ေတြက ေသြးခြဲစကားေတြကုိ ေျပာၿပီးေတာ့ ေသြးခဲြတာမ်ားတယ္။ ကေလးေလးေတြက ရဟန္းသံဃာေတြကုိ ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္က တကယ့္ရန္သူလိုပဲ။ ဗမာေတြကုိ ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္က တကယ့္ရန္သူႀကီးေတြလို။ အဲဒီလုိျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေသြးခြဲတဲ့သူေတြ၊ အထူးသျဖင့္ ကေလးေတြကုိ မႈိင္းတုိက္ၿပီးေတာ့ ေသြးခြဲေနတဲ့ေနတဲ့သူေတြကုိ အေရးယူႏုိင္ေအာင္ႀကဳိးစားရမယ္။ ။
Tuesday, March 26, 2013
Friday, March 22, 2013
Friday, March 8, 2013
ဗုဒၶဘာသာမွာပဲ ရႏုိင္သည့္ ၆ ခ်က္ေသာ အခြင့္လမ္း
“ဘာသာေရးဟာ လူသားအတြက္ ျဖစ္ရမယ္၊ လူသားက ဘာသာေရးရဲ့ သားေကာင္ မျဖစ္ရဘူး” တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ----
၁။ သင္ဟာ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားတန္ဖုိးထားရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၂။ သင္ဟာ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အက်ိဳးတူ ဖန္တီးခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၃။ သင္ဟာ အရွိန္ၾသဇာ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၄။ သင္ဟာ တန္းတူညီမွ် အခြင့္ေရး ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၅။ သင္ဟာ ကိုယ့္ရဲ့ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္မႈကို ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၆။ သင္ဟာ ကမၻာၾကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပးခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
အထက္ပါ ၆ ခ်က္ေသာ အခြင့္လမ္းေတြကို ဗုဒၶဘာသာမွာပဲ ရႏုိင္သည္၊ ဗုဒၶဘာသာကလြဲရင္ ဘယ္မွာမွ မရႏုိင္ဘူး ။
Dr. Bhimrao Ramji Ambedkar
Friday, February 1, 2013
Monday, December 17, 2012
အလႅာဟ္ရွင္ တန္ခိုးျပသျဖင့္ ဗုဒၶရဟန္းေတာ္တပါး ေက်ာက္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားျခင္း
ပဲခူးတုိင္းေဒသၾကီး ေတာင္ငူခရိုင္၊ ထန္းတပင္ျမိဳ႕နယ္၊ ၾကိမ္္ေတာေျမာင္ ေက်းရြာအုပ္စု၊ ၾကိမ္ေတာေျမာင္ ေက်းရြာရွိ သိမ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး ဘဒၵႏၱ အာဒိစၥ၀ံသ၊ သက္ေတာ္ (၉၅) ႏွစ္၊ ၀ါေတာ္ ၇၅ ၀ါသည္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားသည္မွာ ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ရက္ေပါင္း ၄၆ ရက္ ရွိလာေသာ္လည္း ရုပ္ကလာပ္မွာ ပုပ္ပြပ်က္စီးျခင္း မရွိဘဲ ခႏၶာကုိယ္အႏွံ႕ ေက်ာက္ျဖစ္သြား သကဲ့သုိ႕ ရုပ္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ဆရာေတာ္ဘုရာၾကီးသည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၁ ရက္ သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ ေန႕ညေန ၆ နာရီ ၅၀ မိနစ္တြင္ ေတာင္ငူျမိဳ႕ ေကတုအထူးကုေဆးခန္းတြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားခဲ့ျပီး ရုပ္ကလာပ္အား သီတင္းသုံးေတာ္မူရာ သိမ္ေက်ာင္းတုိက္တြင္ ထားရွိပါ သည္။ ရုပ္ကလာပ္အား သၿဂၤဳိဟ္မည့္ ရက္ကာလတြင္ ဆရာေတာ္၏ ဘယ္ဘက္မ်က္္လုံးေတာ္ဘက္မွ မႈိကဲ့သုိ႕ေသာ ပြင့္ဖတ္ျဖဴျဖဴပုံစံမ်ား ေပၚေပါက္ေနသည္ကုိ သတိထားမိရာမွ သိမ္ေက်ာင္းေဂါပက လူၾကီးမ်ားႏွင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားက ျမိဳ႕နယ္သံဃာ့နာယက ဥကၠ႒ထံသုိ႕ တင္ျပေလွ်ာက္ထားၾကျပီး ရုပ္ကလာပ္ခႏၶာကုိယ္အား ေဆးထုိးထားျခင္း မရွိေၾကာင္းႏွင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားကလည္း မီးသျဂၤဳိဟ္ရန္ ဆႏၵမရွိေသးဘဲ ရုပ္ကလာပ္အား ဆက္လက္ထားရွိရန္ ခြင့္ပန္ၾကသျဖင့္ ရုပ္ကလာပ္အား မီးသျဂၤဳိဟ္ျခင္းမရွိပဲ မွန္းေခါင္းအတြင္း ထားရွိရာ ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႕တြင္ ရက္ေပါင္း ၄၆ ရက္ရွိျပီျဖစ္ေၾကာင္း ၾကိမ္ေတာေျမာင္သိမ္ေက်ာင္း ေဂါပကအဖြဲ႕၀င္ ဦးခ်စ္လႈိင္က ေျပာၾကားသည္။
//ပုပ္ပြပ်က္စီးျခင္းမရွိဘဲ ေက်ာက္ကဲ့သုိ႔ ရုပ္ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္ေနေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဦးေခါင္းအား ေတြ႕ရစဥ္//
“သျဂၤဳိဟ္မယ့္ေန႕က ရုပ္ကလာပ္ကုိ မယူလုိက္ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္က ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနတယ္၊ ေအးျပီးေတာင့္ေနတာမ်ဳိး မရွိဘူး၊ ၁၅ ရက္ေလာက္ၾကာျပီး ခႏၶာက သိသိသာသာ ရုပ္ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုင္ၾကည့္ေတာ့ ေက်ာက္ျဖစ္သြားသလုိ မာေတာင့္ေနတယ္။ အနံ႕အသက္လည္း လုံး၀မထြက္ပါဘူး” ဟု ဆရာေတာ္၏ ခႏၶာကုိ ကိုယ္တုိင္မယူ ထိေတြ႕ခဲ့ သူ ကိုေမာင္ေမာင္းစိန္က ေျပာၾကားသည္။
ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ ၾကိမ္ေတာေျမာင္ေက်းရြာေန ခမည္းေတာ္ဦးခုိင္ေလး၊ မယ္ေတာ္ေဒၚေထြးညိဳတုိ႕မွ ဖြားျမင္ကာ ေမြးခ်င္း ၇ ေယာက္အနက္ သုံးေယာက္ေျမာက္ သားျဖစ္ျပီး ငယ္နာမည္မွာ ေမာင္ဟန္တင္ျဖစ္သည္။ ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳလုိပါက ေတာင္ငူခရိုင္၊ အုတ္တြင္းျမိဳ႕နယ္ ျမိဳ႕စုိးျမစ္ဆိပ္သုိ႕သြားရာ အေရွ႕ဘက္ ေက်ာက္လမ္းၾကမ္းအတုိင္း ၄ မုိင္ခန္႕၊ စစ္ေတာင္းျမစ္အနီး ျမစ္ကမ္းပါးအတုိင္း ေတာင္ဘက္ ေတာင္သာရြာသုိ႕ ဆုိင္ကယ္ျဖင့္ ၂၅ မိနစ္ခန္႕ ေမာင္းႏွင္ရျပီး ထုိမွျမစ္ကုိ စက္ေလွျဖင့္ကူးကာ ေတာင္ဘက္သုိ႕ ငါးမိနစ္ခန္႕ ဆုိင္ကယ္ေမာင္းလွ်င္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ရုပ္ကလာပ္ရွိရာ ၾကိမ္ေတာေျမာင္ေက်းရြာ သိမ္ေက်ာင္းေတာ္သုိ႕ ေရာက္ရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ေဇာ္၀င္းခ်စ္(ေတာင္ငူ)
Ref:
http://www.searchmyanmar.com/link/frame/cid/16021
Sunday, December 25, 2011
ဗုဒၶဝါဒီတို႕လက္ခံထားသည့္ တန္ခိုးရွင္ႏွင့္ အျပစ္သေဘာတရား
ကမၻာတြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သမွ်ေသာ ဘာသာတရားအသီးသီးသည္ နဂိုမူလက လူသားထုတစ္ရပ္လံုး ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ လူသားခ်င္းကိုယ္ခ်င္း စာတရား ထြန္းကားေရးစသည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာတရားမ်ား ေပၚထြန္းလာေစေရးကို ရည္ရြယ္လ်က္ ထြန္းကားလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္ ။
သို႕ေသာ္ အဆိုပါဘာသာတရား အသီးသီးကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾကကုန္ေသာ လူသားတို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႕ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားအေပၚ သင့္ေလ်ာ္မွန္ကန္ေသာ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းမႈသာ မရွိခဲ့ပါလွ်င္ ငါ့ဘာသာမွ ငါ့ဘာသာဟူေသာ တစ္ယူသန္အစြဲျဖင့္ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းမႈသည္ လူသားတို႕ကို လမ္းမွားသို႔ပို႔ေဆာင္ေပး တတ္ေၾကာင္း ကမၻာ႔သမိုင္းတြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည့္ သမိုင္း၀င္ ဘာသာေရးစစ္ပြဲၾကီးမ်ားက သက္ေသခံလ်က္ရွိေပသည္။
ဘာသာေရး ကိုင္းရႈိင္းသူမ်ားသည္ အယူ၀ါဒေရးအရမဟုတ္ဘဲပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ယံုၾကည္မႈကို အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ၾသဇာအာဏာထူေထာင္ရန္ ၾကိဳးစားေနၾကေသာ လူပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ဂုိဏ္းဂဏမ်ိဳးစံု၏ၾကိဳးကိုင္မႈမွ လြတ္ကင္းရန္ အစဥ္သတိျပဳလ်က္ မိမိတို႕ကိုယ္ကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္သင့္ေပသည္။
ကြၽႏု္ပ္တို႕သည္ ေကာင္းျမတ္ေသာတရားမ်ားကို ခံယူက်င့္သံုးကာ ပုထုဇဥ္ဘာ၀အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေလ်ာ့ပါးသြားေစျခင္းျဖင့္ ျမင့္ျမတ္ စင္ၾကယ္ေသာ ဘ၀အေျခအေနဆီသို႕ တက္လွမ္းရေပမည္။ ထိုသို႕တက္လွမ္းႏိုင္ရန္
မိမိတို႕ကိုယ္တိုင္မွတစ္ပါး အျခားျပင္ပတန္ခိုးရွင္ ဖန္ဆင္းရွင္၊ နတ္ေဒ၀တာ တစ္စံုတစ္ရာကို အားမထားဘဲ မိမိတို႕ကိုယ္ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္မည့္ နည္းနာမ်ားကို ညႊန္ၾကား ျပသေပး သည့္ လမ္းစဥ္တစ္ခုအေပၚသာ ေလးနက္စြာ
ယံုၾကည္အားထားမႈ ျပဳၾကရေပလိမ့္မည္။
ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာမူ၀ါဒမ်ားႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေလ့က်င့္မႈမ်ားအေပၚ အေျခခံျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ဘာသာတရားႏွင့္ အညီ စစ္မွန္စြာေနထိုင္ေသာ ဘ၀တစ္ခုကိုရရွိႏိုင္ျပီး ျပင္ပစြမ္းအားရွင္မ်ားထံသို႕ ယံုၾကည္သက္၀င္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ မရႏိုင္ေၾကာင္း သြန္သင္ညြန္ျပခဲ့သည္။
ဗုဒၶအလိုက် ဘာသာတရားကိုင္းရႈိင္းသူ ဆိုသည္မွာ စိတ္ေကာင္းေစတနာထားျခင္း၊ သနားၾကင္နာျခင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ လို္က္ေလ်ာ ညီေထြေနထိုင္ျခင္းႏွင့္ လူသားအခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈရွိျခင္းတို႕ကို လက္ကိုင္ထားလ်က္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္သြားႏိုင္သူ မ်ိဳးကိုသာ ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ဘာသာတရားတစ္ခု၏ တာ၀န္မွာ အဆိုပါပန္းတိုင္သို႕ ေရာက္ေစရန္ လူသားထုတစ္ရပ္လံုးအား စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာေစဖို႕ လမ္းညႊန္သင္ျပေပးရန္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းတာ၀န္ကို ထမ္းရြက္ျခင္းသည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ လူသားထုအၾကား ၀မ္းနည္း ဖြယ္ရာ လစ္လပ္ေနသည့္ ဟာကြက္ၾကီးတစ္ခုကို ျဖည့္ဆည္းေပးရာလည္း ေရာက္ေပလိမ့္မည္။
စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ရင့္က်က္ဖြံ႕ျဖိဳးမႈကင္းမဲ့ျခင္းသည္ ေလာကီအာရံုမ်ားအား တြယ္တာမက္ေမာလ်က္ရွိေသာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သည့္ လူသားမ်ားကိုသာ ျဖစ္ထြန္းလာေစခဲ့သည္။ ထိုသူတို႕ထဲမွတခ်ိဳ႕သည္
ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာတိုးတက္မႈကို ပဓာနထားသည့္ ဘာသာေရး အေတြးအေခၚတစ္ရပ္ကို ထူေထာင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤသို႕ျပဳျခင္းအားျဖင့္ သူတို႕လိုက္နာက်င့္သံုးသည့္ ဘာသာတရားသည္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းမႈကို ေပ်ာက္ဆံုးေစခဲ့သည္။
ဗုဒၶ၀ါဒကမူ ေလာကီေရးရာကိစၥမ်ား၊ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ား ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ေရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ
ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ပါ အသံုး၀င္သည့္နည္းလမ္းတို႕ကို သြန္သင္ညႊန္ျပခဲ့ေပသည္။
မည္သို႕ဆိုေစ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕အေနႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳးမႈမပါေသာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို
ဘာသာသာသနာ ထြန္းကားမႈ၏ အထိမ္းအမွတ္ သေကၤတတစ္ရပ္အျဖစ္ မမွတ္ယူသင့္ေပ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘာသာတရားႏွင့္ညီေသာ ဘ၀တစ္ခုကို ေဆာက္တည္ျခင္းသည္ လူသားတစ္ဦးအေနႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အလုပ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈႏွင့္ ပစၥည္းဥစၥာပိုင္ဆိုင္မႈတို႕အား အေလးထားရန္မလိုဟု
ဆိုလိုျခင္းလည္း မဟုတ္ေခ်။
ကြၽႏု္ပ္တို႕သည္ ဘာသာတရားကို ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈျဖစ္ထြန္းေစမည့္ အလားအလာမ်ားအား ဟန္႕တားဖ်က္ဆီးပစ္မည့္ လမ္းစဥ္ တစ္ရပ္အျဖစ္ လိုက္နာက်င့္သံုရန္မဟုတ္ေပ။ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းသူတစ္ဦးသည္ သူတစ္ပါး၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ထိပါး ေစမည့္ မည္သည့္နည္းလမ္းကိုမွ်မက်င့္သံုးဘဲ ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ ျပဳသင့္ေပ သည္။
သည္းခံျခင္းတရားသည္လည္း ဗုဒၶဘာသာ၏ ထင္ရွားလွေသာ ၀ိေသသလကၡဏာတစ္ခု ျဖစ္သည္။
သည္းခံျခင္းတရားကပင္ ကြဲျပားျခား နားေသာ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းကြဲမ်ားအၾကား ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀၀)ေက်ာ္တိုင္ေအာင္ ေသြးထြက္သံယိုမႈကင္းမဲ့သည့္ ျငိမ္းခ်မ္းခိုင္ခံ့ေသာ ဘာသာေရး အသိုင္းအ၀န္းတစ္ရပ္ကို တည္ျမဲေအာင္
ထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ယင္းျဖစ္ရပ္သည္ ကမၻာ့ဘာသာတရားတို႕၏ ရာဇ၀င္တြင္ စာတင္၍ခ်ီးက်ဴးအပ္ေသာ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဗုဒၶ၀ါဒက ဘာသာတရားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဆင္းရဲျခင္းကင္းေသာ ပံုမွန္ဘ၀တစ္ခုဆီသို႕ ကြၽႏု္ပ္တို႕အား
လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ဦးေဆာင္လမ္းညႊန္မႈ ေပးလ်က္ရွိေပသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႕သည္ ေလာကီအာရံုမ်ားတြင္ျဖစ္ေစ၊ သဘာ၀လြန္ဖန္ဆင္းရွင္ တစ္စံုတစ္ဦး ထံတြင္ျဖစ္ေစ ေက်းကြၽန္အျဖစ္ ခံယူသြားရန္ မလိုအပ္ေပ။
သို႕ေသာ္ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာ၊ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္ျခင္းႏွင့္ အသိတရားတို႕ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႕သည္ မသိဆိုးရြားျခင္း အလံုးစံုကို အႏိုင္ယူမည့္ စစ္မွန္ေသာပညာဥာဏ္ကို ရရွိႏိုင္ေပသည္။
ဗုဒၶ၀ါဒက စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ သဘာ၀လြန္စြမ္းအင္မ်ား သို႕မဟုတ္ အံ့ဖြယ္သရဲတန္ခိုးျပမႈမ်ားကို
မွီခိုအားထားၾက ရန္ အားေပးတိုက္တြန္းမႈမျပဳခဲ့ေပ။ အကယ္စင္စစ္ အံ့ဖြယ္သရဲ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္ေသာ စြမ္းအားမ်ားကို ယံုၾကည္သက္၀င္ျခင္းသည္ မည္သူ႕ကိုမွ် မည္သည့္အခါတြင္မဆို စိတ္ထားျဖဴစင္သန္႕ရွင္းေအာင္
ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္ျခင္းလည္း မရွိပါေခ်။
ဗုဒၶ၀ါဒအလိုအရ ျမင့္ျမတ္ျခင္းသည္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အသြင္လကၡဏာေပၚတြင္မႈမတည္ဘဲ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စင္ၾကယ္မႈအေပၚတြင္သာ အေျခခံေပသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ တစ္ယူသန္အစြန္းေရာက္မ်ားက ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ကို
ကိုးကြယ္အားထားစရာ ဖန္ဆင္းရွင္မရွိသည့္ ဘုရား မဲ့၀ါဒီမိစၦာဒိ႒ိမ်ား၊ ရုပ္တုဆင္းတု ကိုးကြယ္သူမ်ားအျဖစ္ျပစ္တင္ ရႈတ္ခ်ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကမူ အျခားဘာသာ၀င္ မ်ားအား မည္သည့္အခါကမွ်
လက္တံု႕ျပန္ေခ်ပမႈမျပဳခဲ့ေပ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕က ဗုဒၶဘာသာကို မကိုးကြယ္ျခင္းေၾကာင့္ အျခားဘာသာ၀င္တုိ႕သည္ ေကာင္းကင္ဘံု၏ သုခခ်မ္းသာကို ခံစားရလိမ့္ မည္မဟုတ္ဟု မည္သည့္အခါကမွ် ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုျခင္းမျပဳခဲ့ေပ။ အက်ဥ္းျခံဳးဆိုရလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား သည္ သူတို႕ယံုၾကည္ရာ ဘာသာတရားအား ကိုးကြယ္ခံယူက်င့္သံုးေနၾကသလို အျခားဘာသာ၀င္တို႕၏ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္ကိုလည္း ေလးစားမႈ ရွိၾကပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕သည္ ပဋိပကၡႏွင့္ရန္လိုမုန္းတီးမႈကိုဖန္တီးျခင္း သို႕မဟုတ္ သူတို႕ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားကို စြန္႕လႊတ္ျခင္းျပဳရန္ မလိုဘဲ အျခားေသာဘာသာ၀င္တို႕ႏွင့္ အယူ၀ါဒကြဲျပားမႈအေပၚ ေက်ေအးစြာ
လက္ခံႏိုင္ၾကပါသည္။
ဤဘာသာတရားက အျခားဘာသာ၀င္မ်ားကို အျပစ္သားမ်ားအျဖစ္ ရႈတ္ခ်ျခင္းမျပဳသည့္အျပင္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ စာရိတၲအဆင့္ အတန္းအား ျမႇင့္တင္ေပးရန္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည့္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးတို႕၏ ဆံုးမသြန္သင္ခ်က္မ်ားကိုလည္း အေလးထား ပါသည္။
စစ္မွန္ေသာဗုဒၶ၀ါဒသည္ ဆုေတာင္းေနရံုျဖင့္ သဘာ၀လြန္စြမ္းအားရွင္ တစ္စံုတစ္ရာ၏ကယ္တင္ေစာင္မမႈကို ရရိွႏိုင္သည္ဟု သြန္သင္ခဲ့ ေသာ ဘာသာေရးမဟုတ္ေပ။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ယံုၾကည္မႈအယူ၀ါဒမ်ိဳးစံုကို
မိမိတုိ႕၏ ဘာသာအယူ၀ါဒထဲသို႕ ဆြဲသြင္းကာ လာသမွ်လက္ခံက်င့္သံုးတတ္သည့္ အမည္ခံဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းကြဲအခ်ိဳ႕၏ ဘာသာေရးမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ေပ။
ဗုဒၶ၀ါဒအလိုအရ သဘာ၀လြန္စြမ္းအားရွင္တစ္ဦးက အျပစ္မ်ားအားခြင့္လႊတ္သည္ဟု ယံုၾကည္သက္၀င္ျခင္းသည္ တရားမွ်တမႈမရွိေပ။ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ မေကာင္းမႈတစ္ခု၏ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳျခင္းႏွင့္
ျဖဴစင္ၾကံ႕ခိုင္ေသာစိတ္ထား ေမြးျမဴျခင္းျဖင့္ သာ ေက်ာ္လႊားလြန္ေျမာက္ႏိုင္ေပသည္။ တစ္စံုတစ္ဦးထံ ဆုေတာင္းေနရံုျဖင့္
အျပစ္မွလြတ္ကင္းေအာင္မလုပ္ႏိုင္ေပ။
ဗုဒၶဘာသာသည္ လူသားတို႕အတြက္ မိမိက်ဴးလြန္သည့္အျပစ္၏ အက်ိဳးဆက္ကို မိမိတို႕ဘာသာခံယူရျခင္းဟူေသာ သေဘာတရား အေပၚ အေျချပဳထားျပီး ထာ၀ရငရဲကို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမပါဘဲ အမွန္တရားကိုနားလည္ သေဘာေပါက္စြာ
လိုက္နာက်င့္သံုးရေသာ ဘာသာတရားတစ္ခုသာ ျဖစ္ေပသည္။
ခ်မ္းသာသုခႏွင့္ ဒုကၡဆင္းရဲျခင္းတို႕သည္ ယာယီမွ်သာျဖစ္ၾကျပီး ေလာကတြင္ မည္သည့္အရာမွ် ထာ၀ရမတည္ျမဲေၾကာင္း သြန္သင္ခဲ့ သည့္ ဗုဒၶဘာသာအဖို႕ သက္ရွိတို႕အား ငရဲဘံု၌ ထာ၀ရခံစားေစသည္ဆိုေသာ အေတြးအေခၚမွာ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ လံုး၀မရွိပါေခ်။ သဘာ၀ လြန္တန္ခိုးရွင္ တစ္စံုတစ္ရာအား သက္၀င္ယံုၾကည္ျခင္းသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ရွိသည့္ ဘာသာတရားတို႕၏ ေနာက္လိုက္မ်ားအတြက္ အေရး ၾကီးဆံုး သေဘာတရားျဖစ္သည္။ သူတို႕အတြက္
ထာ၀ရတည္ျမဲေနေသာ ဖန္ဆင္းရွင္မပါရွိဘဲ 'ဘ၀' ျဖစ္ေစ၊ 'ဘာသာတရား' ျဖစ္ေစ ေပၚေပါက္မလာႏိုင္ေပ။
ဗုဒၶဘာသာကမူ အလားတူယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈမ်ိဳးအား အသိအမွတ္မျပဳေပ။
ဗုဒၶဘာသာက်မ္းဂန္မ်ားတြင္ပါရွိသည့္ နတ္ေဒ၀တာကဲ့ သို႕ေသာ တန္ခိုးရွင္အယူအဆမွာ အျခားေသာဘာသာတရားတို႕ႏွင့္ လံုးလံုးလ်ားလ်ားကြဲျပားျခားနားေပသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕သည္ ဘာသာတရား အဆံုးအမႏွင့္ ညီညြတ္ေသာဘ၀ကို ေဆာက္တည္ျခင္းႏွင့္ စိတ္ထားျဖဴစင္သန္႕ရွင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းတို႕မွ တစ္ဆင့္သာလွ်င္ မိမိတို႕၏လြတ္ေျမာက္မႈကို ရွာေဖြၾကရသည္။
နတ္ေဒ၀တာကဲ့သို႕ေသာ တန္ခုိးရွင္မ်ားတည္ရွိမႈကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕က လက္ခံပါသည္။ နတ္ေဒ၀တာတို႕က ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ားျဖင့္ လူသားတို႕ကို ယာယီအားျဖင့္ အကူအညီေပးႏိုင္ေသာ္လည္း လူသားတို႕၏စိတ္ထားျဖဴစင္မႈႏွင့္
အဆံုးစြန္ေသာ လြတ္ေျမာက္မႈကို ရရွိ ေစႏိုင္သည့္ တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္ ရွိသူမ်ားအျဖစ္ကား မည္သည့္အခါကမွ် ယံုၾကည္လက္ခံျခင္း မျပဳၾကေပ။
ယင္းတို႕ကို ရရွိေစရန္မွာ 'မိမိကိုယ္ကိုမိမိသာ ကိုးကြယ္ရာ' ဟူသည့္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆိုအမိန္႕ႏွင့္အညီ ကိုယ္တိုင္က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾက ရမည္သာျဖစ္သည္ဆိုျခင္းကို စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းက အေလးအနက္
ယံုၾကည္လက္ခံထားၾကပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရ ပါသည္။
Ref: Concept of God and Sin by K. Sri Dhammananda.
၀င္းသိန္းဦး
(ျမတ္သတိ၀ါဒီ၊ အမွတ္-၂၊၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ)
Friday, December 23, 2011
ရွိခုိးပူေဇာ္ျခင္းႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ
အရာရာတိုင္းတြင္ အသြင္သဏၭာန္ႏွင့္ အႏွစ္သာရဟူ၍ ရွိေပသည္။ အသြင္သဏၭာန္သည္ အႏွစ္သာရကို ပံုေဖာ္ေဆာင္ၾကဥ္းေပးရသလို၊ အႏွစ္သာရသည္ အသြင္သဏၭာန္တည္ရွိမႈအား အဓိပၸာယ္ျပည့္၀ေစေပသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ရာကို အကဲခတ္တန္ဖိုးျဖတ္မည္ဆို ပါလွ်င္ အသြင္သဏၭာန္ေရာ အႏွစ္သာရကိုပါ ျခံဳငံုမိရန္အေရးၾကီးလွေပသည္။ လူသားတို႕၏ ဘ၀တစ္ခုလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္မႈတို႕အား ေလ့လာဆန္းစစ္မႈျပဳရာတြင္လည္း အသြင္သဏၭာန္မွ်ကိုသာ ၾကည့္ျပီး အႏွစ္သာရ၏တန္ဖိုးကို အကဲျဖတ္၍မရႏိုင္ သည္ကို သုေတသီတိုင္း အေလးဂရုျပဳအပ္ေပသည္။
ဗုဒၶဘာသာသည္ ကမၻာ႔လူသားထုတစ္ရပ္လံုးကိုးကြယ္အားထားရာ ဘာသာၾကီးေလးခုအနက္မွ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ သုေတသီတို႕က ဘက္စံုေထာင့္စံုမွ ေလ့လာစူးစမ္းမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ၾကရာ အခ်ိဳ႕မွာအေပၚယံ အသြင္သဏၭာန္မွ်ကိုသာၾကည့္ျပီး ဗုဒၶဘာသာ ၏တန္ဖိုးကို အကဲျဖတ္ၾက၊ စာအုပ္စာတမ္းမ်ား ေရးသားျပဳစုၾကသည္မ်ားလည္း ရွိေနေပသည္။
ထိုသို႕အကဲျဖတ္သူမ်ားထဲတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၏ အႏွစ္သာရကို သိနားလည္ျခင္းမရွိသူအခ်ိဳ႕က ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕၏ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ ရွိခုိး ပူေဇာ္သည့္အေလ့အထကို ရုပ္တုဆင္းတုကိုးကြယ္မႈအျဖစ္ အစဥ္တစိုက္ေ၀ဖန္ရႈံ႕ခ်ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းအေလ့အထသည္ သူတို႕အျမင္တြင္ အဓိပၸာယ္မဲ့ေကာင္း မဲ့ေနေပလိမ့္မည္။
သို႕ရာတြင္ ဘာသာတရားအဆံုးအမႏွင့္ အညီျမင့္ျမတ္ေသာဘ၀တစ္ခုအား မည္သို႕တည္ေဆာက္ရမည္ကို သင္ၾကားျပသေပးခဲ့သည့္ ဆရာသခင္ေက်းဇူးရွင္ တစ္ဦးအား အရိုအေသေပး ဂါရ၀ျပဳျခင္း၏ ထူးျခားခ်က္ကိုကား သိနားလည္ျခင္း မရွိၾကေခ်။
ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္တို႕အား ရွိခိုးပူေဇာ္သည့္ အေလ့အထသည္ ဗုဒၶ၏သစၥာဥာဏ္၊ ပါရမီ၊ အသိပညာ၊ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ားႏွင့္ လူသားတို႕ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ျမင့္ျမတ္ေသာစြန္႕လႊတ္မႈတို႕အား အသိအမွတ္ျပဳ ေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္းျပသသည့္ နည္းလမ္းတစ္ရပ္သာ ျဖစ္ သည္။အဆိုပါအေၾကာင္းတရားတို႕အား သိနားလည္မႈမရွိသည့္အတြက္ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္မ်ား ထုလုပ္ပူေဇာ္ျခင္းအေပၚ ေ၀ဖန္ေျပာဆို ေရးသားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးအေနႏွင့္ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူအား ပူေဇာ္ဂါရ၀ျပဳျခင္းသည္ မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ရမည့္ကိစၥေပေလာဟု ျပန္ လည္သံုးသပ္ၾကည့္သင့္ေပသည္။ ဆင္းတု၊ ရုပ္ပြားေတာ္တို႕သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ခံယူေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ခ်က္ မဟုတ္ ေသာ္လည္း ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္အား ပူေဇာ္ဂါရ၀ျပဳျခင္းသည္ အဓိပၸာယ္ရွိျပီး အက်ိဳးယုတ္စရာမရွိသည့္ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာ အေလ့ အထတစ္ရပ္သာျဖစ္ေပသည္။ျမင့္ျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ ဘာသာတရားတစ္ခုအား ေ၀ဖန္ရႈတ္ခ်ရန္အလို႕ငွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဤကိစၥကို ေရွ႕တန္းတင္အသံုးခ်ေနၾကသည္ဆိုျခင္းကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအဖို႕ နားလည္ရန္ ခက္ခဲလွေပသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕က ရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူျဖင့္ ကိုယ္စားျပဳထားသည့္ သူတို႕၏ဆရာသခင္အား ပူေဇာ္ဂါရ၀ျပဳျခင္းသည္ လူ႕ေဘာင္အဖြဲ႕ အစည္း၏ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာ မူ၀ါဒတစ္စံုတစ္ရာႏွင့္ တစ္ပါးသူတို႕၏လြတ္လပ္ျငိမ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈအား ထိပါးခ်ိဳးေဖာက္ရာ ေရာက္ ေနပါသေလာ။
အကယ္စင္စစ္ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ပကာသနလႊမ္းေသာ ဘာသာေရးအခမ္းအနားမ်ားက်င္းပရန္ မည္သည့္အခါကမွ်အဆိုမျပဳခဲ့ဘဲ ဓမၼကို ျဖန္႕ျဖဴးရန္ႏွင့္ မွန္ကန္ျမင့္ျမတ္ေသာဘ၀တစ္ခုအား ေဆာက္တည္ေရး လမ္းစဥ္တို႕ကိုညႊန္ျပရန္သာ အာရံုစိုက္ခဲ့ေပသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ သက္ေတာင္ထင္ရွား ရွိစဥ္အခါက သူ၏ေနာက္လိုက္မ်ားအား သူ႕ကိုယ္စားရုပ္ပြားဆင္းတုမ်ား ထုလုပ္ကိုးကြယ္ၾကရန္လည္း မည္သည့္ အခါကမွ် တိုက္တြန္းမႈမျပဳခဲ့ေပ။
ဗုဒၶျမတ္စြာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီးေနာက္ အနည္းဆံုးရာစုသံုးစုခန္႔ၾကာမွ သူ၏ေနာက္လိုက္တို႕က အရိုအေသျပဳစရာ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ သူ႕ကိုယ္စား ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား ထုလုပ္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ားက ဗုဒၶ၏ ျပီးျပည့္စံုေသာ ျဖဴစင္မႈ၊ ကရုဏာတရား၊ ပညာဥာဏ္ႏွင့္ လူယဥ္ေက်းတို႕ အေလးထားပူေဇာ္ျခင္းကို ခံယူထိုက္ေသာ ျမင့္ျမတ္သည့္ အရည္အေသြးမ်ားအား ကိုယ္စားျပဳ လ်က္ရွိသည္။ မည္သို႕ပင္ဆိုေစ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္တို႕သည္ ကမၻာ႔အႏုပညာရွင္တို႕ စြမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ အလွပဆံုး၊ အေကာင္းမြန္ဆံုး လက္ရာတို႕အနက္ တစ္ခုလည္းျဖစ္ေပသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုတ္ေစကာမူ ဘာသာေရးအစြဲအလမ္းမၾကီးသူတခ်ိဳ႕မွာမူ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္တို႕က ၾကည္ညိဳသူ၏ စိတ္ဘ၀င္တြင္ နက္ရႈိင္းေသာတည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို ဖန္တီးေပးႏိုင္စြမ္းရွိေၾကာင္း သိရွိၾကသည္။ သို႕ျဖစ္ရာ သူတို႕၏ေနအိမ္၊ ရံုးခန္းစသည္တို႕တြင္ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို အျမတ္တႏိုးထားရွိေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုသို႕လူ႕စိတ္အာရံုကို ျငိမ္းခ်မ္းမႈေပးစြမ္းႏိုင္သည့္ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ားအား မိမိတို႕အနီး၀န္းက်င္တြင္ ထားရွိဖူးေျမာ္ အာရံုျပဳျခင္းသည္ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း တန္ဖိုးရွိေသာလုပ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။
အျခားတစ္ဖက္တြင္ကား အမည္ခံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အခ်ိဳ႕သည္ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ထုလုပ္ကိုးကြယ္မႈအား ဗုဒၶ၀ါဒ၏အေရးၾကီးဆံုးအႏွစ္သာရ အျဖစ္ သေဘာထားကာ သူတို႕၏ဘာသာေရးဆိုင္ရာ လႈပ္ရွားမႈအားလံုးကို ဤၾကည္ညိဳကိုင္းရႈိင္းမႈဆိုင္ရာ အသြင္သဏၭာန္၌သာ အဓိက ဗဟိုျပဳ အားထားေနၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရေပသည္။ထိုသူတို႕ကိုမူ ရုပ္တုဆင္းတု ကိုးကြယ္သူမ်ားမဟုတ္ပါဟု ျငင္းဆိုေျပာၾကားရန္ ခက္လွေပသည္။
ထိုသူတို႕သည္ ဒ႑ာရီဆန္ေသာ ယံုၾကည္မႈမ်ားကို အသိတရားကင္းမဲ့စြာ တီထြင္ခဲ့ၾကသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ မ်က္ႏွာေတာ္အသြင္အျပင္၊ လက္ဟန္ေျခဟန္၊ မ်က္လံုးႏွင့္ ဦးေခါင္းေတာ္တို႕ကို ပံုစံမ်ိဳးစံုျဖင့္ထုလုပ္ၾကသည္။
မဟာလူသားတည္းဟူေသာ ျမတ္ဗုဒၶဘုရားရွင္ကို ေကာင္းကင္ဆန္ေစခဲ့သည္။ တန္ခိုးရွင္၊ ဖန္ဆင္းရွင္နတ္ဘုရားအသြင္သို႕ ေျပာင္းေစခဲ့ၾကသည္။ ယင္းရုပ္ပြားေတာ္မ်ားထံ ဆုေတာင္း ပတၲနာျပဳျခင္းျဖင့္ သူတို႕၏ေလာကီေရးရာလိုအပ္ခ်က္မ်ား ျပည့္၀လာလိမ့္မည္ဟု စိတ္ကူးယဥ္ေနၾကသည္။ ထိုရုပ္ပြားေတာ္မ်ားသည္ ယင္းတို႕ကို တီထြင္ထုလုပ္ကိုးကြယ္သူတို႕၏ အသိဥာဏ္ေခါင္းပါးမႈႏွင့္ ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေနသည့္ စိတ္ေနသေဘာထားတို႕၏ ေရာင္ျပန္ ဟပ္မႈမွ်သာ ျဖစ္ေပသည္။
ယခုအခ်ိန္အခါသည္ ဓမၼအစစ္အမွန္ကို အေလးအနက္ထားအားရံုျပဳလ်က္ အဆိုပါရုပ္ပြားေတာ္မ်ားအေပၚ အစြဲအလမ္းၾကီးမႈကို ေလွ်ာ့ခ် ရမည့္ကာလ ျဖစ္ေပသည္။ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သူတို႕ စုေ၀း၀တ္ျပဳရာ ဗဟိုခ်က္မအျဖစ္ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္မ်ားအား ထိန္းသိမ္းသြားရေပမည္။ ယင္းသို႕ျပဳမူႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒ၏ေကာင္းျမတ္ေသာ ဂုဏ္သတင္းကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသြားႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ကြၽႏု္ပ္တို႕သည္ မိမိ တို႕၏ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းရင္း ဗုဒၶ၀ါဒအား ခံယူက်င့္သံုးသြားႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ မိမိတို႕၏မိရိုးဖလာ ဓေလ့ထံုး တမ္းမ်ားကို ဗုဒၶ၀ါဒအတြင္းသြပ္သြင္းျခင္းျဖင့္ အရိုးကိုအရြက္ဖံုးေစရန္ကား မျပဳအပ္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္မ်ားက သူတို႕၏လူမ်ိဳးဓေလ့ထံုးတမ္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ပြဲလမ္းသဘင္ အခမ္းအနားမ်ားအား သားစဥ္ေျမးဆက္ခံယူက်င္းပ ၾကသည္ ကို ဘာသာျခားတို႕က ဗုဒၶ၀ါဒ၏ လမ္းညႊန္မႈအရ ျပဳလုပ္ေနသည္ဟု လြဲမွားစြာမွတ္ယူတတ္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဘာသာေရးအယူသီးသည့္ အစြန္းေရာက္ဘာသာျခားအဖြဲ႕အစည္း အခ်ိဳ႕ကလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ပညာမဲ့တို႕အား သူတို႕၏ဂုိဏ္းဂဏ အတြင္းသို႕ ကူးေျပာင္း၀င္ေရာက္လာေစရန္ ရည္ရြယ္ကာ ပရိယာယ္ဆင္လ်က္ ဗုဒၶ၀ါဒအား သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္၊ ေ၀ဖန္ရႈတ္ခ်မႈျပဳ ရာတြင္ ယင္းအေျခအေနအား အသံုးခ်အျမတ္ထုတ္ေလ့ရွိၾကသည္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႕သတိျပဳအပ္ေပသည္။
သို႕ျဖစ္ရာ အဆိုပါအခမ္းအနား ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားကို ရိုးရာဓေလ့ထံုးစံ၏ တစ္စိတ္တစ္ေဒသအျဖစ္က်င္းပလိုသူမ်ားအေနျဖင့္ ဗုဒၶ၀ါဒႏွင့္ ေထြးေရာယွက္တင္မျဖစ္ေစရန္ ယင္းတို႕ကို ဗုဒၶဘာသာဘုရားေက်ာင္းကန္တို႕၏ ျပင္ပတြင္သာ က်င္းပသင့္သည္။ ဗုဒၶ၀ါဒကို လူထု အၾကားအထင္အျမင္လြဲမွားမႈႏွင့္ ထိပါးဖ်က္ဆီးမႈကို ဖန္တီးႏိုင္ရန္အခြင့္သာေစမည့္ အဆိုပါအေလ့အထမ်ားအား ခြင့္မျပဳမိရန္ သတိ ၾကီးစြာထားၾကရမည္။
ေဒသတစ္ခု လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတြင္ ေရွးကာလကပင္ အျမစ္တြယ္တည္ရွိခဲ့ေသာ မိရုိးဖလာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းတစ္ရပ္ေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ရာဘာသာတရားအေပၚ အထင္အျမင္လြဲမွားေစျခင္းသည္ မိမိတို႕ယံုၾကည္ကိုးစားရာဘာသာတရား အဓြန္႕ရွည္စြာ တည္တံ့ ျပန္႕ပြားေရးအတြက္ ၾကီးမားေသာအႏၲရာယ္တစ္ခု ျဖစ္သည္ဆိုျခင္းကို ကြၽႏ္ုပ္တို႕အေလးဂရုျပဳသင့္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရ ပါေတာ့ သည္။
Ref: The Buddhist Concept of Worship by K. Sri Dhammananda
၀င္းသိန္းဦး
(ျမတ္သတိ၀ါဒီ၊ အမွတ္စဥ္-၁၊ ၂၀၀၀-ျပည့္ႏွစ္၊ဇူလိုင္လ။)
Wednesday, February 3, 2010
မိစၧာ၀ါဒီတို႔ အေၾကာက္ဆံုးတရား
မိစၧာ၀ါဒီတို႔ အေၾကာက္ဆံုးတရား၊ အေၾကာက္ဆံုးေဒသနာ (၀ါ) အေၾကာက္ဆံုး ပိဋကတ္မွာ အဘိဓမၼာပိဋကတ္ ျဖစ္၏။
သူတို႔၀ါဒ သူတို႔ ေျပာဆိုေရးသားသမွ်ကို အဘိဓမၼာႏွင့္ ညႇိလိုက္သည့္အခါတိုင္း သူတို႔၏ အမွားသည္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း မျငင္းႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေလ့ရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အဘိဓမၼာပိဋကတ္သည္ မိစၧာ၀ါဒီတို႔အဖို႔ အမုန္းဆံုး အေၾကာက္ဆံုး တရား ျဖစ္၏။
ဤတြင္ ထိုမိစၧာ၀ါဒီတို႔ အေၾကာက္ဆံုး အမုန္းဆံုးျဖစ္ေသာ အဘိဓမၼာပိဋကတ္ကို ဘုရားေဟာဟု လက္ခံကာ သင္ယူျခင္းေၾကာင့္ ရရွိအပ္ေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားႏွင့္ အဘိဓမၼာ ပိဋကတ္ကို ဘုရားမေဟာဟု ပစ္ပယ္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိႏိုင္ေသာ အျပစ္တို႔ကို ျပဆိုပါမည္။
အဘိဓမၼာတတ္သူ အဘိဓမၼာေဆာင္သူကို (တရားေဟာေဟာ မေဟာေဟာ) ဓမၼကထိက-အစစ္ဟု ေခၚပါသည္။ အဘိဓမၼာ မတတ္သူမ်ားကိုကား တရားပင္ေဟာေနေစကာမူ ဓမၼကထိက အစစ္ဟု မေခၚပါ။ (အာဘိဓမၼိကဘိကၡဴေယ၀ ကိရ ဓမၼကထိကာ နာမ၊ အ၀ေသသာ ဓမၼကထံ ကေထႏၲာပိ န ဓမၼကထိကာ။ အဘိ၊႒၊၁၊၃၀) အေၾကာင္းကား အဘိဓမၼာ မတတ္သူမ်ားသည္ တရားေဟာရာ (စာေရးရာ) တြင္ (၁) ကမၼႏၲရ အာေလာဠန - ကံတစ္ခုကို အျခားကံတစ္ခုျဖင့္ ေရာေမႊ၍ (၂) ၀ိပါကႏၲရ အာေလာဠန - ၀ိပါက္တစ္ပါးကို အျခား၀ိပါက္တစ္ပါးျဖင့္ ေရာေမႊ၍ (၃) ႐ူပါ႐ူပ ပရိေစၧဒ အာေလာဠန - ႐ုပ္နာမ္ အပိုင္းအျခားကို ေရာေမႊ၍ ၊ (၄) ဓမၼႏၲရ အာေလာဠန - ႐ုပ္တရားကို နာမ္တရားျဖင့္ နာမ္တရားကို ႐ုပ္တရားျဖင့္ ေရေမႊ၍လည္း ေဟာေျပာေရးသားတတ္၏။
အနည္းငယ္ အက်ယ္ခ်ဲ႕၍ ရွင္းပါဦးမည္။ (၁) အဘိဓမၼာ မတတ္သူမ်ားသည္ ကာမ၀စရကံကိုလည္း ႐ူပါ၀စရကံ စသည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကာမာ၀စရကံ အခ်င္းခ်င္းတြင္လည္း မည္းညစ္ေသာ အက်ိဳးရွိေသာ အကုသိုလ္ကံကို ျဖဴစင္ေသာ အက်ိဳးရွိေသာ ကုသိုလ္ကံဟုလည္းေကာင္း ေရာေထြးေျပာဆို တတ္ၾက၏။ ဥပမာ - တရားအားထုတ္၍ ကာမာ၀စရ ၀ိပႆနာ ဉာဏ္ အေတာ္အတန္ ထက္သန္လာေသာအခါ ေလာကုတၱရာ မဂ္ဉာဏ္ဟု သူတစ္ပါးအား ေျပာဆုိျခင္းမ်ိဳး၊ ၀ိပႆႏုပကၠိေလသ- ဟု ေခၚေသာ နိကႏၲိတဏွာ (အကုသိုလ္) ကိုလည္း မဂ္ကုသိုလ္ကံ ထင္မွားကာ သူတစ္ပါးအား မဂ္ဖိုလ္ ရေၾကာင္း ေျပာဆိုျခင္းမ်ိဳး၊ မိမိခ်စ္သူ (မိဘ၊သားသမီး)၏ ေသခါနီး၌ ေ၀ဒနာအျပင္းအထန္ ခံစားရသျဖင့္ ပင္ပန္းေနသည္ကို သနားလွသျဖင့္ ျမန္ျမန္ေသေအာင္ျပဳမႈ [mercy killing-] (အကုသိုလ္)ကို ကုသုိလ္ထူးဟု ထင္မွား ေျပာဆိုျခင္းမ်ားသည္ ကံတစ္ခုကို အျခားကံတစ္ခုျဖင့္ ေရာသမေမႊျခင္း- ကမၼႏၲရ အာေလာဠန- မည္၏။
(၂) တရားအားထုတ္ေသာအခါ ၀ိပႆနာဉာဏ္၏ ထက္သန္မႈေၾကာင့္ ကာယပႆဒၶိ စိတၱပႆဒၶိ ႏွင့္ သုခ ပီတိ- တို႔ျဖစ္၍ ေလာကႀကီးကို ေမ့သကဲ့သို႔ ေပ်ာ္ေမြ႕မႈျဖစ္ျခင္းကို ဖလသမာပတ္ဟု ထင္မွတ္ေျပာဆိုျခင္း၊ တိရစၧာန္ ၿပိတၱာတို႔ ငတ္ျပတ္ေနခ်ိန္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ခ်ိန္တြင္ မစင္-ေခြးေသေကာင္ပုပ္ စသည္ကို ရရာ၌ အကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳး အာနိသင္ျဖစ္ပါလ်က္ ကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳးဟု ထင္မွတ္ေျပာဆို ၾကျခင္း၊ အကုသိုလ္ျဖင့္ အသက္ေမြးသူ၏ ေကာင္းက်ိဳးရေနျခင္း ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနျခင္းသည္ ေရွးကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳး ျဖစ္ပါလ်က္ အကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳးဟု ထင္မွား၍ ေျပာဆို ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ေကာင္းေသာအမႈျဖင့္ အသက္ေမြးေနပါလ်က္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနသူကို ကုသိုလ္ကံက မေကာင္းက်ိဳး ေပးသည္္ဟု ထင္မွားေျပာဆိုျခင္း၊ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ လွပေသာ ႐ူပါ႐ံုကို ျမင္ရ၊ ေကာင္းေသာ သဒၵါ႐ံုကို ၾကားရေသာအခါ ကာမာ၀စရကံ၏ အက်ိဳးျဖစ္ပါလ်က္ ႐ူပကံ၏ အက်ိဳးဟု ထင္မွတ္ ေျပာဆိုၾကျခင္းမ်ိဳးသည္ အက်ိဳးတစ္ပါးကို အက်ိဳး တစ္ပါးျဖင့္ ေရာသမေမႊျခင္း- ၀ိပါကႏၲရ အာေလာဠန- မည္၏။
(၃) ႐ုပ္တရား နာမ္တရားသည္ အဘိဓမၼာကၽြမ္းက်င္သူမ်ား အတြက္ ကြဲျပားျခားနားၿပီး ျဖစ္၏။ အဘိဓမၼာမကၽြမ္းသူတို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ ဘ၀င္စိတ္အစဥ္ ျဖစ္ေနျခင္းကို နာမ္တရားမဟုတ္ ႐ုပ္တရားဟု ထင္မွားေျပာဆုိတတ္ၾကျခင္း၊ အိပ္ခ်င္၍ မိဒၶ-ျဖစ္ျခင္းကို ႐ုပ္တရားဟု ထင္မွားေျပာဆိုတတ္ၾက ျခင္း၊ ေ၀ဒနာကို ႐ုပ္တရားဟု ထင္မွားေျပာဆိုတတ္ၾကျခင္းမ်ိဳး သည္ ႐ူပါ႐ူပ ပရိေစၧဒ အာေလာဠန- မည္၏။
(၄) နာမ္တရားအခ်င္းခ်င္း ေရာသမေမႊမႈ၊ ဥပမာ- သူတစ္ပါး ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္း အေသးစိတ္ႀကံစည္မႈ ၊ ဖ်က္အားျပင္း လက္နက္ဆန္းမ်ား တီထြင္ရန္ႀကံစည္မႈ-စေသာ အကုသလ ၀ိတက္ကို ဉာဏ္ဟုလည္းေကာင္း၊ မၾကည္ညိဳသင့္သူကို ၾကည္ညိဳမိျခင္း မိစၧာဓိေမာကၡ- သို႔မဟုတ္ ေမာဟ-ကို သဒၶါ-ဟု လည္းေကာင္း၊ သားခ်စ္မယားခ်စ္ ခ်စ္ျခင္းဟူေသာ တဏွာ (ေလာဘ)ကို ေမတၱာ-ဟုလည္းေကာင္း၊ ခ်စ္သူဒုကၡေရာက္၍ ၀မ္းနည္းျခင္း ေသာက-ကို က႐ုဏာ-ဟုလည္းေကာင္း၊ မိမိခ်စ္သူ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြား၍ ၀မ္းေျမာက္မႈ ေသာမနႆႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ေလာဘ-ကို မုဒိတာ- ဟုလည္းေကာင္း၊ မိစၧာ၀ါဒီမ်ားက သာသနာေတာ္ကို ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳကာ ေစာ္ကားေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေနပါလ်က္ အမွားအမွန္မသိမႈ ေမာဟ၊ သို႔မဟုတ္ တာ၀န္မယူလို ေရွာင္ရွားလိုျခင္းဟူေသာ ပ်င္းရိမႈ ေကာသဇၨ-ျဖစ္သည္ကို ဥေပကၡာ-ဟုလည္းေကာင္း ထင္မွားေျပာဆိုျခင္းမ်ားသည္ ဓမၼႏၲရ အာေလာဠန-မည္၏။
အဘိဓမၼာတတ္သူတု႔ိကား ထိုသို႔ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ျခင္း၊ ေရာေထြးျခင္းမ်ိဳး မျဖစ္၊ မရွိ။ ကံသေဘာ၊ အက်ိဳးသေဘာ တို႔ကိုလည္း ခြဲခြဲျခားျခားသိ၏။ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼတို႔၏ သဘာ၀အမွန္ကို လည္း တိတိက်က်သိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အဘိဓမၼာတတ္သူသည္ တရားပင္ မေဟာေစကာမူ ျပႆနာတစ္ရပ္ကို အေျဖရွာရာတြင္ မွန္မွန္ကန္ကန္ တိတိက်က် ေျဖရွင္းျပႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဓမၼကထိက အစစ္ဟူ၍ ဆိုျခင္းျဖစ္၏။
ဤသို႔ ႐ုပ္နာမ္သဘာ၀ကို တိတိက်က်သိျခင္း၊ မည္သူက မည္မွ်ပင္ လွည့္ပတ္၍ ေျပာဆိုေရးသားေစကာမူ ဤကား မိစၧာ၊ ဤကား သမၼာ-ဟု ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိျခင္းသည္ကား အဘိဓမၼာ ကို သင္ယူရျခင္း၏- အက်ိဳးတည္း။
အဘိဓမၼာကို ဘုရားေဟာမဟုတ္ဟု ပစ္ပယ္ျခင္း၏ အျပစ္တို႔ကို ဗုဒၶ၏ ဗုဒၶ၀ါဒ-စာအုပ္တြင္ စာေရးသူ ေရးဖူးပါသည္။ ယခု ထိုစာအုပ္မွပင္ ထုတ္ျပပါမည္။
အဘိဓမၼာကို ဘုရားေဟာမဟုတ္ဟု ပစ္ပယ္ျခင္းသည္။
(၁) ဘုရားရွင္၏ ဓမၼစက္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီးရာ ေရာက္၏။
(၂) ထိုသုိ႔ ဖ်က္ဆီးေသာအားျဖင့္ ဤမွ်ေလးနက္တိက်ေသာ၊ ေရွ႕ေနာက္ညီညြတ္ေသာ ၊ အေၾကာင္းအက်ိဳး ခိုင္လံုေသာ တရားမ်ိဳးကို ဘုရားရွင္ မေဟာႏိုင္ရာ-ဟု ဆိုရာေရာက္ရကား သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကိုလည္း တားျမစ္ရာေရာက္၏။
(၃) သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို တားျမစ္ရာေရာက္သျဖင့္ `အႏၲရာယ၊ နိယ်ာနႏွင့္၊ ဗုဒၶ-အာသ၀က္၊ ဤေလးခ်က္၌၊ ဟန္႔ဖ်က္မသမာ၊ ကန္႔ကြက္လာေသာ္၊ လြန္စြာရဲတင္း၊ ေျဖရွင္းႏိုင္ေသာ ေ၀သာရဇၨ ဉာဏ္ေတာ္ကို ဆုတ္နစ္ေစရာလည္း ေရာက္၏။
(၄) အဘိဓမၼာကို နာယူလို၊ သင္ယူလိုသူတို႔ကို မနာယူခ်င္၊ မသင္ယူခ်င္ေအာင္ ပိတ္ပင္ရာလည္း ေရာက္၏။
(၅) (ထိုသို႔ မနာယူရသျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို ပိုင္းျခား၍ မသိႏိုင္ရကား ) အရိယာမဂ္ကို ပိတ္ပင္ဆီးတားရာလည္း ေရာက္၏။
(၆) (သံဃာကြဲျပားျခင္း၏ အေၾကာင္း ၁၈-မ်ိဳးတြင္ ဘုရားေဟာကို ဘုရားေဟာမဟုတ္-ဟု ေျပာဆိုျခင္းလည္း ပါသျဖင့္) သံဃာကြဲျပားဖို႔ရာ အေၾကာင္းတစ္ပါးကို က်ဴးလြန္ရာလည္း ေရာက္၏။
(၇) ဗုဒၶဘာသိတ အဘိဓမၼာကို ဗုဒၶဘာသိတ (ဘုရားေဟာ) မဟုတ္ဟု ျငင္းခံုျခင္းသည္ ၀ိ၀ါဒ-မည္၏။ အဘိဓမၼာ၏ အျပစ္ကို ေျပာျခင္းသည္ ဓမၼအ၀ဏၰဘာသန- မည္၏။ ထိုသို႔ေသာ (ရဟန္း) ပုဂၢိဳလ္ကို ဥေကၡပနီယ (ႏွင္ထုတ္) ကံလည္း ျပဳထိုက္၏။ တဇၨနီယ (ၿခိမ္းေျခာက္) ကံလည္း ျပဳထိုက္၏။ (လူျဖစ္လွ်င္ ပတၱနိကုဇၨန- သပိတ္ေမွာက္ကံ ျပဳထိုက္၏။) (အဘိ၊႒၊၁၊ ၃၀)
အထက္ပါ အက်ိဳးအျပစ္မ်ားသည္ ပထမဆံုးေသာ အဘိဓမၼာ အ႒ကထာႀကီးမွ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား ျဖစ္၏။
`ဥပါလိေတၳရအပဒါန္မွ အရွင္ဥပါလိမေထရ္၏ မိန္႔ဆိုခ်က္တို႔ကို လည္း ေဖာ္ျပခ်င္ပါေသးသည္။
`သာသနာေတာ္သည္ အခ်ိဳ႕ေသာ သူတို႔အား ပ်ိဳ႕အန္ေဆးျဖစ္၍ အခ်ိဳ႕ေသာ သူတို႔အား ၀မ္းေလွ်ာေဆး ျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႕ေသာ သူတို႔အား လတ္တေလာ ေသေစတတ္ေသာ အဆိပ္ျဖစ္၍ အခ်ိဳ႕ေသာ သူတို႔အား နတ္ေဆးျဖစ္၏။
သာသနာေတာ္သည္ မဂၢ႒ာန္ေလးေယာက္တို႔အား ကိေလသာကို အန္ေဆးျဖစ္၍ ဖလ႒ာန္ေလးေယာက္တို႔အား ၀မ္းေလွ်ာေဆး ျဖစ္၏။ အက်ိဳးကို လိုလားကုန္ေသာ ေကာင္းမႈကို ရွာမွီးကုန္ေသာ သူတို႔အား နိဗၺာန္ေဆးသဖြယ္ ျဖစ္၏။
သာသနာေတာ္ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ေသာ သူတို႔အား လတ္တေလာ ေသေစတတ္ေသာ အဆိပ္ကဲ့သို႔ (ျဖစ္၏ဟူ၍) ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။ မ်က္ေစာင္းရိပ္ကာမွ်ျဖင့္ လွ်င္စြာ ေသေစတတ္ေသာ အဆိပ္ရွိေသာ ေႁမြဆိုးသည္ ထိုလူကို ေလာင္ေစသကဲ့သို႔ ထိုအတူ သာသနာေတာ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာသူကို ေလာင္ေစ၏။
တႀကိမ္ေသာက္အပ္ေသာ အဆိပ္သည္ အသက္ကို တႀကိမ္သာ ျဖတ္တတ္၏။ ထိုသူသည္ သာသနာေတာ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳေသာေၾကာင့္ ကမၻာကုေဋပတ္လံုးလည္း ေလာင္ၿမိဳက္ရ၏။
ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ သည္းခံျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မညႇဥ္းဆဲျခင္း ျဖင့္လည္းေကာင္း ၊ ေမတၱာစိတ္ရွိျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာကကို ကယ္တင္ေတာ္ မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိဘုရားရွင္တို႔ကို ဆန္႔က်င္ဘက္ မျပဳအပ္ကုန္။
လာဘ္ရမႈ မရမႈ၌ မကပ္ၿငိကုန္၊ ျမတ္ႏိုးမႈ မျမတ္ႏိုးမႈ၌ မကပ္ၿငိကုန္၊ ဘုရားရွင္တို႔သည္ ေျမႀကီးအထုႏွင့္ တူကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဘုရားရွင္တို႔ကို ဆန္႔က်င္ဘက္ မျပဳအပ္ကုန္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတ္ပုတ္ညႇဥ္းဆဲတတ္ေသာ ေဒ၀ဒတ္၌ လည္းေကာင္း ၊ အဂၤုလိမာလခိုးသူ၌လည္းေကာင္း၊ ရာဟုလာ သားေတာ္၌လည္းေကာင္း၊ နာဠာဂိရိဆင္၌လည္းေကာင္း၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါတို႔အား တူမွ်ေသာ စိတ္ထားရွိေတာ္မူ၏။
ထိုဆန္႔က်င္ေသာ သူတို႔အား အမ်က္ထားျခင္း မရွိ။ ဤမဆန္႔က်င္ေသာ သူတို႔အား တပ္ႏွစ္သက္မႈ မရွိ၊ သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲတတ္ေသာ သူအားလည္းေကာင္း၊ ရင္ေသြးသားျမတ္ အားလည္းေကာင္း၊ ဤသတၱ၀ါအလံုးစံုတို႔အား ျမတ္စြာဘုရား သည္ တူမွ်ေသာ စိတ္ထားရွိေတာ္မူ၏။
(ဂါထာ- ၅၇၉-မွ ၅၈၆)
ဗုဒၶဘုရားရွင္ႏွင့္ သာသနာေတာ္အား ေစာ္ကားျပစ္မွားၾကသူ အေပါင္းအား ဘုရားရွင္ထံုး ႏွလံုးမူ၍ အမ်က္မထား ေဒါသမပြားပဲ အမွန္တရားဘက္ ဘုရားရွင္ဘက္မွ ရပ္တည္ကာ သာသနာေတာ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ။
(သာသနာေတာ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္၍ မိစၧာတို႔ကို ၿဖိဳးခြင္းရန္ စည္းလံုးေပါင္းစုၾကေသာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားအား
ဂုဏ္ျပဳႀကိဳဆိုလ်က္။)
အရွင္ေကာ၀ိဒ (ေယာ)
Sunday, January 31, 2010
ေကာသလမင္း အိပ္မက္ ၁၆ ခ်က္
[အိပ္မက္မွာ အိပ္မက္ အေၾကာင္း မသိေသးသူမ်ား၊ ေသခ်ာ မသိေသး သူမ်ား၊ သိသလို မသိသလို ျဖစ္ေနသူမ်ားအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားစရာ ေလးေတြေပါ့ဗ်ာ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ခန္႔က သက်ဆရာၾကီး ၾကိဳျပီး ေဟာၾကားထားတဲ့ မ်က္ေမွာက္ကာလ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ ။]
မိဘုရားႀကီး တိုက္တြန္းခ်က္အရ ေကာသလမင္းႀကီး သြားေရာက္ ေလွ်ာက္ထား၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစဥ္အတိုင္း ေျဖၾကား ႏွစ္သိမ့္ေတာ္မူ၏ ။
(၁) အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလးခုေသာ ႏြားလား ဥသဘတို႔သည္ လာလတ္၍ မင္းရင္ျပင္၌
ေဝွ႔မည္ဟု တြန္ျမည္ ၾကံဳးဝါးလ်က္ မေဝွ႔ဘဲသာလွ်င္ ဖဲေလကုန္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ မိုးတို႔သည္ရြာအံ့သကဲ့သို႔ ထစ္ႀကိဳးလ်က္ မရြာဘဲသာလွ်င္ ေပ်ာက္ပ်က္ ကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါေကာက္ပဲသီးႏွံတို႔ ပ်က္ဆီး၍ လူတို႔၌ အစာေရစာ ရွားပါး ငတ္မြတ္ျခင္း
ျဖစ္လတၱံ႔။
(၂) ႏုနယ္ေသးငယ္စြာေသာ အပင္တို႔သည္ ပြင့္ၾက သီးၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ဆုတ္ယုတ္ေသာကာလ လူတို႔ အသက္တန္း တိုေသာ ကာလ၌ ေယာကၤ်ားမိန္းမတို႔သည္ ထက္သန္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါ၌ပင္အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊ သားေမြးျခင္း တို႔ကို ျပဳကုန္လတၱံ႔။
(၃) ႏြားမႀကီးတို႔သည္ မိမိတို႔ ေမြးစျဖစ္ေသာ ႏြားမငယ္တို႔၏ ႏို႔ကို
စို႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ႀကီးေသာသူတို႔အား အ႐ိုအေသျပဳျခင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေသာ ကာလ၌ အမိအဖ၊ ေယာကၡမ စသူတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ မရိွကုန္သည္ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတို႔၏ သားသမီးသားမက္ ေခၽြးမ စသူတို႔ထံ၌ ကပ္ရပ္၍ ၿငိဳျငင္ ညိႇဳးငယ္စြာ အသက္ေမြးရကုန္လတၱံ႔။
(၄) လွည္းတို႔၌ ဝန္ကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာ ႏြားႀကီးတို႔ကို မကမူ၍ ႏြားငယ္တုိ႔ကိုသာ ကေစကုန္၏။ ႏြားငယ္တို႔လည္း ဝန္ကို မႏိုင္၍လွည္းတို႔ကိုလည္း ဆြဲျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္သည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အသက္ႀကီး ဝါႀကီး ပညာရိွကုန္ေသာသူတို႔အား အမတ္၊ တရားသူႀကီး စေသာ ရာထူးစည္းစိမ္တို႔၌ မခန္႔ထားမူ၍ အသက္၊ ဝါ ၊ ပညာ ငယ္ကုန္ေသာ လူငယ္တို႔အားသာ ခန္႔ထားၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခြင့္အေရးမသိ၊ မေတာ္ မမွန္ျဖစ္၍ အမႈ မၿပီး၊ အက်ဳိးမၿပီး ရိွေသာအခါ လူငယ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ရာထူး စည္းစိမ္ကို စြန္႔ၾကလတၱံ႔ ။ လူႀကီးတို႔သည္လည္း ငါတို႔မွာ ျပင္ပကသာ ျဖစ္၏ဟု လ်စ္လွ်ဳျပဳ၍ ေနၾကလကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ တရားမေစာင့္ အမႈမၿပီးၾကသည္ႏွင့္ မင္းႏွင့္တကြ တိုင္းျပည္ပါ ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္ဆီးၾကလတၱံ႔ ။
(၅) ခံတြင္း ႏွစ္ခုရွိေသာ ျမင္းသည္ ေကၽြးလာေသာ မုေယာစပါး စသည္တို႔ကို
ခံတြင္းႏွစ္ခုျဖင့္ပင္ စားသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔လက္ထက္၌ တရားမေစာင့္ေသာ တရားသူႀကီးတို႔သည္ ႏွစ္ဖက္ေသာ အမႈသည္တို႔မွ ေပးေသာ တံစိုးလက္ေဆာင္တို႔ကို စား၍ အမႈတို႔ကို မမွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၆) အဖိုးတစ္သိန္း ထိုက္ေသာ ေရႊခြက္ကို ေျမေခြးဖိုအား က်င္ငယ္စြန္႔ရန္ ေပး၏။ ေျမေခြးလည္း ထိုေရႊခြက္၌ က်င္ငယ္စြန္႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးျမတ္ေသာ သူတို႔သည္အခ်ီးအေျမႇာက္ မခံရ၊ ဆင္းရဲၾက၍ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးတရ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္တို႔ အသက္ ေမြးျခင္းငွာ မတတ္ႏုိင္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ မိမိတို႔ သမီးတို႔ကို အမ်ဳိးယုတ္တို႔အား ေပး၍အသက္ေမြး ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၇) တစ္ေယာက္ေသာ ေယာကၤ်ားသည္ အင္းပ်ဥ္၌ ထိုင္လ်က္ လြန္ကို က်စ္၍ ေျခရင္း၌ထား၏။ ထုိ အင္းပ်ဥ္ေအာက္၌ရိွေသာ ဆာေလာင္ေသာ ေျမေခြးမသည္ ထိုေယာကၤ်ားမသိစဥ္လွ်င္ ထိုလြန္ကို စား၏ ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ မိန္းမတို႔သည္ အစားအေသာက္၊ အဝတ္၊ အေနအထို္င္ စသည္တို႔၌ေလာ္လည္ျခင္း ရိွ၍ မိမိတို႔ လင္ေယာကၤ်ား သည္ ဆင္းရဲၿငိဳျငင္စြာ ရွာေဖြစုေဆာင္းအပ္ေသာ ဥစၥာ ပစၥည္းတို႔ကို အဝတ္အစား၊ အစားအေသာက္ တို႔၌လည္းေကာင္း ၊ ေသာက္စား ကစားျခင္းတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ အေပ်ာ္အပါးတို႔၌လည္းေကာင္း ၊ သေဘာက္လင္ငယ္ ထားျခင္း တို႔၌ လည္းေကာင္း အရမ္းမဲ့လွ်င္ျဖဳန္းတီးေလလတၱံ႔ ။ ေခြးမသည္ မသိ စဥ္းစား သကဲ့သို႔ အိမ္သူ မိန္းမတို႔သည္ ဤသို႔ တိတ္တဆိတ္ ျဖဳန္းတီး ခိုးစားၾကလတၱံ႔။
(၈) ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ျဖင့္ ျခံရံအပ္ေသာ ေရျပည့္အိုးႀကီး တစ္လံုးကိုျမင္ရ၏။ လူတို႔သည္ အရပ္ ၈ မ်က္ႏွာမွ ေရကို ယူလာၾက၍ ထိုေရျပည့္အိုးႀကီးအတြင္းသို႔သာလွ်င္ ေလာင္းထည့္ ၾက၏။ ေလာင္းထည့္ေသာ ေရတို႔သည္ ျပည့္လွ်ံ၍
က်ကုန္၏။ ဤသို႔လွ်င္ အဖန္ တလဲလဲ ေရျပည့္အိုးသို႔သာ ေလာင္းလွ်က္ ေရမရိွေသာအျခံအရံ အိုးတို႔ အတြင္းသို႔ကား မည္သူမွ် မေလာင္း မထည့္ပဲ ေနသည္ကိုျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ မေကာင္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မင္းႏွင့္တကြ လူတို႔ တရားပ်က္ကြက္၊ၾသဇာညံ့ဖ်င္း၊ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါမင္းအစိုးရတို႔သည္ ဆင္းရဲသားတို႔အား မင္း၏ အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ကိုသာ လုပ္ကိုင္ေစအံ။ ေဆာင္ရြက္ ေစအံ့။ ထမ္းရြက္ေစအံ့။ သို႔ျဖစ္ရကား မင္းတို႔၌သာျပည့္စံု အက်ဳိးခံစားၾကရ၍ ဆင္းရဲသားတို႔မွာ ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ပမာတစံုတရာ မရိွ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္လတၱံ႔။
(၉) နက္႐ႈိင္း က်ယ္ဝန္းေသာ ေရကန္ႀကီး တစ္ခုတြင္ သတၱဝါတို႔ ဆင္း၍ေရေသာက္ၾက၏။ ကန္၏ အလယ္ ေရနက္ရာ၌ ေရသည္ ေနာက္၍ ကန္နားဝန္းက်င္ ေရတိမ္ရာသတၱဝါတို႔ နင္းရာ၌ ေရသည္ ၾကည္လင္၏ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔သည္ မတရား အုပ္စိုးျခင္း၊တံစိုးစားျခင္း၊ ေလာ္လည္ျခင္း၊ သနားညႇာတာ ဂ႐ုဏာ မဲ့ျခင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္ျခင္းတို႔ ရိွလွ်က္ လူတို႔အေပၚ၌ အထူးထူး အျပားျပားေသာအခ်င္းအရာျဖင့္အခြန္အတုတ္တို႔ကို ခဲြခန္႔ ေကာက္ယူလတၱံ႔။ ထုိအခါလူတို႔မွာ တစ္စံုတစ္ရာ မေပးေဆာင္ႏိုင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလ်က္ၿမိဳ႕ႀကီးရပ္ႀကီးတို႔၌ မေနႏိုင္ပဲ ရပ္စြန္ ျပည္နားသို႔ သြားေရာက္ေနၾကရသည္ျဖစ္လတၱံ႔။ ကန္အလယ္တြင္ေနာက္၍ ကန္ေဘးတြင္ ၾကည္သကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕လယ္ရြာလယ္၌တိတ္ဆိတ္၍ ရပ္စြန္ျပည္နား၌ လူစည္ကားလတၱံ႔။
(၁၀) တစ္လံုးတည္းေသာ အိုးျဖင့္ တခ်ိန္တည္းခ်က္ေသာ ထမင္းသည္ အခ်ဳိ႕ေပ်ာ့၏၊ အခ်ဳိ႕ မနပ္၊ အခ်ဳိ႕နပ္၏။ ဤသို႔ ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မိုးကြက္ၾကား ရြာလတၱံ႔။ ထိုအခါအခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မိုးရြာလြန္း၍ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မရြာ၍ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ တြင္ကား မိုးမွန္၍ ေကာင္းအံ။ ဤသို႔လွ်င္
ထမင္းအိုးတြင္ ျမင္ေသာ ထမင္းကဲ့သို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ သံုးေထြ ျပားလတၱံ႔။
(၁၁) အဖိုးတသိန္းထက္ေသာ စႏၵကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ေရာင္းစားသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ငါဘုရား၏ သာသနာေတာ္ ဆုတ္ယုတ္ေသာ ကာလတြင္ ေလာ္လည္၍ လာဘ္လာဘကို
မက္ေမာ ကုန္ေသာ ရဟန္းအလဇၨီ လူအလဇၨီတို႔သည္ ဆြမ္း၊ ေဆး၊ ေက်ာင္း၊ သကၤန္းဥစၥာပစၥည္း စသည္ တို႔ကို အလိုရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းခရီးဆံု၊ အိမ္ဝ၊အိမ္ႀကိဳ အိမ္ၾကားတို႔၌ ငါဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားလတၱံ႔။ နိဗၺာန္
အလို႔ငွာ ေဟာေတာ္ မူအပ္ေသာ အလြန္ မြန္ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကို တစ္ပဲ၊ တစ္မူး၊တစ္က်ပ္ စသည္တို႔ အက်ဳိးငွာ ေရာင္းစား ေဟာေျပာ ၾကသည္ ျဖစ္၍တစ္သိန္းထိုက္ေသာ စႏၵာကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစား သကဲ့သို႔
ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၂) ဘူးေတာင္းတို႔သည္ ေရ၌ နစ္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတိို႔ကိုသာရာထူး စည္းစိမ္ ေပးသည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ တန္ခိုး အာဏာ ႀကီးမား ထင္ေပၚအရာရာတြင္ တြင္က်ယ္လ်က္ ၄င္းတို႔ စကားသာလွ်င္ ဘုူးေတာင္း နစ္သကဲသို႔ နစ္၍ တည္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၃) ေက်ာက္ဖ်ာႀကီး ေရတြင္ေပၚသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ေတာ္မွန္ လိမၼာ ပညာရိွေသာသူတို႔၏ စကားသည္ မည္သည့္ အရာ၌ မဆို ေလးေသာ ေက်ာက္ဖ်ာ ေရတြင္ ေပၚသကဲ့သို႔နစ္တည္ ျခင္းမရိွ၊ မခို္င္မျမဲ ရိွၾကကုန္ လတၱံ႔။
(၁၄) ဖားငယ္မ တို႔သည္ ႀကီးစြာေသာ ေႁမြေဟာက္ႀကီးမ်ားကို စားၿမိဳသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ လူတို႔သည္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ကိေလသာ အလိုသို႔လိုက္လ်က္ ငယ္ရြယ္ကုန္ေသာ မယားတို႔၏ အလိုသို႔ လံုးဝ လိုက္ၾကကုန္ လတၱံ႔။အလုပ္အကိုင္မႈ၊ ဥစၥာ ပစၥည္းမႈ၊ ေက်းကၽြန္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ စေသာ
အရပ္ရပ္တို႔၌ လင္ေပၚတြင္ လႊမ္းမိုး အုပ္စိုးျခင္းကို ျပဳၾကမည္ ျဖစ္ရကားဖားငယ္မသည္ အဆိပ္လ်င္ေသာ ေႁမြကို စားမ်ဳိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၅) မည္းနက္ ႐ုပ္သြင္၊ အဆင္း ဆိုးဝါးေသာ က်ီးတို႔ကို ေရႊ၏ အဆင္းႏွင့္တူေသာ ေရႊဟသၤာ တို႔က ျခံရံ ေနၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ အားနည္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ထုိမင္းတို႔သည္ ဆင္စီး ျမင္းစီးစေသာ အတတ္တို႔၌ မလိမၼာ၍ စစ္ထိုးျခင္း၌ မရဲရင့္ဘဲ ျဖစ္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါတုိင္းျပည္ ႏုိင္ငံ ဆံုး႐ႈံးမည္ကို စိုး၍ တူေသာ ဇာတ္ရိွေသာ သူေကာင္းသားတို႔အား အစိုးရျခင္းကို မေပးမူ၍ မိမိတို႔ထံ၌ ခစား ၾကကုန္ေသာ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ ေက်းကၽြန္တို႔အားသာ ေပးကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔ကိုးကြယ္ရာ မရိွပဲ အစိုးရျခင္း၌ တည္ကုန္ေသာ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ထံ၌ ခစားၾကကုန္ လတၱံ႔။
(၁၆) ဆိတ္တို႔သည္ သစ္ကို သတ္စားၾကသျဖင့္ သစ္တို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔လ်က္ဆိတ္တို႔ကို အေဝးမွ ျမင္လွ်င္ပင္ ေတာခ်ဳံရိွရာသို႔ ေျပးၾကသည္ကိုျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးရကုန္သည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ မထင္ရွား ျဖစ္လတၱံ႔။ အမ်ဳိးယုတ္သူတို႔မွာ မင္းကၽြမ္းဝင္သည္ ျဖစ္၍ တရား႐ံုးတို႔၌ ၾသဇာအာဏာ လႊမ္းမိုးလ်က္ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔၏ ဘိုးဘပိုင္ လယ္ေျမ ဥစၥာ အရပ္ရပ္တို႔ကို ငါတို႔လယ္ေျမဥစၥာ ျဖစ္သည္ဟု သိမ္းယူၾက၍တရားတေဘာင္ ျဖစ္လွ်င္တန္ခိုးမဲ့သူတို႔အား ဖိႏွိပ္ပုတ္ခတ္ ၿခိမ္းေျခာက္ ႏွင္ထုတ္လ်က္အႏိုင္က်င့္ ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ ေၾကာက္လန္႔ စက္ဆုတ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ လယ္ယာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးအပ္ကုန္လ်က္ အိမ္သို႔ျပန္၍ အိပ္ေနၾကကုန္အံ။ ထိုမွ တစ္ပါးလည္း အက်င့္သီလရိွေသာ ရဟန္းတို႔သည္အက်င့္သီလမဲ့ေသာ ရဟန္းတို႔က ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ဖိႏွိပ္ၾကေလသျဖင့္ ေတာသို႔ ေျပးဝင္ပုန္းေအာင္း ၾကကုန္လတၱံ႔။ ဤသို႔လွ်င္ အမ်ဳိးေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔လည္း လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ ေတာေတာေတာင္ေတာင္ တို႔ကို ေျပးပုန္း ၾကကုန္လတၱံ႔။
Friday, August 7, 2009
ဗုဒၶဘာသာ (၅) မ်ိဳး
ယေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ ၊ အသိတရား တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေခါင္းပါးလာၾကတာကို ေတြ႔ေနရတယ္ ။ ဘုရားကိုေတာင္မွ ထိျခင္းငါးပါးနဲ႔ ဦးခ်ရေကာင္းမွန္း မသိႀကေတာ႔ပါဘူး ။ ဒီလို အေျခအေနေတြကို ၾကိဳတင္သိျမင္ေတာ္မူခဲ့လို႔ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက “ေနာင္အနာဂတ္မွာ ဗုဒၶဘာသာ (၅) မ်ိဳး ကြဲျပားလိမ့္မယ္”ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္ ။ အဲ့ဒီ ဗုဒၶဘာသာ (၅) မ်ိဳး ကေတာ့ -
(၁) ကုလ ဗုဒၶဘာသာ ၊
(၂) လာဘ ဗုဒၶဘာသာ ၊
(၃) ဘယ ဗုဒၶဘာသာ ၊
(၄) သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာ ႏွင့္ ၊
(၅) ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ ဆိုျပီး ျဖစ္ပါတယ္ ။
(၁) ကုလ ဗုဒၶဘာသာ
ကုလ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ရိုးရာဗုဒၶဘာသာ ကိုေျပာတာပါ ။ အေမအေဖက ဗုဒၶဘာသာမို႔ သားသမီးက ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာရတာမ်ိဳးပါ ။ မိဘက 
ခရစ္ယာန္ဆိုရင္ သားသမီးကလည္း ခရစ္ယာန္ ။ ဒါကို မိရိုးဖလာ ကုလဗုဒၶဘာသာေပါ့ ။ မိဘက ဗုဒၶဘာသာမို႔သာ သားသမီးကဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာရတာ ဘုရားရွင္ဘာလို႔ ပြင့္မွန္းမသိ ။ ဘုရား ဘာတရားေဟာမွန္းလည္းမသိ ။ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ဘာေႀကာင့္ ကိုးကြယ္ရမွန္းလည္းမသိ ။ တရားေတာ္ကို ဘာေႀကာင့္ကိုးကြယ္ရမွန္းမသိ ။ ဘုရားကိုဦးခ်တာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဦးခ်မွန္းမသိ ။ ဘာေႀကာင့္ဒီေလာက္ ရုိရိုေသေသနဲ႔ အေလးျပဳေနမွန္းကို မသိတာ ။ လုပ္ေတာ့လုပ္ေနတာပဲ အသိပညာ ဘာမွမပါတာ ။ ကုလ ဗုဒၶဘာသာပါ ။
(၂) လာဘ ဗုဒၶဘာသာ
လာဘ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ လာဘ္လာဘလိုလို႔ ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာာသာကို ဆိုလိုတာပါ ။ ဒီဘဝ စီးပြားေရးေလးတက္မလားဆိုျပီးမွ ဘုရားကိုးကြယ္တာမွာ ေရြးျပီးကိုးကြယ္တယ္ ။ ဒီဘုရား ကိုးကြယ္ရင္ေတာ့ 
လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားတယ္ ဟိုဘုရားကိုးကြယ္ရင္ေတာ့ စီးပြားေရးတက္တယ္ဆိုျပီး ေရြးကိုးကြယ္တာ လာဘ ဗုဒၶဘာသာပါ ။ ဘုရားကိုးကြယ္မွ လာဘ္ေပါမ်ားမယ္ဆိုရင္ ဘုရားမကိုးကြယ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြ ဘာလို႔ လာဘ္ရႊင္ေနလဲ ။ အဓိက စီးပြားေရးျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘုရားေႀကာင့္မဟုတ္ပါဘူး ။ ကံ ၊ ညဏ္ ၊ ဝိရိယ သတၱိေႀကာင့္ပါ ။ အိမ္ျခံ ဝယ္မယ္ ။ ေရာင္းမယ္ ။ အိမ္ေနရာ ေျပာင္းမယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ ရက္ရာဇာ ျပႆဒါး ေရြးေနတာေတြ ။ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေပၚမွာ ဘုိးေတာ္ ဘြားေတာ္ပံုေတြ တင္ထားတာေတြ ။ ကိုႀကီးေက်ာ္ ၊ မႏွဲေလး အစရွိတဲ့ နတ္ေတြ ကုိးကြယ္တာေတြ ။ ေဗဒင္ယံုႀကည္ျပီး ယႀတာေတြ ေခ်လိုက္ႀက စတဲ့ လာဘ္လာဘ လိုခ်င္လို႔ ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာမ်ားကို လာဘဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚပါတယ္ ။
(၃) ဘယ ဗုဒၶဘာသာ
ဘယ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ေဘးကိုေႀကာက္ လို႔ ကိုးကြယ္တာကိုေခၚပါတယ္ ။ အႏၱရာယ္ကင္းဖို႔ ၊ ေဘးရွင္းဖို႔ ၊ အသက္ရွည္ဖို႔၊ က်န္းမာဖို႔ ၊ ဒီလိုအေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ဘုရား ကိုးကြယ္တာကို ဘယ ဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚပါသည္ ။ ဒီဘုရား ကိုးကြယ္မွ အသက္ရွည္မယ္ဆိုရင္ ဘုရားမကိုးကြယ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ အစၥလာမ္ေတြ အသက္ရာေက်ာ္ ရွည္ေနႀကတာ ဘာလို႔ပါလဲ ။ ဘာမွမသိဘဲ ရမ္းကိုးကြယ္တာ ကုလ ဗုဒၶဘာသာ ၊ လာဘ္လာဘ လိုခ်င္လို႔ကိုးကြယ္တာ လာဘ ဗုဒၶဘာသာ ။ ေဘးေႀကာက္ျပီး အကုိးအကြယ္ မွားေနတာ ဘယ ဗုဒၶဘာသာ ။ ဒီ ကုလ ၊ လာဘ ၊ ဘယ ဗုဒၶဘာသာ (၃) မ်ိဳးကို ေအာက္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာဟုေခၚပါသည္။
ဟိုလူမ,ပါ ။ ဒီလူမ,ပါ ။ ဟုိလူပသပါတယ္ ။ ဒီလူပသပါတယ္ ။ လက္ညႈိးထိုး ခြက္လွန္
လုပ္ေနတာေတြကို ဘုရားက သူေတာင္းစား ဗုဒၶဘာသာပါတဲ့ ။ ခႏၶာမွာ အသိ ၊ ဘာသာေရးအသိဓာတ္ခံ နည္းေတာ့ လိမ္စားေနတဲ့သူေတြက လိမ္လို႔ေကာင္းေနပါတယ္ ။ ဘုရားလည္း ကိုးကြယ္ရေသး ၊ တရားလည္းကိုးကြယ္ရေသး ၊ ဆြမ္းဦးကိုလည္း ေလာင္းလွဴရေသး ၊ သာသနာေတာ္ကိုလည္း ပစၥည္းေလးပါးနဲ႔ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ဆက္ကပ္ရေသး ။ ဘာအတြက္ ဒါေတြ လုပ္ေနရတာလဲ ဘာအတြက္ သာသနာကိုခ်ီးေျမွာက္ေနတာလဲ ဘာအတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္ေနတာလဲ ။ စဥ္းစားပါ ။ ေဝဖန္ပါ ။ သံုးသပ္ပါ ။
(၄) သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာ
သဒၵါဓိက ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ သဒၶါတရားကို အရင္းခံပါတယ္ ။ သဒၶၵါတရားဆိုတာ ယံုႀကည္ခ်က္ပါ ။ ဘုရား ၊ တရား ၊ သံဃာကို တကယ္သက္ဝင္ ယံုႀကည္တာကို ေခၚပါတယ္ ။ ယံုႀကည္တဲ့ေနရာမွာလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ယံုႀကည္တဲ့ သမၼာသဒၶၵါ နဲ႔ မွားမွား ယြင္းယြင္း ယံုႀကည္တဲ့ မိစၦာသဒၶၵါဆိုျပီး (၂) မ်ိဳးရွိပါတယ္။
သမၼာသဒၶၵါ မွန္မွန္ကန္ကန္ ယံုႀကည္ခ်က္ ဆိုတာ သစၥာတရား သိေတာ္မူတဲ့ ျမတ္စြာဘုုရားဟာ ေဝေနယ် သတၱဝါေတြကိုသူသိသကဲ့သုိ႔ ေမတၱာ ဂရုဏာေတာ္အျပည့္နဲ႔ သစၥာေလးခ်က္ အနက္ကို ေဟာႀကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီတရားေတာ္ အနက္ေတြကို ပိုင္ပိုင္္ႏုိင္ႏုိင္ သိေတာ္မူသြားႀကတဲ့ အရိယာ သူေတာ္စင္ႀကီးေတြဟာ နိဗၺာန္ဝင္စံသြားႀကပါတယ္ ။ နိဗၺာန္ဆိုတာ အို ၊ ေသ ၊ နာ လြတ္ရာပါ ။ အေသလြတ္ရာ ျပတတ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားအား ကိုးကြယ္ပါ၏ ဆိုတဲ့ ယံုႀကည္ခ်က္ဟာ မွန္ကန္ေသာ ယံုႀကည္ခ်က္ ။ တရားေတာ္ကို ဘာေႀကာင့္ကိုးကြယ္ရသလဲ ။ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ တရားေတာ္ကို ႀကိဳစားအားထုတ္လိုက္လို႔ တရားလမ္းေႀကာင္းအတိုင္းသာ ေလွ်ာက္သြားႏုိင္ရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ပါမည္ ။ ထို အေသလြတ္ရာ ပို႔ေဆာင္တာ တရားက ပို႔ေဆာင္တာပါ ။ ပုဂၢိဳလ္က ပို႔ေဆာင္တာ မဟုတ္ဘူး ။
ထိုတရားေတြ မကြယ္မေပ်ာက္ေသးတာ ဘယ္သူ႔ေက်းဇူးပါလဲ ဆိုရင္ သံဃာေတြရဲ့ ေက်းဇူးပါ ။ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူေသာ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း 
ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ၊ သုတ္ ၊ ဝိနည္း ၊ အဘိဓမၼာ တရားေတြ သံဃာေတာ္ေတြက ေဆာင္ထားတာပါ ။ ပိဋကသံုးပုံကို သံဃာေတာ္ေတြက ေစာင့္ေရွာက္ထား တာပါ ။ သံဃာေတာ္ကို ယံုႀကည္မႈ ။ ဒါေတြက ရတနာျမတ္သံုးပါးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ယံုႀကည္တဲ့ သမၼာ သဒၶၵါယံုႀကည္မႈ ။
မိစၦာသဒၶၵါယံုႀကည္မႈက လာဘ္လာဘ ေပါတယ္ ။ အႏၱရာယ္ကင္းတယ္ဆိုျပီး ကိုးကြယ္ယံုႀကည္ေနတာ မိစၦာသဒၶၵါ ။ လာဘ္လာဘ ေပါတယ္ဆိုတဲ့ လာဘ ဗုဒၶဘာသာယံုႀကည္ခ်က္ ၊ အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ဆိုျပီး ဘယ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ့ ယံုႀကည္ခ်က္ ၊ ဗုဒၶရဲ့ ဂုဏ္ေက်ွဇူးကို ဘာမွနားမလည္ဘဲ သူမ်ားဦးတုိက္လို႔သာ ရမ္းဦးတိုက္ရတဲ့ ကုလ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ့ ယံုႀကည္မႈ 
။ ဒါေတြဟာ မိစၦာသဒၶၶါေတြပါ ။
အေသလြတ္ရာလမ္းကို ျပတတ္လို႔ ၊ အေသလြတ္ရာ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္လို႔၊ အေသလြတ္ရာ တရားကို ေဆာင္ထားႏုိင္လုိ႔ ရတနာ သံုးပါးကို ကုိးကြယ္ပါ၏ ဆိုတဲ့ သမၼာသဒၶၵါ ။ အႏွစ္သာရမရွိတာကို မရွိဘူးလို႔ သိပါတယ္ ။ အႏွစ္သာရ ရွိတာကိုု ရွိတယ္လို႔သိပါတယ္ ။ မွားတာကို မွားတယ္လို႔ သိတယ္ ။ မွန္တာကို မွန္တယ္လို႔သိတယ္ ။ သိတဲ့ အျပင္ ၊ အမွားလမ္းကို ေရွာင္ ၊ အမွန္လမ္းကို ေဆာင္တာသည္ သမၼာသဒၶၵါ ရွိတဲ့ သဒၶၵါဓိက ဗုဒၶဘာသာပါ ။
(၅) ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ 
သစၥာတရားကို ေသခ်ာသိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာကို ပညာဓိက ဟုေခၚသည္ ။ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာဟာ တရားေတာ္ကို ယံုႀကည္တယ္ ။ တရားေတာ္ကို ဘယ္လိုယံုႀကည္ တာလည္းဆိုေတာ့ ရမ္းယံုႀကည္တာ မဟုတ္ဘဲ ခႏၱာအသိနဲ႔ အေသအခ်ာသိျပီး ယံုတယ္ ။ ထိုသို႔ သိတာကို ပညာ ဟုေခၚပါသည္ ။ သစၥာေလးပါးကို အေသအခ်ာ ပညာနဲ႔သိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၊ ျဖစ္ပ်က္မႈေတြကို သိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာ ခႏၱာက ျမင္တာလား ပညာကျမင္တာလားဆိုေတာ့ ပညာကျမင္တာပါ ။ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာပါ ။ ဘုရားက မင္းတုိ႔ခႏၱာ ထဲမွာ ျဖစ္္တာနဲ႔ပ်က္္တာပဲ ရွိတာလို႔ေဟာခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါကို ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားကို ေသခ်ာသိျပီး က်င့္ႀကည့္ လိုက္ေတာ့ ျမင္တယ္ ။ ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတာ့ ယံုႀကည္လာတယ္ ။ ယံုႀကည္ေတာ့ သဒၶၵါ ၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာက ပညာ ။
ထိုေႀကာင့္ သဒၶၵါနဲ႔ပညာ သြားျပီး တြဲေနပါတယ္။ သဒၶၵါနဲ႔ ပညာဟာ တြဲလ်က္ပါတဲ့ ။ သဒၶၵါတရား မွန္မွန္ကန္ကန္ နဲ႔သာ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ အပါယ္ေလးပါးမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္၏ ။ တို႔မွာ အပါယ္မ်ိဳးေစ့ေတြ ၊ အပါယ္က်ေႀကာင္း ကံေတြ လုပ္ထားတာရွိတယ္ ။ ဒါေတြကို ဘယ္သူမွ ဝင္တားလို႔ မရပါဘူး ။ သူ႔ကို တားခ်င္ရင္ ၊ သူ႔ကိုအက်ိဳးမေပးေစခ်င္ရင္ ဘာနဲ႔ျဖတ္ရမလဲ ဆိုေတာ့ ဥာဏ္နဲ႔ ျဖတ္ရမယ္ ။ ဥာဏ္နဲ႔ ျဖတ္လိုက္လို႔ ျဖစ္ပ်က္ မဂ္ဆိုက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ သဒၶၵါလည္းပါတယ္ ၊ ပညာလည္းပါတယ္ ။ ဒါသည္ သဒၶၵါဓိက ႏွင့္ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါသည္။
သဒၶၵါဓိက ႏွင့္ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာဟာ အထက္တန္း ဗုဒၶဘာသာပါ။
- ဘယ္သူသည္ ၊ ဘယ္လို ဗုဒၶဘာသာဝင္လဲ ဆိုတာ သိႏိုင္ၾကပါေစ ။
- ဗုဒၶဘာသာ ဆိုတိုင္း ရမ္းသမ္း လက္ညိဳးထိုးမေနၾကပါႏွင့္ ။
ကမၻာ အရပ္ရပ္ရွိ ျမန္မာမူဆလင္ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား အမွန္ကို သိႏိုင္ၾကေစရန္ ထပ္ဆင့္တင္ျပလိုက္ရျခင္းပါ ။
ေလးစားမႈျဖင့္-
ဟာဂ်ီဝက္စ္လီ
(ဒီဗုဒၶဘာသာ(၅)မ်ိုဳး အေႀကာင္းကို အရွင္ ေဇာတိကသာရ (စဥ့္ကူး) ေရးသားပူေဇာ္သည့္ မိုးကုတ္ျမိဳ႔ ကုန္းျမင့္သာရပ္ ဓမၼရံသီရိပ္သာ ပဓာန နာယက ကမၼ႒ာနာစရိယ နယ္လွည့္ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္ ဘဒၵ ႏၱ သုနႏၵ ေဟာႀကားေတာ္မူေသာ ဗုဒၶဘာသာ(၅)မ်ိဳး ႏွင့္ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္) ။.
Saturday, June 13, 2009
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးႏွင့္ နတ္တစ္ပါး တရားေဆြးေႏြးခန္း
ယံုခ်င္ယံုမယံုခ်င္ေန ။
နားေထာင္ၾကည့္။
သိလ်င္ ၊ သိတယ္မွတ္ ။
နတ္ေတြဆိုတာ ၊ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းေသာ လူသားကို ဦးညႊတ္ၾကရတဲ့ေလာကသားတစ္မ်ိဳး ။
လူသားဆိုတာ ၊ လြပ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိေနတဲ့ေလာကသားေတြပါ ။
မိမိကိုယ္ကို ေရြးခ်ယ္ၾကပါ ။
မိမိကိုယ္ကို လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိတဲ့ေလာကသားအျဖစ္ ယံုယံုၾကည္ၾကည္လက္ခံသင့္ၾကပါျပီ ။
မိမိကိုယ္ကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ ေလာကသားအျဖစ္က ႏႈတ္ထြက္သင့္ၾကပါျပီ ။
ကဲ ၊ ဒီမွာ နားေထာင္လိုက္ ။
ေလးစားမႈျဖင့္-
ဟာဂ်ီဝက္စ္လီ
Saturday, March 7, 2009
ရွဴးဖိနပ္တစ္ရံ ၊ မ်က္မွန္တစ္လက္ ၊ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ သူတို႔ေနရာ ။
သည္တစ္ခါေတာ့ ၊ ဘေလာ့ၾကြလာ မိတ္သဟာမ်ားအတြက္ ၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဖြယ္ရာ တစ္ခုႏွစ္ခုေလာက္ တင္ျပပါမယ္ ။ အထူးအျခားကိစၥမ်ား မဟုတ္ပါ ။ က်ေနာ္တို႔ ကမၻာေက်ာ္ သမတၾကီး ေဂ်ာ့ဒဘလ်ဴဘုရွ္ အီရတ္မွာ ရွဴးဖိနပ္ျဖင့္ပစ္ေပါက္ ဂုဏ္ျပဳခံရျခင္းကိစၥ ၊ ေနာက္ မဟတၳမ ဂႏၵီၾကီးရဲ့ မ်က္မွန္ေလလံကိစၥႏွင့္ သမၼတ အီဗရာဟင္လင္ကြန္းတို႔၏ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အမွတ္တရ ပစၥည္းမ်ားအေၾကာင္းကို တင္ျပပါမယ္ ။
ဘာသာေရးႏွင့္မပတ္သက္ေပမယ့္ စဥ္းစားဖြယ္ရာမ်ား ရွိေနလို႔ အတူတူ စဥ္းစားၾကရင္း အကြာအဟကို ရွာၾကည့္ ၾကရေအာင္လို႔ပါ ၊ အပ်င္းေျပေပါ့ ခင္ဗ်ာ ။
၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာ ဘကၠဒတ္ သတင္းစာရွင္းပြဲ တစ္ခုမွာ( Al-Baghdadia television network) မွ သတင္းေထာက္ Muntazer al-Zaidi ဟာ ၊ ကမၻာ့ပုလိပ္ျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္သမတၾကီး ေဂ်ာ့ဒဘလ်ဴဘုရွ္ကို
ရွဴးဖိနပ္ျဖင့္ ပစ္ေပါက္ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ ပါတယ္ ။ ေဇဒီဟာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အီရတ္ႏွင့္ အစၥလာမ္ ကမၻာက ( အခ်ိဳ႕ေသာ) မူဆလင္မ်ား အတြက္ သူရဲေကာင္း ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ မၾကာမီမွာပဲ သူ႔ရဲ့ရွဴးဖိနပ္ကို ၾကမ္းခင္းေစ်း ေဒၚလာ ၃၀၀ႏွင့္ ေလလံတင္ ခ်ေရာင္း ပါတယ္ ။ ေဆာ္ဒီက အျငိမ္းစား ေက်ာင္းဆရာ Mohamed Makhafa (60) က ေဒၚလာ ၁၀သန္း ေစ်းေပး လိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္ ယခင္ အာဏာရွင္ ဆက္ဒမ္ဟူစိန္ ရုပ္တုထားရွိခဲ့တဲ့ ရင္ျပင္မွာ အမွတ္တရ ရွဴးဖိနပ္ ရုပ္တုကို ထုလုပ္ လိုက္ၾကပါတယ္ ။ ဒါေတြဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ ၊ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ကိစၥဟုတ္ပါသလား ။ အဲဒီရွဴးဖိနပ္မွာ ဘာအပို တန္ဘိုးေတြမ်ား ပါေနလို႔လဲ ။
၁၀ ေဒၚလာေတာင္ တန္ဖိုးမရွိတဲ့ သူ႔ဖိနပ္ကို ဘာအရူးထျပီး ေဒၚလာ ၁၀ သန္းေပးရသလဲ ။ ဘယ္ဘုရားသခင္ ၊ ဘယ္အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ့ ဘယ္နတ္သိၾကားရဲ့ အကူအညီကိုမွ် မယူဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သဘာဝက်က်စဥ္းစားျပီး အေျဖေပးၾကပါ ။ ကိုယ့္အေျဖကိုယ္မွတ္ထားပါ ။ က်ေနာ္ေျဖၾကည့္ပါမယ္ ။ တိုက္ဆိုင္ရင္လည္း တိုက္ဆိုင္မယ္ ။ မတိုက္ဆိုင္ရင္လည္း မတိုက္ဆိုင္ဘူးေပါ့ခင္ဗ်ာ ။ မတိုင္ဆိုင္ရင္ေတာ့ တန္ဘိုးထားပံုျခင္းမတူတဲ့ ကြာဟမႈလို႔ပဲ မွတ္ထားလိုက္ေပ့ါ ခင္ဗ်ာ ။
ေဇဒီကို ေထာက္ခံသူမ်ားအတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ေသာ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္ ။ သူဟာ သူရဲေကာင္း ။ (က်ေနာ့္စဥ္းစားခ်က္။) ဒါေပမယ့္ သူဟာ ခပ္ည့ံညံ့သူရဲေကာင္းပါ ။
ေနာက္ ၊ အိႏၵိယ ေခါင္းေဆာင္ မဟတၳမ ဂႏၵီၾကီးရဲ့ မ်က္မွန္ႏွင့္ သူေနာက္ဆံုးထမင္းစားခဲ့တဲ့ ေၾကးဇလံု ၊ အိတ္ေဆာင္ နာရီ ၊ ညွပ္ဖိနပ္ (glasses, pocket watch and sandals) စသည္ တို႔ကို မေန႔တေန႔ (မတ္၆ ၊ ဝါရွင္တန္) ကပဲ ေလလံေရာင္းလိုက္တဲ့ကိစၥ ။ ဒါကိုလည္း ရူးသြတ္မႈ တစ္ခုလို႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ ဆိုႏိုင္မလား ။ ၾကမ္းခင္းေစ်း ေပါင္ ႏွစ္ေသာင္းႏွင့္ သံုးေသာင္းၾကားသတ္မွတ္ထားတာပါ ။ သူ႕ထက္ေကာင္းတဲ့ ပစၥည္း အသစ္ေတြ ဝယ္ရင္ေတာင္ ေပါင္ ၁၀၀ မတန္တဲ့ ပစၥည္းေတြပါ ။ အိႏၵိယမ်ိဳးခ်စ္ တစ္ဦးက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၈သိန္းႏွင့္ မတန္တဆ ေစ်းေပးဝယ္ယူ လိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္ သူက အိႏၵိယအစိုးရကို ျပန္ေပးမယ္လို႔ ေၾကျငာလိုက္ပါသတဲ့ ။
ခင္ဗ်ားတို႔ ၊ က်ေနာ္တို႔ လက္ခံခ်င္လက္ခံ လက္မခံခ်င္ေန ။ ဒါေတြဟာ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အမွန္တရားေတြဗ် ။ ပံုျပင္မဟုတ္ဘူး ။ ေဇဒီရဲ့ ရွဴးဖိနပ္ ေဒၚလာ ၁၀သန္းမတန္ဘူး ။ မဟတၳမ ဂႏၵီၾကီးရဲ့ ေၾကးဇလံုႏွင့္ ပစၥည္း အစုပ္ေတြ ေဒၚလာ ၁၈သိန္း မတန္ဘူး ။ ဒီလို မေရာင္းရဘူး ၊ မဝယ္ရဘူး ၊ အရူးေတြပဲဆိုျပီး လုပ္လို႔မရတဲ့ အျဖစ္ေတြေလဗ်ာ ။
ေနာက္ ၊ အေမရိကန္ရဲ့ ၁၆ ေယာက္ေျမာက္ သမၼတ အီဗရာဟင္လင္ကြန္း ။ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ အေမရိကန္ကို ျပန္ေပါင္းေစခဲ့သူ ။ က်ြန္စနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့တဲ့လူ ။ တစ္သက္လံုး ေဆြစဥ္္မ်ိဳးဆက္ လြတ္ရက္မရွိ ၊ က်ြန္ျဖစ္ေန ခဲ့ၾကတဲ့ က်ြန္ေတြဘက္ကေနျပီး စဥ္းစားသာၾကည့္ ဘယ္ေလာက္ ေက်းဇူးတင္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့အျဖစ္လဲ ဆိုတာ ။
သည္လိုဟာမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ အျမဲတမ္း သတိရသင့္ ေက်းဇူးတင္သင့္ ေအာက္ေမ့သင့္ တဲ့ သူဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ျငင္းမလား ။
သည္လို သည္လို ေက်းဇူးမ်ားတဲ့လူမ်ိဳးေတြ ၊ သမိုင္းမွာ က်န္ရစ္ေစဖို႔ ၊ သင့္တင့္တဲ့ေနရာေပးလိုက္တာ အမွားျဖစ္မလား ။ ဘယ္သူက သူတို႔ကို သတိမရရဘူး ။ အေလးမထားရဘူးဆိုျပီး ။ ဂုဏ္မျပဳရဘူး ဆုိျပီး အမိန္႔ေပး တားဆီးလို႔ သင့္ပါ့မလား ။ တားဆီးခဲ့မယ္ဆိုလ်င္ေရာ တရားမ်ွတရာေရာက္ပါ့မလား ။ က်ေနာ္တို႔ လူလို ရိုးရိုးေလး စဥ္းစားၾကရ ေအာင္ပါ ။ ၄င္းတို႔အား အမွတ္ရသူ ေလးစားသူ ဂုဏ္ျပုသူမ်ားကို ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္က်ခံေစ ။ သို႔မဟုတ္ ေသဒဏ္ က်ခံေစ ။ သို႔မဟုတ္ ျပင္းစြာေသာ အျပစ္ဒဏ္က်ခံေစဆိုတာမ်ိဳး လုပ္သင့္ပါ့မလား ၊ တားဆီးလို႔ သင့္ပါ့မလား ။
လူေတြဟာ လူသားဆန္ရပါ့မယ္ ။ လူလိုေတြးျပီး လူသားခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈ ရွိၾကမယ္ဆိုလ်င္ ၊ ဒီကမၻာ ဒီေလာကၾကီးဟာ တကယ့္ေပ်ာ္စရာ ကမၻာၾကီးျဖစ္ေနမွာပါ ။
သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ လူလိုေတြးလို႔ လူလိုသိတဲ့ လူသားေတြေၾကာင့္ ၊ ေလာကကို အက်ိဳးျပဳတဲ့သူမ်ား သမိုင္းမွာ ေနရာမွန္ရခဲ့ၾကတာပါ ။ 
အထက္က နမူနာထုတ္ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ မြန္တဇာ အယ္လ္ ေဇဒီ ၊ မဟတၳမဂႏၵီ ၊ အီဗရာဟင္လင္ကြန္းတို႔ဟာ လူေသေပမယ့္ သမိုင္းမေသတဲ့ သူမ်ားအျဖစ္ အမွတ္ရေနၾကမွာပါ ။ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အတိုင္းအတာအထိ သူတို႔ကို ခ်စ္တဲ့ သူတို႔ရဲ့ပရိတ္သတ္မ်ားရဲ့ ေလးစားမႈ ၊ ဂုဏ္ျပဳမႈကို ရရွိေနၾကမွာပါ ။
မြန္တဇာ အယ္လ္ေဇဒီ ရဲ့ ၁၀ ေဒၚလာမတန္တဲ့ ရွဴးဖိနပ္တစ္ရံဟာလည္း ၁၀သန္းတန္ အဖိုးထိုက္ရတနာျဖစ္ခဲ့သလို ၊ ေၾကးဇလံု အေဟာင္းတစ္လံုး ၊ မ်က္မွန္အစုတ္တစ္လက္ ၊ အိတ္ေဆာင္နာရီ အပ်က္ တစ္တြဲတို႔ဟာလည္း ေဒၚလာ ၁၅သိန္းတန္ ရတနာအစစ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ ။ ထိုနည္းတူစြာ အီဗရာဟင္လင္ကြန္း အစစ္ မဟုတ္ေသာ လင္ကြန္း အတု ေက်ာက္ရုပ္ဟာလည္း ၊ အေမရိကန္ဝါရွင္တန္ဒီစီ ျမိဳ႔ေေတာ္ရဲ့ အခ်က္အျခာေနရာ ခမ္းမေဆာင္တစ္ခု အတြင္း ခန္႔ခန္႔ျငားျငား ငြားငြားစြင့္စြင့္ ေနရာယူလို႔ေနပါျပီ ။ ၾကက္သေရအေပါင္း ခေညာင္းလို႔ေနျပီလို႔ဆိုရမွာပါ ။
သတိရလိုသူတို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သတိရၾကပါေစ ။ ဂုဏ္ျပဳလိုသူတို႔ ေလးေလးစာစား ဂုဏ္ျပဳၾကပါေစ ။ တန္ဘိုးထားလိုသူတို႔ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ တန္ဘိုးထားၾကပါေစ ။ ျမတ္ႏိုးလိုသူတို႔ ယုယုယယ ျမတ္ႏိုးၾကပါေစ ။
စာဖတ္သူမိတ္ေဆြ ေက်နပ္မႈရွိပါရဲ့လား ။ သူတို႔ထိုက္လို႔ သူတို႔ေနရာ ရေနၾကတာပါ ၊ ဒါဟာ မသင့္ေတာ္တဲ့ ကိစၥလို႔ ျမင္ရင္ေတာ့ ျမင္တဲ့သူရဲ့ စံလႊဲ အမွားလို႔သာ ဆိုရေတာ့မွာပါ ။ လူလိုမသိေသာအမွား ။ အဆင့္အတန္းမရွိေသာ အမွား ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားကင္းမဲ့ေသာအမွားမ်ား လို႔သာ ဆိုရေတာ့မွာပါ ။ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ သေဘာတူပါရဲ့လား ။
=====
ေနာက္ ၊ ဆက္စပ္ျပီး စိတ္ထဲ ေပၚလာလို႔ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးခ်င္တာေလးရွိပါတယ္ ။ ေရွးသေရာအခါက တစ္ခုေသာ ကမၻာေျမမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လူသားမ်ားအတြက္ ၊ တစ္ေယာက္ေသာ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ ဆရာၾကီး တစ္ဦး ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ။ မဟတၳမ ဂႏၵီကဲ့သို႔ အၾကမ္းမဖက္ လက္နက္မကိုင္တဲ့ တကယ့္ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဆရာ သမားၾကီးပါ ။ သူမသိတာ မရွိလို႔ေတာင္ နာမည္ၾကီးခဲ့တဲ့ ဆရာၾကီးပါ ။ အဲသည္ ဆရာၾကီးရဲ့ အဆံုးအမ အယူအဆမ်ား ယေန႔တိုင္ ေလ့လာ သင္ယူ လို႔မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ခမ္းခမ္းနားနား ရွိေနဆဲပါ ။ ေလာကရဲ့ အမွန္တရား အရွိတရားကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္သူလို႔ ဆိုၾကေလရဲ့ဗ်ာ ။ သက်သံုး ဘာသာစကားႏွင့္ဆို ၊ ဗုဒၶလို႔ အဓိပၸါယ္ရပါသတဲ့ ။
လက္ေတြ႕မပါေသာ အဆံုးအမမ်ားမဟုတ္ ၊ ယခုလုပ္ၾကည့္ ယခု(အက်ိဳးကို)သိေစရမည္ ဟု ရဲရဲေတာက္ အာမခံထားေသာ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္ ။ မည္သူ႔ကိုမွ် အျပစ္ဒဏ္ေပးသူလည္း မဟုတ္သလို ။ လက္နက္ျပ ျခိမ္းေျခာက္ အေၾကာက္တရားသြင္းျပီး ျဖီးျဖန္းအုပ္ခ်ဳပ္တာလည္း ၾကိဳက္သူမဟုတ္ပါ ။ ေမတၱာတရားႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထာဝရ ဦးထိပ္ထားတဲ့ ဆရာၾကီးပါ ။
ဒါေၾကာင့္ သူ႔အဆံုးအမမ်ားကို လိုက္နာက်င့္သံုးျခင္းအားျဖင့္ လက္ေတြ႕သိျမင္ခံစားရသူ တပည့္သားေျမးမ်ား သိန္းသန္းေထာင္ေပါင္း အလီလီ ရွိခဲ့ပါျပီေကာ ခင္ဗ်ာ ။ သို႔ေပမယ့္ ယခုအခါမွာ ဆရာၾကီး မရွိေတာ့ပါ ။ ဘယ္ေတာ့ေသာ အခါမွ် ျပန္လည္ ဆံုေတြ႕ခြင့္မရွိေတာ့ေသာ ခြဲခြါျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ ခြဲခြါသြားခဲ့ပါျပီ ။ တရားစီရင္ရန္လည္း ျပန္လာေတာ့မည္မဟုတ္ပါ ။ ျဖစ္ျခင္း ၊ ေခတၱတည္ေနျခင္း ၊ ပ်က္စီးျခင္း ၊ အသစ္တဖန္ျပန္ျဖစ္ျခင္း ဟူေသာ အဆံုးမရွိသည့္ စည္းဝါးမွန္ျဖစ္စဥ္အတိုင္း မရပ္မနား တရစပ္ သြားေနေသာ ဤေလာကမွ အျပီးအပိုင္ ထြက္ခြါသြားခဲ့ပါျပီ ။ ရွင္ျပန္ထေျမာက္မည့္သူမ်ား စာရင္းမွလည္း ဆရာၾကိီး၏ အမည္ ကို ထာဝရ ပါယ္ဖ်က္သြားပါျပီ ။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ခန္႔ပင္ရွိခဲ့ပါျပီ ေကာခင္ဗ်ာ ။
သို႔ႏွင့္တိုင္ ၊ ဆရာအဆူဆူတို႔၏ ဥေသွ်ာင္ ျဖစ္ေသာ ဆရာၾကီးကို ေလးစားေသာ ၊ တန္ဘိုးထားေသာ ၊ ျမတ္ႏိုးေသာအားျဖင့္ ၊ အစဥ္သတိတရ ရွိေနၾကေစရန္ စိတ္ ရည္သန္လ်က္၊ ဆရာၾကီး၏ တပည့္သားေျမးမ်ားက -
- ဆရာၾကီး၏ ပံုသ႑ာန္ကို ပန္းခ်ီ ပန္းပုအစရွိေသာ ပန္းအတတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္ျခယ္မႈန္း၍ ရုပ္ပြါးေတာ္ ၊ ပံုေတာ္ဟု တစ္ ဖံု ၊
- ဆရာၾကီး၏ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကို သိမ္းဆည္း သုိမွီးျမွဳပ္ႏွံ၍ ေစတီယေခၚ အုတ္ဂူလို တစ္မ်ိဳး ၊
- ဆရာၾကီး၏ ခႏၶာမွ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာ အရိုးေတာ္ ဓါတ္ေတာ္စသည္တို႔ကို သိုမွီးကာ ဗိမာန္လို တစ္သြယ္ ၊
- ဆရာၾကီးအား ေအာက္ေမ့ ရည္စူး၍ အထိမ္းအမွတ္သ႑ာန္လို တစ္နည္း ၊
ထို (၄) သြယ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ေလးေလးစားစား ၊ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၊ ဂုဏ္ျပဳ ဦးခိုက္ကာ အေလးျပဳလ်က္ ရွိေနၾကပါသည္ ။
ေလးစားဂုဏ္ျပဳသင့္သူကို ဂုဏ္ျပဳျခင္း ၊ ဦးခိုက္ျခင္း ၊ အရိုအေသေပးျခင္း သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္ ။ သို႔ဦးခိုက္အေလးျပဳျခင္းအတြက္္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတာင္းဆိုခ်က္ အလ်ဥ္းမရွိသလို ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ထိတ္လန္႔ျခင္းတို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုသို႔ ဦးညြတ္ၾကျခင္းလည္း မဟုတ္ပါေပ ။ ဆရာၾကီး၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို ေလးစား တန္ဖိုးထားေသာ အားျဖင့္ ၊ အေလးျပဳျခင္းသေဘာသာ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဆရာၾကီးသည္ ငါမရွိေတာ့သည့္အခါ ငါ့အားအမွတ္တရ ရုပ္တုျပဳလုပ္ ကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု မိန္႔မွာခ်က္ အလ်ဥ္းမရွိခဲ့ပါ ။ သြန္သင္ မွာၾကားခ်က္မ်ား ကို ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ စိစစ္ျပီး ၊ မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆ ေသာ လံု႔လဝီရိယျဖင့္ ၊ မိမိကိုယ္ကို မိမိအားကိုး စနစ္ျဖင့္၊ လက္ေတြ႕ က်င့္ၾကံၾကဖို႔ကိုသာ မိန္႔ၾကားခဲ့ပါသည္ ။
အမွန္အတိုင္းကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ ဆရာၾကီးကို ၊ ေလးစား ျမတ္နိုး ၊ တန္ဖိုးထားေသာအားျဖင့္ ၊ ဆရာၾကီးအား ရည္စူးျပီး အရိုအေသေပးျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဆရာၾကီး၏ တပည့္မ်ားျဖစ္ၾကကုန္ေသာ သက်တို႔သည္ အထိမ္းအမွတ္ ရုပ္တုကို အားကိုးအားထားျပဳျခင္း(ကိုးကြယ္ျခင္း) လည္း အလ်ဥ္း(လံုးဝ) မဟုတ္ပါေပ ။
အေၾကာင္းမသိလ်င္ ေဒၚလာ ၁၀ ပင္ ၊ တန္ေၾကးမရွိေသာ ဖိနပ္စုတ္ တစ္ရံသည္ ၊ လက္ေတြ႕တြင္ ေဒၚလာ ၁၀သန္းတန္ ဖိနပ္ျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္ ။ မတန္ပါ ၊ မဟုတ္ပါဟု တားျမစ္ ခြင့္ ၊ ျငင္းဆိုခြင့္မရွိသလို ။ အေၾကာင္းသိသူမ်ားက တေလးစား ဂါရဝျပဳေလ့ရွိေသာ အမွတ္တရ ပစၥည္းတို႕ကို အရိုအေသမျပဳရ ၊ တန္ဖိုးမထားရ ။ အေလးျပဳသူ ရန္သူ ဟု သေဘာထား၍ သင့္ေတာ္ပါမည္လားခင္ဗ်ာ ။ လူလိုစဥ္းစားၾကည့္ၾကပါကုန္ ။
ရုပ္တု မကိုးကြယ္ရဟု တားျမစ္ရန္သင့္ေတာ္ပါမည္လား ။ သူ႕အေၾကာင္းကိုလည္းမသိ ၊ သိေအာင္လည္းမေလ့လာ ၊ ေလ့လာဖို႔လည္း အားမေပး ။ သူ႔အေၾကာင္းသိဖို႔လည္းမလိုဟုဆိုကာ ၊ ကိုယ္မေလးစားႏိုင္လ်င္ အသာေလးျငိမ္ျငိမ္ေနလိုက္ျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ ။
=====
အတင္းအဓမၼ အမိန္႔အာဏာျဖင့္ ေလးစားခိုင္း၍ ၊ ယံုၾကည္ခိုင္း ၊ ကိုးကြယ္ခိုင္း၍ ရႏိုင္ေကာင္းေသာ ကိစၥမဟုတ္သလို ၊ ယံုၾကည္ေလးစားမႈရွိေနသည့္ကိစၥကို အဓမၼတားျမစ္ပိတ္ပင္၍ မရစေကာင္း ဆိုသည္ ကိုလည္း သတိျပဳၾကေစလိုပါေၾကာင္း ။
=====
ကိုယ့္ရုပ္တု ကိုယ္ထုကာ ကိုးကြယ္၍ ရေကာင္းေသာ အရာလည္းမဟုတ္ပါ ။
လီနင္ရုပ္တု ၊ မာကိုးစ္ရုပ္တု နွင့္ ဆက္ဒမ္ဟူစိန္ရုပ္တုစသည္ တို႔က ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ သာဓက ျပခဲ့ျပီးျဖစ္ပါသည္ ။
အေတြးရွင္းၾကပါေစ ။
ေလးစားလ်က္-
Senior Allah
